พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 22 มิถุนายน 2025 สมโภชพระวรกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้า

         & ประชาชนรู้จึงติดตามพระองค์ไป พระองค์ทรงต้อนรับเขาและตรัสสอนเขาเรื่องพระอาณาจักรของพระเจ้า ทรงรักษาคนที่ต้องการการบำบัดรักษา เมื่อจวนถึงเวลาเย็น อัครสาวกสิบสองคนมาทูลพระองค์ว่า “ขอพระองค์ทรงอนุญาตให้ประชาชนกลับไปเถิด เขาจะได้ไปตามหมู่บ้านและชนบทโดยรอบเพื่อหาที่พักและอาหาร เพราะขณะนี้เราอยู่ในที่เปลี่ยว” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านทั้งหลายจงหาอาหารให้เขากินเถิด” เขาทูลว่า “เราไม่มีอะไรนอกจากขนมปังห้าก้อนและปลาสองตัวเท่านั้น หรือว่าเราจะไปซื้ออาหารสำหรับคนเหล่านี้ทั้งหมด” ที่นั่นมีผู้ชายประมาณห้าพันคน พระองค์จึงตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “จงบอกให้พวกเขานั่งลงเป็นกลุ่ม กลุ่มละประมาณห้าสิบคน” เขาก็ทำตามและให้ทุกคนนั่งลง พระเยซูเจ้าทรงรับขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวนั้นมา ทรงแหงนพระพักตร์ขึ้นมองท้องฟ้า ทรงกล่าวถวายพระพร ทรงบิขนมปัง ส่งให้บรรดาศิษย์นำไปแจกจ่ายแก่ประชาชน ทุกคนได้กินจนอิ่ม แล้วยังเก็บเศษที่เหลือได้สิบสองกระบุง
(ลูกา 9:11-17)








วันอังคารที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

การทำวันเสาร์ต้นเดือน


แม่พระทรงอธิบายเกี่ยวกับการทำวันเสาร์ต้นเดือนแก่ซิสเตอร์ลูซีอา ซานโตส เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 1925 
ดูเถิด ลูกสาวของแม่ หัวใจของแม่ถูกล้อมรอบด้วยหนาม ซึ่งคนเนรคุณทิ่มแทงหัวใจของแม่ทุกขณะด้วยการดูหมิ่นและความอกตัญญู อย่างน้อยขอให้ลูกพยายามปลอบใจแม่ บอกพวกเขาว่าแม่สัญญาว่าจะช่วยเหลือในช่วงเวลาแห่งความตายด้วยพระหรรษทานที่จำเป็นสำหรับความรอด สำหรับผู้ที่ทำการชดเชยสำหรับแม่ ด้วยการไปสารภาพบาป, รับศีลมหาสนิท, ในวันเสาร์ต้นเดือนเป็นเวลาห้าเดือนติดต่อกัน พร้อมทั้งสวดสายประคำหนึ่งสาย, และอยู่กับแม่เป็นเวลาสักสิบห้านาทีด้วยการพิจารณาใคร่ครวญเกี่ยวกับ … พระธรรมล้ำลึกของสายประคำ 
การทำวันเสาร์ต้นเดือนประกอบด้วยการปฏิบัติตามองค์ประกอบต่อไปนี้ซึ่งกระทำด้วยความตั้งใจที่จะชดเชยเป็นเวลาห้าเดือนติดต่อกัน: 
 ไปสารภาพบาป (ก่อนหรือหลังวันเสาร์ต้นเดือน - และไปรับศีลมหาสนิทในสถานะพระหรรษทาน) 
รับศีลมหาสนิทในวันเสาร์ต้นเดือน 
สวดสายประคำศักดิ์สิทธิ์ ห้าทศในช่วงกลางวัน 
และ พิจารณาไตร่ตรองเป็นเวลา 15 นาทีเกี่ยวกับพระธรรมลึกล้ำของสายประคำ (อย่างน้อยหนึ่งทศ) 
-------------------- 

วันจันทร์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

อุปมาเรื่องเงินตะลันต์

>
เจ้านายผู้ลึกลับคนนี้เป็นคนที่มีความอ่อนไหวและความโดดเด่นเป็นพิเศษ
>>>อ่านต่อ

วันอาทิตย์ที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

แม่มาร์กาเร็ตตาปรากฏแก่คุณพ่อบอสโก


คุณพ่อบอสโกฝันว่าท่านได้พบคุณแม่อยู่ใกล้พระแท่นของแม่พระผู้ทรงบรรเทา
>>>อ่านต่อ

วันเสาร์ที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

นักบุญเทเรซาแห่งอาวีลาช่วยเหลือพระสงฆ์


ในที่สุดเขาก็ละทิ้งหญิงชั่วคนนั้นและกลับมาซื่อสัตย์ต่อชีวิตพระสงฆ์อีกครั้ง
>>>อ่านต่อ

วันศุกร์ที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

เกร็ดประวัติพระสันตปาปายอห์นปอลที่ 2


“น้อยคนที่รู้เรื่องนี้: เรากำลังอยู่บนเครื่องบินของพระสันตะปาปายอห์นปอลที่ 2 ที่มุ่งหน้าไปยังเซเนกัล ที่ชานเมืองอิตาลี เราบินขึ้นไปบนเมฆที่เย็นจัดจนเป็นน้ำแข็งเหนือทะเลเมดิเตอร์เรเนียน และเครื่องบินของเราไม่มีระบบละลายน้ำแข็งที่ปีกเครื่องบิน 
ที่ความสูง 12,000 เมตร เหนือระดับน้ำทะเล เราก็ตกลงมาอยู่ที่ 1,500 เมตร ทันที พวกเราทุกคนกระวนกระวายใจมาก เครื่องบินดูเหมือนจะตก แต่พระสันตปาปาก็ยังคงสงบ พระองค์กำลังอ่านเอกสารสำคัญบางอย่าง,ทรงนั่งอยู่ในที่ของพระองค์ 
ทันทีที่เครื่องบินกลับไปถึง 12,000 พระสันตปาปาก็มองออกไปนอกหน้าต่าง พยักหน้า และราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น พระองค์พูดกับเราด้วยรอยยิ้ม: 'มีปัญหาหรือ?'” 
 (เรื่องราวโดย Arturo Mari ช่างภาพหนังสือพิมพ์อย่างเป็นทางการของวาติกัน Osservatore Romano)

วันพฤหัสบดีที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

พระเมตตาของพระเยซูเจ้า


พระเยซูตรัสกับนักบุญโฟสตินา....จงเขียนสิ่งนี้: ก่อนที่เราจะมาในฐานะผู้พิพากษาทรงความยุติธรรม, เราจะมาในฐานะกษัตริย์แห่งพระเมตตา ก่อนที่วันแห่งพระยุติธรรมจะมาถึง, จะมีเครื่องหมายสำคัญในสวรรค์มอบให้แก่ประชาชนดังนี้: 
แสงสว่างทั้งหมดในท้องฟ้าจะดับลง และจะมีความมืดมนใหญ่หลวงปกคลุมทั่วแผ่นดินโลก ต่อจากนั้น,ประชาชนจะเห็นเครื่องหมายกางเขนบนท้องฟ้า และจากรอยแผลที่พระหัตถ์และพระบาทของพระผู้ช่วยให้รอดซึ่งถูกตอกตะปูไว้, จะมีแสงสว่างยิ่งใหญ่ส่องออกไปทั่วโลกชั่วระยะเวลาหนึ่ง ซึ่งจะเกิดขึ้นไม่นานก่อนวาระสุดท้าย 
โอ พระโลหิตและน้ำ ซึ่งไหลออกมาจากดวงพระหฤทัยของพระเยซูเจ้า,เป็นน้ำพุแห่งพระเมตตาสำหรับเรา ลูกวางใจในพระองค์! 
หน้า 83/84...จากบันทึกของนักบุญโฟสตินา โควัลสกา...พระเมตตาอันศักดิ์สิทธิ์ในวิญญาณของฉัน

วันพุธที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

พระสันตปาปายอห์นปอลที่2


“ในช่วงเดือนสุดท้ายชีวิตของพระสันตะปาปายอห์นปอลที่2,พระพักตร์ของพระองค์บวมอันเนื่องมาจากการได้รับยา cortisone (พระองค์เป็นโรคพาร์กินสัน) 
ผู้ช่วยของพระองค์จะยืนเคียงข้างพระองค์เพื่อเช็ดน้ำลายออกจากปาก ขณะที่พระองค์พยายามพูดกับผู้เข้าเฝ้าจำนวนมาก 
ชายผู้ซึ่งเทศน์สอนด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะอย่างเชี่ยวชาญมาหลายทศวรรษเพื่อปลุกเร้าใจของผู้ฟัง, บัดนี้ทำได้เพียงแต่พูดถ้อยคำอย่างยากลำบาก 
แต่พระสันตปาปายอห์น ปอลไม่อยากให้ผู้คนที่เข้าเฝ้าพระองค์ตรัสต้องเสียใจ, พระองค์ทรงต้องการให้พวกเขาเห็นพระองค์เพื่อประโยชน์ของพวกเขา 
ชายผู้ที่สอนให้โลกรู้จักวิธีการใช้ชีวิตกำลังสอนพวกเขาถึงวิธีการตาย 
พระองค์นอนอยู่บนเตียงและขอให้อ่านพระวรสารของยอห์น ถ้อยคำสุดท้ายของพระองค์คือ (ภาษาโปแลนด์) Pizwolcie mi odejc do domu Ojca (ให้ฉันไปบ้านของพระบิดาเถิด)" 
ครั้งหนึ่งพระองค์เคยกล่าวไว้ว่า: "เมื่อค่ำคืนกลืนกินเรา เราต้องคิดถึงรุ่งอรุณที่กำลังจะมาถึง 
เราต้องเชื่อว่าทุกเช้าพระศาสนจักรจะฟื้นคืนชีพโดยอาศัยบรรดานักบุญของเธอ 
ไม่ใช่เพราะพวกเขาได้พิชิตโลก แต่เพราะพวกเขายอมให้พระคริสต์พิชิตพวกเขา” 
นักบุญพระสันตปาปายอห์น ปอลผู้ยิ่งใหญ่ 
 {รูปสีน้ำมันโดย Ruben Ferriera}