พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 13 เมษายน 2025 พระเยซูเจ้าเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็มอย่างชัยชนะ

           เมื่อตรัสดังนี้แล้ว พระเยซูเจ้าทรงพระดำเนินต่อไป เสด็จนำหน้าประชาชนขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม เมื่อเสด็จเข้าใกล้หมู่บ้านเบธฟายีและเบธานี ใกล้กับภูเขาที่เรียกกันว่าภูเขามะกอกเทศ พระองค์ทรงส่งศิษย์สองคนไป ทรงสั่งว่า ‘จงเข้าไปในหมู่บ้านข้างหน้า เมื่อเข้าไปแล้ว ท่านจะพบลูกลาตัวหนึ่งผูกอยู่ ยังไม่มีใครเคยขี่ลาตัวนั้นเลย จงแก้เชือกและจูงมาให้เราเถิด ถ้าผู้ใดถามว่า ท่านแก้เชือกผูกลาทำไม จงตอบเขาว่า พระอาจารย์ต้องการใช้มัน” ศิษย์ที่พระองค์ทรงสั่ง ได้ไปและพบตามที่พระองค์ทรงบอกเขา ขณะที่เขากำลังแก้เชือกผูกลูกลาอยู่ เจ้าของลาถามว่า ‘ท่านแก้เชือกลูกลาทำไม’ ศิษย์ทั้งสองคนก็ตอบว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงต้องการใช้มัน’ ศิษย์ทั้งสองคนจูงลูกลามาถวายพระเยซูเจ้า ปูเสื้อคลุมของตนบนหลังลา แล้วทูลเชิญพระเยซูเจ้าให้ทรงลาตัวนั้น ขณะที่พระองค์เสด็จไป ประชาชนปูเสื้อคลุมของตนบนทาง เมื่อพระองค์เสด็จมาใกล้ทางลงจากภูเขามะกอกเทศแล้ว บรรดาศิษย์ต่างมีความชื่นชมยินดี โห่ร้องสรรเสริญพระเจ้าเพราะการอัศจรรย์ทุกอย่างที่เขาเห็นว่า
           ขอถวายพระพรแด่กษัตริย์ผู้เสด็จมา
           ในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า
           สันติจงมีในสวรรค์
           และพระสิริรุ่งโรจน์จงมีในที่สูงสุด
           ชาวฟาริสีบางคนในหมู่ประชาชนทูลพระองค์ว่า ‘พระอาจารย์ จงห้ามบรรดาศิษย์ของท่านเถิด’ พระองค์ตรัสตอบว่า ‘เราบอกท่านทั้งหลายว่า ถ้าคนเหล่านี้นิ่งเงียบ ก้อนหินทั้งหลายจะส่งเสียงตะโกน’
(ลูกา 19:28-40 (บทอ่านก่อนแห่ใบลาน))








วันศุกร์ที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2559

กิจกรรมเริ่มต้นปีศักดิ์สิทธิ์แห่งเมตตาธรรม



พระสงฆ์ในประเทศไอร์แลนด์นำสาส์นแห่งความยินดีในเทศกาลคริสต์มาสให้แก่ประชาชนในห้างสรรพสินค้า  ด้วยการฟังสารภาพบาปเป็นการเริ่มต้นปีศักดิ์สิทธิ์แห่งเมตตาธรรม

วันพฤหัสบดีที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2559

เรื่องสั้นๆ


ชายผู้หนึ่งเสียชีวิตลง  ในตอนที่เขารู้สึกตัวว่าได้ตายไปแล้ว  เขาก็เห็นเทพองค์หนึ่งเดินถือกระเป๋าเข้ามาหาเขา  แล้วเทพองค์นั้นได้เอ่ยขึ้นว่า
เทพ เรียบร้อยแล้วหนุ่มน้อยถึงเวลาไปแล้ว
ชายหนุ่ม – ทำไมเร็วนักละครับ? ผมยังมีเรื่องราวที่ต้องทำอีกมากมาย
เทพ – ขอโทษด้วย  เวลาของเธอหมดแล้ว
ชายหนุ่ม – ในกระเป๋าของท่านคืออะไรครับ
เทพ – นี่คือของๆเธอ
ชายหนุ่ม – ของๆผม  คืออะไรครับ?  เป็นทรัพย์สินเสื้อผ้าหรือว่าเงินครับ?
เทพ – สิ่งที่เธอพูดมา  มันไม่ใช่ของเธอตั้งแต่แรกแล้วหนุ่มเอ๋ย  นั่นมันเป็นสมบัติของโลก
ชายหนุ่ม – ถ้าอย่างนั้นมันก็คงเป็นความทรงจำของผมสินะ
เทพ – ความทรงจำเป็นสมบัติของกาลเวลา
ชายหนุ่ม – ถ้าอย่างนั้นคงเป็นความสามารถของผม
เทพ – ความสามารถเป็นสมบัติของโลกอีกเช่นกัน
ชายหนุ่ม – หรือจะเป็นญาติมิตรของผม?
เทพ – ไม่ใช่  เขาเหล่านั้นเป็นเพียงผู้คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเธอเท่านั้นเอง
ชายหนุ่ม – หรือเป็นลูกเมียของผม?
เทพ – ไม่ใช่  ลูกเมียเป็นเพียงแต่ความระลึกของเธอเท่านั้น
ชายหนุ่ม – ถ้าอย่างนั้นคงเป็นร่างของผมแน่ๆ
เทพ – ไม่ใช่  ร่างของเธอเป็นสมบัติของดิน
ชายหนุ่ม – ถ้าอย่างนั้นมันคงเป็นจิตวิญญาณของผมสินะ
เทพ – น่าเวทนา  เด็กหนุ่มเอ๋ย  เธอเข้าใจผิดแล้ว  จิตวิญญาณของเธอนั้นเป็นของเบื้องบน
ชายหนุ่มรู้สึกตื่นตระหนกเป็นอย่างยิ่ง  เขารับกระเป๋ามาด้วยมืออันสั่นเทา  เมื่อเขาเปิดกระเป๋าออกมา  ข้างใกระเป๋าใบนั้นกลับมีแต่ความว่างเปล่า...เขาถามเทพด้วยความหมดอาลัยตายอยาก
ชายหนุ่ม – ทุกสิ่งที่ผมเคยมีมันไม่เคยเป็นของผมเลยหรือ?
เทพ – ใช่แล้ว  เธอเข้าใจถูกแล้ว  ทุกสิ่งในโลกที่เธอหามา  ไม่มีสิ่งใดที่เป็นของเธอ
ชายหนุ่ม – แล้วอะไรที่เป็นของผม?
เทพ – ลมหายใจเป็นของเธอ  นั่นคือสิ่งเดียวที่เป็นของเธอในตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่ 

ชีวิตคนเราแค่ชั่วพริบตา  รักษาทุกขณะเวลาที่คุณยังมีลมหายใจอยู่  จงรักชีวิตและถนอม
ชีวิต  (Cr. นุสนธิ์บุคส์)
(นำมาจากสารวัดเซนต์หลุยส์)

วันอังคารที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2559

วันจันทร์ที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2559

บทเพลงของนักบุญฟรังซิส



วีดีโอนี้ทำขึ้นที่เมืองอัสซีซี   ดินแดนของนักบุญฟรังซิส ในอิตาลี  ด้านล่างเป็นเพลงในภาษาไทย



วันเสาร์ที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2559

ผู้ลี้ภัยฉลองคริสต์มาสครั้งแรก


Carol Costello สัมภาษณ์ Ban Saeed ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ลี้ภัยชาวอีรักหลายพันคนที่ต้องฉลองคริสต์มาสในค่ายผู้ลี้ภัย

วันศุกร์ที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2559

สวัสดีปีใหม่2016


        ปีใหม่นี้  ขอชีวี  จงสดใส
                                    ผ่องอำไพ  ไร้ทุกข์  ที่หมองหม่น
                                    ละกิเลส  สร้างสันติ  ในใจตน
                                    เป็นบุญผล  ให้รอดพ้น  ภัยนานา
        แสงสุรีย์  ที่ทำให้  กายอบอุ่น
                                   อ่อนละมุน  ช่วยรักษา  พาสุขสันต์
                                   แสงธรรมคือ  แสงทอง  ส่องชีวัน
                                  หนทางนั้น  คือความจริง  คือชีวิต
        ใฝ่เรียนรู้  ความจริง  แห่งชีวิต
                                    นำพาจิต  ให้สดชื่น  รื่นหรรษา
                                   แสงธรรมนำ  ความรอด  สู่ประชา
                                   แสงธรรมพา  ให้รอดพ้น  อนนธการ