ในช่วงเวลาที่เกิดความอดอยากครั้งใหญ่ในกัมปาเนีย นักบุญเบเนดิกต์มอบทุกสิ่งที่มีในอารามของท่านให้กับผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ ถึงขนาดที่แทบไม่เหลืออะไรเลยในห้องใต้ดิน เว้นแต่น้ำมันเพียงเล็กน้อยในภาชนะแก้ว เมื่ออากาปิทัส,ซึ่งเป็นสังฆานุกร,มาขอร้องให้ช่วยมอบน้ำมันเล็กน้อยนั้นแก่เขา เบเนดิกต์ (ผู้ตั้งใจว่าจะให้ทุกสิ่งในโลกนี้เพื่อจะได้มีทั้งหมดในสวรรค์) จึงสั่งให้นำน้ำมันเล็กน้อยที่เหลืออยู่นี้มอบให้อากาปีทัส. พระสงฆ์ที่อยู่ในห้องใต้ดินได้ยินคำสั่งของเบเนดิกต์แล้ว,แต่ก็ไม่กล้าทำตาม สักพัก,เบเนดิกต์ก็เข้ามาถามว่าได้ทำตามความปรารถนาของอากาปิทัสแล้วหรือไม่ พระสงฆ์ก็ตอบว่าไม่ได้ให้น้ำมันไปเพราะถ้าให้ไปแล้วก็ไม่เหลือให้กับบรรดาพี่น้องเลย
บิดาผู้แสนดีไม่พอใจอย่างยิ่งจึงสั่งให้อีกคนหนึ่งหยิบขวดแก้วที่มีน้ำมันเหลืออยู่เล็กน้อยโยนออกไปนอกหน้าต่าง เพื่อมิให้ผลของการไม่เชื่อฟังจะเหลืออยู่ในอารามเลย คำสั่งของเบเนดิกต์จึงได้ถูกดำเนินการในทันที ใต้หน้าต่างมีทางลงสูงชัน, เต็มไปด้วยหินหยาบขนาดใหญ่ ซึ่งขวดแก้วได้ตกลงมา แต่ปรากฏว่าขวดแก้วนั้นยังคงสภาพเหมือนเดิมราวกับว่าไม่ได้ถูกโยนลงมา ขวดแก้วไม่แตกและน้ำมันก็ไม่หกออกไป เบเนดิกต์จึงสั่งให้หยิบมันขึ้นมามอบให้แก่ผู้ที่ขอมัน แล้วเรียกบรรดาพี่น้องทั้งหมดมารวมกันแล้วตำหนิพระสงฆ์ผู้ไม่เชื่อฟังต่อหน้าพวกเขาเพราะความหยิ่งทะนงและความไม่ซื่อสัตย์
ที่มา: The Life of St. Benedict
