พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2025 จงรักเพื่อนมนุษย์ รักแม้กระทั่งศัตรู

           “แต่เรากล่าวกับท่านทั้งหลายที่กำลังฟังอยู่ว่า จงรักศัตรู จงทำดีต่อผู้ที่เกลียดชังท่าน จงอวยพรผู้ที่สาปแช่งท่าน จงอธิษฐานภาวนาให้ผู้ที่ทำร้ายท่าน ผู้ใดตบแก้มท่านข้างหนึ่ง จงหันแก้มอีกข้างหนึ่งให้เขาตบด้วย ผู้ใดเอาเสื้อคลุมของท่านไป จงปล่อยให้เขาเอาเสื้อยาวไปด้วย จงให้แก่ทุกคนที่ขอท่าน และอย่าทวงของของท่านคืนจากผู้ที่ได้แย่งไป ท่านอยากให้เขาทำต่อท่านอย่างไร ก็จงทำต่อเขาอย่างนั้นเถิด ถ้าท่านรักเฉพาะผู้ที่รักท่าน ท่านจะเป็นที่พอพระทัยของพระเจ้าได้อย่างไร คนบาปก็ยังรักผู้ที่รักเขาด้วย ถ้าท่านทำดีเฉพาะต่อผู้ที่ทำดีต่อท่าน ท่านจะเป็นที่พอพระทัยของพระเจ้าได้อย่างไร คนบาปก็ยังทำเช่นนั้นด้วย ถ้าท่านให้ยืมเงินโดยหวังจะได้คืน ท่านจะเป็นที่พอพระทัยพระเจ้าได้อย่างไร
           คนบาปก็ให้คนบาปด้วยกันยืมโดยหวังจะได้เงินคืนจำนวนเท่ากัน แต่ท่านจงรักศัตรู จงทำดีต่อเขา จงให้ยืมโดยไม่หวังอะไรกลับคืนแล้วบำเหน็จรางวัลของท่านจะใหญ่ยิ่ง ท่านจะเป็นบุตรของพระผู้สูงสุด เพราะพระองค์ทรงพระกรุณาต่อคนอกตัญญูและต่อคนชั่วร้าย
           จงเป็นผู้เมตตากรุณาดังที่พระบิดาของท่านทรงพระเมตตากรุณาเถิด อย่าตัดสินเขาแล้วพระเจ้าจะไม่ทรงตัดสินท่าน อย่ากล่าวโทษเขา แล้วพระเจ้าจะไม่ทรงกล่าวโทษท่าน จงให้อภัยเขาแล้วพระเจ้าจะทรงให้อภัยท่าน จงให้ แล้วพระเจ้าจะประทานแก่ท่าน ท่านจะได้รับเต็มสัดเต็มทะนานอัดแน่นจนล้น เพราะว่าท่านใช้ทะนานใดตวงให้เขา พระเจ้าก็จะทรงใช้ทะนานนั้นตวงตอบแทนให้ท่านด้วย”
(ลูกา 6:27-38)








วันพฤหัสบดีที่ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

พิธีมิสซาของคุณพ่อปีโอ


ในระหว่างการประกอบพิธีมิสซา,คุณพ่อปิโอร้องไห้สี่ครั้ง ท่านหยิบผ้าเช็ดหน้าสีขาวจากแท่นบูชาที่ท่านวางไว้ขึ้นมาแล้วเช็ดน้ำตา ในช่วงเวลาตั้งแต่ภาคถวายจนถึงการเสกศีลมหาสนิท ใบหน้าที่เจ็บปวดของคุณพ่อปีโอส่อแสดงถึงความเป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซูเจ้าที่สถิตย์อยู่ ก่อนการเสกศีล,คุณพ่อจ้องมองที่ไม้กางเขนและน้ำตาก็เริ่มหลั่งอีกครั้ง คุณพ่อถือแผ่นศีลไว้ในมือ, ถวายพระพร, โน้มตัวไปข้างหน้า แล้วพูดว่า “นี่คือกายของเรา” ด้วยถ้อยคำเหล่านี้ เนื้อสารของแผ่นปังก็เปลี่ยนไปเป็นพระกายของพระคริสต์ ทันใดนั้นร่างกายของคุณพ่อปีโอเริ่มกระตุกด้วยความเจ็บปวด ในเวลาเดียวกัน, ประชาชนสามารถเห็นเลือดเริ่มไหลออกมาจากบาดแผลในมือของคุณพ่อปีโอ และการเคลื่อนไหวของคุณพ่อแสดงให้เห็นว่าท่านพยายามระงับความเจ็บปวดที่สีข้างของท่าน 
ที่มา: Prophet of the People 
 A Biography of Padre Pio 

วันพุธที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

พระเยซูทรงถูกสวมมงกุฏหนาม


แล้วพวกเขาก็สวมมงกุฎหนามที่พระเศียรของพระองค์ มันมีความกว้างประมาณสองฝ่ามือ และสานถักกันอย่างชำนาญ โดยมีขอบที่ยื่นออกมาด้านบน พวกเขาวางมงกุฏหนามเหนือคิ้วของพระองค์และยึดติดกิ่งหนามไว้ทางด้านหลังให้แน่นจนกลายเป็นมงกุฎ มันถูกสานกันอย่างชำนาญจากกิ่งหนามที่มีความหนาสามนิ้ว,เป็นหนามที่งอกออกมาตรงๆ ในการถักมงกุฎนั้นจะต้องออกแบบให้หนามยื่นเข้าด้านในมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ มีหนามอยู่สามชนิด ตามที่เราเรียกกันว่า buckthorn(บัคธอร์น), blackthorn(แบล็คธอร์น), และhawthorn(ฮอว์ธอร์น) 
 เวลานี้มงกุฎหนามถูกเก็บรักษาไว้ที่อาสนวิหารน็อตเตอร์-ดาม ปารีส 
- จากนิมิตของบุญราศีอันนา คัทเธอรีน เอมเมอริก

วันอังคารที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

ร่วมพิธีมิสซา


มาร่วมพิธีมิสซาด้วยตัวของท่านเองเถิด  อย่ารอให้คนอื่นเป็นผู้นำท่านมาร่วมพิธีเลย 
“มิสซาเพียงมิสซาเดียวที่คนหนึ่งมีส่วนร่วมในขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่,มีค่ามากกว่ามิสซาพันครั้งที่อุทิศให้เขาหลังจากที่เขาตายไปแล้ว” 
– นักบุญอังแซล์ม( St.Anselm) 

วันจันทร์ที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

สาส์นแม่พระ 25 ก.พ. 2024

สาส์นแม่พระประทานแก่ มารีจา 25 ม.ค. 2023
ลูกที่รักทั้งหลาย
          จงสวดภาวนาและฟื้นฟูจิตใจของลูกเสียใหม่ เพื่อที่ความดีที่ลูกได้หว่านไว้จะได้บังเกิดผลแห่งความชื่นชมยินดีและเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า เมล็ดข้าวละมานได้ยึดครองจิตใจของคนจำนวนมากและพวกเขาก็ไม่บังเกิดผล ลูกน้อยทั้งหลาย,นั่นคือเหตุผลที่แม่ขอให้ลูกเป็นแสงสว่าง,เป็นความรัก, และเป็นมือของแม่ที่เหยียดออกไปในโลก,มือซึ่งปรารถนาพระเจ้า,ผู้ทรงเป็นความรัก     
          ขอขอบใจที่ตอบสนองเสียงเรียกของแม่           
            

วันอาทิตย์ที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

ขบวนการสงฆ์ของม่พระ


เนื่องจากการแพร่กระจายของข้อผิดพลาดเหล่านี้ หลายคนจึงหันเหออกจากความเชื่อที่แท้จริง
>>>อ่านต่อ

วันเสาร์ที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

พระเยซูทรงถูกโบยตี


“พระวรกายของพระเยซูสั่นสะท้านขณะที่ยืนอยู่หน้าเสา และทรงถอดฉลองพระองค์ออกโดยเร็วที่สุด แต่พระหัตถ์ของพระองค์มีเลือดและบวม สิ่งที่พระองค์ทรงทำเมื่อทหารผู้โหดเหี้ยมชกและดูหมิ่นพระองค์คือการสวดภาวนาเพื่อพวกเขาด้วยท่าทางที่น่าประทับใจที่สุด พระองค์ทรงหันพระพักตร์ไปทางพระมารดาครั้งหนึ่ง,พระมารดาซึ่งยืนหยัดด้วยความโศกเศร้า ท่าทางนี้ทำให้พระนางทรงตกพระทัยมาก พระนางทรงเป็นลมและคงจะล้มลงหากไม่มีสตรีศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ที่นั่นคอยประคองพระนาง พระเยซูทรงโอบพระหัตถ์รอบเสา และเมื่อยกพระหัตถ์ขึ้นแล้ว เขาก็ยึดพระหัตถ์ไว้กับห่วงเหล็กซึ่งอยู่บนยอดเสา จากนั้นพวกเขาก็ลากแขนของพระองค์ขึ้นไปให้สูงจนพระบาทซึ่งผูกติดกับฐานเสาแทบแตะพื้นไม่ได้ เช่นนี้แหละที่พระผู้ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดถูกขึงดึงอย่างโหดเหี้ยมบนเสาที่ใช้ลงโทษอาชญากร จากนั้นคนพาลสองคนที่เกรี้ยวกราดกระหายเลือดก็เริ่มต้นกระทำในลักษณะที่ป่าเถื่อนที่สุดด้วยการเฆี่ยนตีร่างกายอันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ตั้งแต่หัวจรดเท้า” 
 —บุญราศี อันนา คัทรีน เอมเมอริก(Bl. Anne Cathrine Emmerich), 
 จากพระมหาทรมานของพระเยซูคริสตเจ้า(The Dolorous Passion of Our Lord Jesus Christ p. 218-219) 

วันศุกร์ที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

วันพฤหัสบดีที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

พระเมตตายิ่งใหญ่ของพระเยซูเจ้า


วันศุกร์ที่ 19 มกราคม อ้อนวอนขอพระเมตตา 
ผลลัพท์ของการอ้อนวอน 
(ไดอารี่, 640): ในวันศุกร์แรกของเดือน, ก่อนการรับศีลมหาสนิท, ฉันเห็นผอบใบใหญ่(ciborium)ที่เต็มไปด้วยแผ่นศีล มีมือหนึ่งถือผอบอยู่ตรงหน้าฉัน และฉันก็รับผอบมาไว้ในมือ มีแผ่นศีลที่มีชีวิตนับพันอยู่ข้างใน แล้วฉันก็ได้ยินเสียงว่า เหล่านี้คือแผ่นศีลซึ่งบรรดาวิญญาณได้รับไป,คือวิญญาณที่ลูกวอนขอพระหรรษทานแห่งการกลับใจอย่างแท้จริงแก่พวกเขาในช่วงมหาพรตนี้ นั่นคือหนึ่งสัปดาห์ก่อนวันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์ 
(ไดอารี่ 928): ทันใดนั้น ฉันก็เห็นพระเยซูเจ้า, ผู้ทรงโอบฉันไว้กับดวงพระทัยของพระองค์ และตรัสกับฉันว่า ลูกสาวเอ๋ย, อย่าร้องไห้เลย, เพราะเราไม่สามารถทนน้ำตาของลูกได้ เราจะให้ทุกสิ่งที่ลูกวอนขอ แต่หยุดร้องไห้เถิด, แล้วฉันก็เปี่ยมด้วยความยินดีอย่างยิ่ง, และจิตวิญญาณของฉันก็จมอยู่ในพระองค์เหมือนเช่นสมบัติเพียงชิ้นเดียวของพระองค์

วันพุธที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

ปีศาจล่อลวงเราอย่างไร


ปีศาจล่อลวงเราโดยอาศัยความอ่อนแอของเรา มันพยายามเบี่ยงเบนจิตใจของเรา  ปีศาจล่อลวงเราโดยอาศัย”จินตนาการ”ของเราเอง,ซึ่งทำให้มันสามารถปรับอารมณ์ของเราให้คล้อยตามมัน  มันล่อลวงในเรื่องของอาหาร, ความหลงในความสามารถของตัวเอง, ความอยากมีชื่อเสียง ร่ำรวย มีอำนาจ ความพอใจทางเนื้อหนัง และเราสร้างมโนภาพขึ้นด้วย”จินตนาการ”ของเราเอง ว่าเราได้รับสิ่งเหล่านี้อย่างไร ปีศาจค่อยๆเคลื่อนไหวจิตใจของเราให้คล้อยตามมัน  ถ้าหากเราทำตามอารมณ์ของเรา ก็พูดได้ว่าเรากำลังอยู่ภายใต้การนำทางของปีศาจ   เพราะฉะนั้น,เราจึงต้องรู้ตัวอยู่เสมอ...เมื่อเกิดความคิดในเรื่องเหล่านี้ เราต้องรีบปฏิเสธมันทันทีและสวดภาวนาจนกว่าอารมณ์และจินตนาการเหล่านี้จะหมดไป 
เพราะฉะนั้น,ในทางด้านชีวิตจิต บรรดานักบุญจึงเตือนเราอย่าได้กระทำสิ่งใดโดยอาศัยพื้นฐานจากอารมณ์ และให้ดำเนินชีวิตโดยอาศัยเหตุผลและการส่องสว่างของความเชื่อ 
“ใครคือคนที่จะถูกปีศาจล่อลวงมากที่สุด?” 
นักบุญยอห์นมารีเวียนเนย์ เจ้าอาวาสแห่งอารส์ กล่าวว่า บางที เราอาจคิดว่า คือคนที่ ดื่มเหล้าเป็นนิจ ประพฤติผิดศีลธรรมโดยไม่ละอายแก่ใจ ฯลฯ .... ตรงกันข้าม , ปีศาจไม่สนใจคนพวกนี้เลย เพราะพวกเขามีเวลาในการทำความชั่วอยู่ไม่นานหรอก การที่พวกนี้มีชีวิตยืนยาวจะช่วยชักนำวิญญาณอื่นไปสู่นรกได้มากขึ้น. 
คนที่ถูกประจญล่อลวงมากที่สุด คือ คนดี ที่อยู่ในศีลในพรของพระเป็นเจ้า ผู้ที่ยอมสละทุกสิ่งเพื่อความรอดของวิญญาณ ผู้ที่ปฏิเสธสิ่งต่างๆที่คนส่วนมากแสวงหา และคนที่ตั้งใจจะกลับใจเป็นคนดีนั่นแหละ 

วันอังคารที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

กลอุบายของปีศาจ


ปีศาจเป็นบิดาแห่งการโกหก มันเป็นฆาตกรตั้งแต่เริ่มแรกแล้ว (เทียบ ยน 8:44) มันต้องการให้มนุษย์คิดว่ามันไม่มีตัวตนเพื่อที่มันสามารถล่อลวงมนุษย์ได้ง่าย เพราะถ้ามนุษย์รู้ว่ามีปีศาจ มนุษย์ก็จะระวังตัวมากขึ้น ปีศาจกำลังทำเช่นนี้ในโลกทุกวันนี้ พระเจ้าตรัสว่า เราคือผู้เป็น I am who I am แต่ปีศาจพูดว่า เราคือไม่มี/ไม่เป็น I am who is not ข้าไม่มีอยู่จริง ปีศาจพยายามประจญล่อลวงมนุษย์อย่างสุดกำลังที่จะแยกมนุษย์จากความเชื่อในพระเจ้าทุกๆวัน และโดยอัตโนมัติ,วิญญาณก็จะแยกจากพระคริสต์,แยกจากพระเจ้า นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อบางคนทำบาปหนัก ถ้าเป็นเช่นนี้ผมขอแนะนำให้คุณรีบไปสารภาพบาปโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ 

วันจันทร์ที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

เป้าหมายของปีศาจ,ซาตาน,คืออะไร?


เป้าหมายของมันคือต้องการให้มนุษย์ทุกคนตายในสถานะบาปหนัก นั่นคือเป้าหมายหลักของมัน พระเยซูตรัสกับเราในพระวรสารว่า “มารปีศาจเป็นฆาตกรมาตั้งแต่เริ่มแรก เป็นผู้พูดเท็จ และเป็นบิดาของการพูดเท็จ”(เทียบ ยน 8:44) ปีศาจคือผู้ที่ฆ่าวิญญาณ,ผู้ฆ่าชีวิตแห่งพระหรรษทานในวิญญาณ ดังนั้นเราจึงต้องมีความเพียรทน เราต้องปฏิบัติความเชื่อของเรา,เราต้องปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้นจวบจนถึงเวลาแห่งความตายของเรา พระเยซูทรงเตือนเราถึงการเบียดเบียน จะมีสงคราม ผู้คนจะเกลียดเราเพราะความเชื่อของเรา แต่เราต้องเข้มแข็งที่จะสัตย์ซื่อต่อพระเจ้า ปีศาจต้องการให้มนุษย์ทุกคนตายโดยไม่สำนึกผิดกลับใจ 

วันอาทิตย์ที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

วันศุกร์ที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

วันฉลองพระเมตตา


ลูกสาวของเรา,เราเบี่ยงเบนหัวใจของเราตามคำขอของลูก งานที่มอบหมายและหน้าที่ของลูกบนโลกนี้คือการวอนขอพระเมตตาเพื่อคนทั้งโลก ไม่มีวิญญาณใดจะเป็นผู้ชอบธรรมได้จนกว่าวิญญาณจะหันมาหาพระเมตตาของเราด้วยความไว้วางใจ และนี่คือเหตุผลว่าทำไมวันอาทิตย์แรกหลังเทศกาลปัสกาจึงเป็นวันฉลองพระเมตตา ในวันนั้น,พระสงฆ์จะต้องบอกทุกคนเกี่ยวกับพระเมตตาอันยิ่งใหญ่สุดจะหยั่งถึงได้ของเรา เรากำลังทำให้ลูกเป็นผู้แจกจ่ายพระเมตตาของเรา จงบอกพระสงฆ์ผู้ฟังสารภาพบาปว่า ให้ติดตั้งรูปพระเมตตานี้ในโบสถ์ ไม่ใช่อยู่ในอารามคอนแวนต์ ด้วยรูปพระเมตตานี้,เราจะประทานพระหรรษทานมากมายแก่วิญญาณทั้งหลาย ดังนั้นจงให้ทุกคนสามารถเข้าถึงรูปพระเมตตาได้ (Diary, 570) 
ภาวนา 
ข้าแต่พระเยซูเจ้า,ลูกขอรวมเป็นหนึ่งเดียวกับนักบุญโฟสตินา,ผู้แจกจ่ายพระเมตตาของพระองค์ เพื่อวอนขอพระเมตตาแก่คนทั้งโลก ขอให้ทุกคนสามารถเข้าถึงพระรูปของพระองค์ในฐานะพระเมตตาของพระเจ้า,ในวันฉลองพระเมตตาด้วยเทอญ 

วันพฤหัสบดีที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

นักบุญหญิงคนแรกของอาร์เจนตินา


มามา แอนตูล่าเป็นที่รู้จักจากการส่งเสริมการฝึกปฏิบัติทางจิตของนักบุญอิกนาเชียส
>>>อ่านต่อ

วันพุธที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

ผู้มีใจยากจนย่อมเป็นสุข

พระสงฆ์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ดอน โดลินโด(Don Dolindo)ได้อธิบายคำว่า “มีใจยากจน”ดังนี้ - เขาเน้นย้ำว่าคำนี้ไม่เพียงแต่หมายถึงความยากจนฝ่ายวัตถุเท่านั้น แต่ยังหมายถึงทัศนคติภายในของการเลิกคิดแบบหัวรุนแรงอีกด้วย ผู้ที่ยากจนฝ่ายวิญญาณจะ “แยกตัวออกจากทุกสิ่ง” และไม่ปรารถนาสิ่งใดนอกจากพระเจ้าเท่านั้น จิตวิญญาณของพวกเขาไม่ถูกรบกวนด้วยปัญญาทางโลกและเปิดกว้างต่อแสงสว่างของพระเจ้าอย่างเรียบง่าย ความยากจนฝ่ายวิญญาณนี้ทำให้ได้รับความดีสูงสุดอย่างเต็มที่ นอกจากนี้ยังให้อิสรภาพภายในที่จะยอมสละละทิ้งสิ่งต่างๆฝ่ายวัตถุด้วยใจสงบ, อดทนต่อความอยุติธรรมที่ได้รับ, และละทิ้งความสะดวกสบายเพื่อประกอบกิจกุศล 
เหนือสิ่งอื่นใด ผู้มีใจยากจนพึ่งพาพระเจ้าอย่างสมบูรณ์ โดยวางใจในพระญาณเอื้ออาทรของพระเจ้า,พระบิดา และพิจารณาตนเองว่าไม่มีอะไรเลย พวกเขาไม่ไว้วางใจในความสามารถของตนเอง แต่วางใจในความดีงามและพระเมตตาของพระเจ้าอย่างเต็มที่ ดอน โดลินโดแสดงให้เห็นชัดเจนว่าความสมัครใจรับความยากจนฝ่ายวิญญาณเป็นเรื่องยาก แต่นั่นจะทำให้ได้รับพระพรอย่างลึกซึ้ง มันปลดปล่อยเราจากการยึดติดกับสิ่งของชั่วคราวของโลกและนำเราไปสู่ความดีนิรันดร เขากล่าวด้วยภาพพจน์ที่สดใสว่า: “ความยากจนโดยสมัครใจ,หรือความยากจนของวิญญาณ,เป็นการลดสัมภาระของชีวิตได้อย่างแน่นอน มันให้อิสรภาพแก่วิญญาณในการโบยบิน” ความเบาลงของวิญญาณนี้ตรงกันข้ามกับโลกที่ “ทำให้ชีวิตหนักอึ้งมาก” 

วันอังคารที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

การอดอาหาร


การอดอาหารช่วยชำระล้างจิตวิญญาณ,ยกจิตใจให้สูงขึ้น,ทำให้เนื้อหนังจำนนต่อวิญญาณ - ทำให้ใจสำนึกผิดและถ่อมตน, ขจัดเมฆแห่งตัณหา, ดับไฟแห่งราคะ, จุดไฟแห่งความบริสุทธิ์อันแท้จริง
- นักบุญ ออกัสติน 

วันจันทร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

วันพุธรับเถ้า วันเริ่มต้นของเทศกาลมหาพรต


เมื่อวันพุธรับเถ้าตรงกับวันวาเลนไทน์ปีนี้ ชาวคาทอลิกจะทำอย่างไร? 
 ในช่วงเริ่มต้นของเทศกาลมหาพรต เมื่อชาวคาทอลิกเตรียมตัวสำหรับเทศกาลอีสเตอร์ทั้งในด้านจิตใจ ร่างกาย และวิญญาณ ชาวคาทอลิกจะต้องอดอาหารและงดเว้นจากการกินเนื้อสัตว์ในวันพุธที่ 14 กุมภาพันธ์ แต่คุณยังสามารถเฉลิมฉลองวันวาเลนไทน์ได้ – บางทีโดยการ ให้ของขวัญคนรักของคุณในวันอังคาร (มาร์ดิกราส์) งดทานเนื้อสัตว์ในวันพุธวาเลนไทน์ อดอาหารโดยทานอิ่มเพียงมื้อเดียว(ยกเว้นสำหรับเด็กเล็ก)  ในช่วงมหาพรตเราจะไม่ใช้คำ"อัลเลลูยา"ในพิธีมิสซา 

ความหมายของการโปรยเถ้ามีสองความหมาย เมื่อพระสงฆ์โปรยเถ้าบนศีรษะท่านจะพูดวาจาจากพระคัมภีร์คือ 
- “จงกลับใจและเชื่อในพระวรสาร” (มาร์โก 1:15) ในเทศกาลมหาพรตเราได้รับการเรียกร้องให้กลับใจอย่างแท้จริง ให้ปฏิเสธบาปและรักพระเจ้าด้วยสิ้นสุดหัวใจ สิ้นสุดสติปัญญา และสิ้นสุดกำลังของเรา
- “จงจำไว้ว่าท่านเป็นฝุ่นดินและเจ้าจะกลับเป็นฝุ่นดิน” (ปฐมกาล 3:19) ความหมายคือ ชีวิตของเราในโลกนี้นั้นสั้นนัก และนิรันดรภาพคือการดำรงอยู่ตลอดไปไม่มีที่สิ้นสุด เราอาจจะได้รับความรอดและอยู่ในสวรรค์ หรืออาจจะสูญเสียและต้องไปนรก ทั้งสองกรณีจะเป็นนิรันดร มนุษย์อาจลืมไปว่าเขามีชีวิตอยู่ในโลกนี้เพียงระยะเวลาสั้นๆเท่านั้น เมื่อถึงเวลาเขาจะต้องตายและจะไม่กลับมาอยู่ในโลกนี้อีก  

วันอาทิตย์ที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

วันเสาร์ที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

วันศุกร์ที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

คำทำนายของนักบุญ


“ปีศาจพยายามอยู่เสมอ,โดยใช้คนนอกรีต, ที่จะลบล้างพิธีมิสซาอันศักดิ์สิทธิ์ ทำให้คนเหล่านั้นเป็นบรรพบุรุษของแอนตี้ไครส์, ผู้ซึ่งก่อนสิ่งอื่นใด,จะพยายามยกเลิกศีลศักดิ์สิทธิ์แห่งพระแท่นบูชา เพื่อเป็นการลงโทษบาปของมนุษย์ ตามคำพยากรณ์ของดาเนียลว่า 'และทรงประทานกำลังแก่เขาเพื่อต่อสู้กับเครื่องบูชาเนืองนิตย์' (ดาเนียล 8:12)" 
-- นักบุญอัลฟองซัส ลิกัวรี นักปราชญ์แห่งพระศาสนจักร (1696-1787)
 
พระสันตะปาปาปีโอที่ 12 (1876-1958): 
“เราเชื่อว่าเวลาปัจจุบันเป็นช่วงที่น่าหวาดกลัวของเหตุการณ์ที่พระคริสต์ทรงทำนายไว้ล่วงหน้า ดูเหมือนว่าความมืดมิดกำลังจะมาเยือนโลก มนุษยชาติตกอยู่ในวิกฤตครั้งใหญ่ที่สุด”
 
นักบุญยอห์น บอสโก (ค.ศ. 1815-1888) 
 “ลูกๆของท่านขอขนมปังแห่งความเชื่อแต่ไม่มีใครหักปังให้พวกเขา . . โรมที่อกตัญญู โรมที่อ่อนแอ โรมที่หยิ่งผยอง . . โดยลืมไปว่าเกียรติและสง่าราศีที่แท้จริงของท่านอยู่ที่กอลโกธา . . วิบัติแก่ท่านที่ทำให้กฎบัญญัติของเรากลายเป็นคำพูดไร้สาระสำหรับท่าน” 
“จะมีสังคายนาสากลในศตวรรษหน้า, หลังจากนั้นจะเกิดความวุ่นวายในพระศาสนจักร” 
คำทำนายนี้เกิดขึ้นในปี 1862
 

วันพฤหัสบดีที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

มาลาของพระสังฆราชคาทอลิก

มาลาหรือหมวกของพระสังฆราชคาทอลิก มีรูปทรงที่เป็นเอกลักษณ์ เราเรียกมาลานี้ว่า Mitre เป็นภาษากรีก แปลว่า Crown มงกุฎ ดังนั้นมาลานี้คือมงกุฎของพระสังฆราช มาลามงกุฏมียอดแหลมสองยอดชี้ขึ้นสู่สวรรค์ ยอดแหลมสองยอดนี้มีความหมาย ยอดแหลมอันหนึ่งเป็นสัญญลักษณ์หมายถึงพระเยซูเจ้าผู้ทรงเป็นพระเจ้า ส่วนยอดแหลมอีกอันหนึ่งหมายถึงพระเยซูเจ้าเช่นเดียวกัน แต่เป็นพระเยซูเจ้าผู้ทรงเป็นมนุษย์ ยอดแหลมอยู่ในมาลาเดียวกัน นั่นคือพระเยซูเจ้าพระองค์เดียวมีสองธรรมชาติ คือเป็นพระเจ้าและมนุษย์ รูปทรงของมาลาดูเหมือนภูเขา(บางคนบอกว่าดูเหมือนปลา อาจเป็นปลาฉลาม) ซึ่งหมายถึงพระศาสนจักร เพราะพระเยซูเจ้าทรงตั้งพระศาสนจักรบนศิลา คือนักบุญเปโตร รูปทรงที่เหมือนภูเขาทำให้เรานึกถึงศิลานั่นเอง 
นอกจากนี้ยังมีผ้าแถบสองอันต่อมาจากมาลานี้และห้อยอยู่ทางด้านหลัง  ผ้าแถบทั้งสองก็มีความหมายเช่นเดียวกัน ผ้าแถบอันหนึ่งหมายถึง พระคัมภีร์พระธรรมเก่า และผ้าแถบอีกอันหนึ่งหมายถึงพระคัมภีร์พระธรรมใหม่ 
มาลามงกุฎของพระสังฆราช จึงเป็นสัญญลักษณ์หมายถึงอำนาจปกครองของพระสังฆราชที่ได้รับมาจากพระเยซูเจ้าและพระศาสนจักร เพื่อสั่งสอนพระวาจาของพระเจ้าที่ปรากฏอยู่ในพระธรรมเก่าและพระธรรมใหม่ 

วันพุธที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

มองแต่ไม่เห็น


วันหนึ่ง สุภาพบุรุษคนหนึ่งเดินทางมาจาก Foggia ด้วยรถยนต์ พร้อมด้วยสุภาพสตรีบางคนจากคณะละครของเขา พฤติกรรมโดยทั่วไปของพวกเขาทำให้คนในหมู่บ้านประหลาดใจ เมื่อคนเหล่านี้ลงจากรถแล้ว ชายคนนั้นก็ถามพวกเขาว่า 
“คุณพ่อปิโออยู่ที่ไหน? ผมอยากให้ท่านทำให้ผมกลับใจ ผมอยากจะไปสารภาพบาป!” และปล่อยให้เพื่อนสาวของเขาหัวเราะคิกคักและสนุกสนานไปกับการแสดงทั้งหมดนี้ ชายคนนั้นก็เข้าไปในโบสถ์ 
ลูกฝ่ายวิญญาณหลายคนของคุณพ่อปีโอซึ่งบังเอิญอยู่ที่นั่นและเป็นผู้ที่ชายคนนั้นหันไปถามได้บอกชายผู้นั้นว่าคุณพ่อปีโอจะต้องอยู่ในห้องซาคริสตี(ห้องฟังสารภาพบาป), ซึ่งเป็นที่ที่พวกเขาเพิ่งออกมา ชายผู้นั้นจึงเดินเข้าไปในห้องซาคริสตีแต่ก็ไม่พบกับคุณพ่อปีโอ เขาเดินตามหาทุกที่ ในอาราม, ในห้องพัก, ในสวน, ในห้องสันทนาการ แต่ก็หาคุณพ่อปีโอไม่พบเลย 
“ในที่สุด ด้วยความเบื่อหน่ายกับการรอคอย เขาจึงพูดว่า: 'เอาล่ะ ผมคิดว่าผมจะกลับละ ผมอยากให้คุณพ่อทำให้ผมกลับใจ!' แต่เขาพูดเช่นนี้พร้อมหัวเราะประชด แล้วก็เดินกลับขึ้นรถ กลับเข้าไปในหมู่บ้าน เขาไปได้ไม่ถึงสามร้อยหลา, ผู้คนที่อยู่ที่นั่นก็พบกับคุณพ่อปิโอ 
 “'คุณพ่อ, คุณพ่ออยู่ที่ไหน, พวกเราตามหาคุณพ่อไปทั่วแล้ว!' คุณพ่อปีโอตอบ “พ่ออยู่ที่นี่ พ่อเดินผ่านหน้าเธอสามหรือสี่ครั้ง แต่เธอและชายคนนั้นไม่สังเกตเห็นพ่อเลย” " 
ที่มา: Padre Pio The Stigmatist 
~Saint Teresa of Calcutta.

วันอังคารที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

ความยินดีในเวลาใกล้ตาย


ในเวลาใกล้เสียชีวิต,นักบุญฟรังซิส อัสซีซีเริ่มต้นร้องเพลง และเชิญบรรดาบราเดอร์ร่วมร้องเพลงด้วย บราเดอร์เอลีอัสพูดว่า “คุณพ่อฟรังซิส, ในเวลาแห่งความตาย, เราควรร้องไห้มากกว่าร้องเพลง” “แต่” นักบุญตอบ “ผมจะงดร้องเพลงไม่ได้ เพราะผมเห็นว่าผมกำลังจะไปร่วมความชื่นชมยินดีกับพระเจ้าของผม” 
Source: Preparation For Death 

วันจันทร์ที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

วันฉลองคู่สมรสศักดิ์สิทธิ์


“นักบุญโยเซฟเป็นดังภาพสะท้อนที่มีชีวิตของพระนางพรหมจารีย์มารีย์ ทั้งสองท่านดูคล้ายกันเหมือนไข่มุกสองเม็ด”-นักบุญ เบอร์นาร์ดิโน 
“คุณธรรมแห่งพรหมจรรย์ของนักบุญโยเซฟจะต้องสูงส่งยิ่งสักเพียงใด ท่านถูกกำหนดโดยพระบิดานิรันดร์ให้เป็นมิตรสหายในพรหมจารีย์ของพระนางมารีย์! ทั้งสองท่านได้ปฏิญาณตนว่าจะรักษาความบริสุทธิ์ไว้ตลอดชีวิต และเป็นพระประสงค์ของพระเจ้าที่จะเชื่อมโยงทั้งสองท่านไว้ในศีลสมรสอันศักดิ์สิทธิ์”- นักบุญฟรังซิส เดอ ซาลส์ 
วันที่ 23 มกราคม เป็นวันฉลองคู่สมรสศักดิ์สิทธิ์

วันอาทิตย์ที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

วันเสาร์ที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

วันศุกร์ที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

คำแนะนำของคุณแม่เทเรซา


“จงอยู่ใกล้ชิดกับคนที่คุณรักเสมอ, แต่อยู่ในระยะห่างที่เหมาะสมเพื่อไม่ทำให้พวกเขาหายใจไม่ออก, มีหูที่เอาใจใส่เพื่อคอยช่วยเหลือ, พร้อมด้วยความหวานและความอ่อนโยนมากๆที่จะทำให้พวกเขารู้สึกถึงความรัก กำจัดความอิจฉาไปเสีย: เพราะมันเป็นที่ปรึกษาที่ไม่ดี แล้วนั้นเตรียมตัวคุณให้พร้อมด้วยความจริงใจทั้งหมดที่คุณสามารถทำได้เพื่อปลูกและเติบโตในพวกเขาซึ่งดอกไม้แห่งความไว้วางใจ รู้จักที่จะอยู่ห่างๆ, ห่างไกลจากความหน้าซื่อใจคดเพราะมันเป็นเหมือนโรคร้าย 
 - คุณแม่เทเรซาแห่งกัลกัตตา 

วันพฤหัสบดีที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

ผู้หิวกระหายความขอบธรรมย่อมเป็นสุข


พระเยซูไม่ได้ตรัสว่า ผู้ปรารถนาความชอบธรรมย่อมเป็นสุข มีความแตกต่างระหว่างความปรารถนาในบางอย่าง กับ ความหิวกระหายในบางอย่างซึ่งเกี่ยวกับอาหารหรือน้ำ ผมสามารถปรารถนาอยากได้รถหรูลัมโบกีนี และถ้าผมไม่ได้รับตามที่ปรารถนา ผมก็ไม่เป็นทุกข์ร้อน ผมไม่ต้องดิ้นรนให้ได้รถมาครอบครอง ผมยังคงใช้ชีวิตอยู่ต่อไปเป็นปกติ แต่ถ้าผมหิวกระหายในอาหารหรือน้ำ ถ้าผมไม่ได้รับอาหารหรือน้ำตามต้องการ,ผมก็จะรู้สึกเป็นทุกข์ ผมต้องพยายามแสวงหาอาหารและน้ำเพื่อประทังความหิวกระหาย มิฉะนั้นผมอาจจะตายได้ เพราะฉะนั้น,เมื่อพระเยซูตรัสว่า หิวกระหายความชอบธรรม นั่นหมายความว่า ความชอบธรรมนั้นเป็นสิ่งจำเป็นเช่นเดียวกับอาหารหรือน้ำ ซึ่งถ้าเราไม่ได้รับความชอบธรรม,เราก็จะเป็นทุกข์ร้อน และพยายามแสวงหาความชอบธรรมจนกว่าจะได้รับ เมื่อได้รับแล้วเราก็เป็นสุข เช่นเดียวกับอาหารและน้ำที่ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกในชีวิต ความชอบธรรมก็มีความสำคัญเป็นอันดับแรกเช่นกัน เพราะพระเยซูตรัสในพระวรสารว่า “จงแสวงหาพระอาณาจักรของพระเจ้าและความชอบธรรมของพระองค์ก่อน แล้วพระองค์จะทรงเพิ่มทุกสิ่งให้เอง”(มัทธิว 6:33)