พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 24 สิงหาคม 2025 จงเข้าทางประตูที่แคบ

          พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านเมืองและหมู่บ้าน ทรงสั่งสอนประชาชนและทรงเดินทางมุ่งไปกรุงเยรูซาเล็ม คนคนหนึ่งทูลถามพระองค์ว่า ‘พระเจ้าข้า มีคนน้อยคนใช่ไหมที่รอดพ้นได้’ พระองค์ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า ‘จงพยายามเข้าทางประตูแคบ เพราะเราบอกท่านทั้งหลายว่าหลายคนพยายามจะเข้าไป แต่จะเข้าไม่ได้ ‘เมื่อเจ้าของบ้านจะลุกขึ้นเพื่อปิดประตู ท่านจะยืนอยู่ข้างนอก เคาะประตูพูดว่า “พระเจ้าข้า เปิดประตูให้พวกเราด้วย” แต่เขาจะตอบว่า “เราไม่รู้ว่าพวกเจ้ามาจากที่ใด” แล้วท่านก็จะพูดว่า “พวกเราได้กินได้ดื่มอยู่กับท่าน ท่านได้สอนในลานสาธารณะของเรา” แต่เจ้าของบ้านจะตอบว่า “เราไม่รู้ว่าพวกเจ้ามาจากที่ใดไปให้พ้นจากเราเถิด เจ้าทั้งหลายที่กระทำการชั่วช้า”
(ลูกา 13:22-30)








วันจันทร์ที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558

วาทะของคุณพ่อปีโอ


“ท่านบ่นเพราะการประจญทดลองเดิมๆกลับมาหาท่านอีกหรือ  แต่,มีอะไรที่ท่านต้องกลัว?  ท่านกลัวนายช่างแห่งสวรรค์ที่ประสงค์ให้ท่านเป็นผู้ครบครันและเป็นผลงานชิ้นเยี่ยมของพระองค์ โดยอาศัยวิธีนี้หรือ?  ท่านต้องการละจากมือของจิตรกรผู้ศักดิ์สิทธิ์ในขั้นตอนการร่างภาพเท่านั้นและไม่ต้องการให้พระองค์ดำเนินงานต่อไปหรือ?
(1/1/1921) คุณพ่อปีโอ

วันศุกร์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2558

เพลงของนักบุญยอแซฟ


เพลง“Txichochi Conetzintle,” แองเจลินา : ที่สวนแห่งนี้คืออารามซิสเตอร์คณะนักบุญยอแซฟแห่งการประจักษ์ ฉันจะเล่าใหัคุณฟังเรื่องที่ประทับใจฉันมาก นั่นคือ "เพลงของนักบุญยอแซฟ" -  ในระหว่างที่มีโรคระบาดในซีซีลี ชาวบ้านได้สวดวิงวอนต่อนักบญยอแซฟซึ่งเป็นองค์อุปถัมภ์ของเมือง ให้ช่วยหยุดโรคระบาดนี้  เมื่อโรคระบาดหยุดลง  ชาวบ้านได้จัดเตรียมโต๊ะอาหารมากมาย เพื่อขอบคุณสำหรับผลผลิตที่ได้รับจากการเพาะปลูกและขอบคุณในความช่วยเหลือของนักบุญยอแซฟ  และอาหารถูกนำไปแจกจ่ายให้แก่คนยากจน  ประเพณีนี้ยังคงอยู่มาจนถึงทุกวันนี้ซึ่งจัดขึ้นทุกวันที่ 19 มีนาคม และต่อไปนี้คือเพลงของนักบุญยอแซฟ ...

วันพุธที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558

นักบุญแบร์นาแด็ต - ร่างกายที่ไม่เน่าเปื่อย



           แบร์นาแด๊ต ซูบีรุส เสียชีวิตเมื่อปี 1879 เป็นเวลา 136 ปีมาแล้ว  แต่ร่างกายของเธอยังไม่เน่าเปื่อย  นี่เป็นอัศจรรย์ยืนยันความจริงในการที่เธอได้รับการประจักษ์จากแม่พระที่ลูรดส์ ในปี 1858 และยืนยันถึงความซื่อสัตย์ภักดีของเธอต่อแม่พระ
           ต่อไปนี้เป็นคำพูดของ แบร์นาแด๊ต เอง  เล่าถึงการประจักษ์เมื่อวันที่ 25 มีนาคม 1858 :
            “พระนางตรัสกับดิฉันหลายครั้งว่า  ให้ดิฉันบอกกับพระสงฆ์ให้สร้างโบสถ์ขึ้นในสถานที่นี้ และให้ดิฉันไปที่น้ำพุและล้างหน้า  และดิฉันต้องสวดภาวนาเพื่อการกลับใจของคนบาป  ระหว่างการประจักษ์ครั้งที่สี่ พระนางประทานความลับแก่ดิฉันสามอย่าง และห้ามดิฉันบอกแก่คนอื่น  ดิฉันซื่อสัตย์ทำตามที่พระนางสั่งเสมอมา  ในการประจักษ์ครั้งต่อมา ดิฉันถามพระนางอีกครั้งว่าพระนางคือใคร?  พระนางเพียงแต่ยิ้มตลอดเวลา  ในที่สุดดิฉันกล้าถามพระนางเป็นครั้งที่สี่  เวลานั้นพระนางทรงยกพระหัตถ์ขึ้นประสานกันที่ทรวงอก  ทรงเงยพระพักตร์ขึ้นสู่สวรรค์  และต่อมาพระนางค่อยๆปล่อยพระหัตถ์ลงต่ำและกางออก  ตรัสกับดิฉันว่า “เราคือการปฏิสนธินิรมล”  นี่คือคำพูดสุดท้ายที่พระนางตรัสกับดิฉัน  พระนางมีพระเนตรสีฟ้า..."
ทำไมแม่พระจึงเลือกแบร์นาแด๊ตให้เป็นผู้ที่ได้รับการประจักษ์? แบร์นาแด๊ตเป็นเพียงเด็กธรรมดาที่ยากจน  ไม่มีความรู้มากมาย  และยังมีโรคประจำตัวคือหอบหืด  แบร์นาแด๊ตเองก็สงสัยเช่นนี้  แต่สวรรค์เลือกแบร์นาแด๊ต  เพราะเธอเป็นคนยากจนที่สุดและมีความถ่อมตน  เมื่อคุณพ่อเจ้าอาวาสขอให้แบร์นาแด๊ตเข้าสู่อารามที่เนอแวร์  เพื่อหลีกเลี่ยงผู้คนจำนวนมากที่ต้องการมาพบเธอ  แบร์นาแด๊ตตอบคุณพ่อว่า  เธอเคยวาดฝันอนาคตว่า จะโตขึ้นและแต่งงานมีครอบครัวเล็กๆและเลี้ยงลูก เหมือนแม่ของเธอ แต่พระเป็นเจ้าประสงค์ให้เธอดำเนินชีวิตอีกแบบหนึ่ง และเธอก็น้อมรับ  คำตอบของแบร์นาแด๊ตมีลักษณะเช่นเดียวกับคำตอบของแม่พระเมื่อทรงยอมรับแผนการณ์ของพระเป็นเจ้าให้เป็นมารดาของพระผู้ไถ่  -  นักบุญแบร์นาแด๊ต ช่วยวิงวอนพระเป็นเจ้าเพื่อพวกเราด้วยเทอญ