พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 29 ธันวาคม 2024 ฉลองครอบครัวศักดิ์สิทธิ์

           โยเซฟพร้อมกับพระมารดาของพระเยซูเจ้าเคยขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็มในเทศกาลปัสกาทุกปี เมื่อพระองค์มีพระชนมายุสิบสองพรรษา โยเซฟพร้อมกับพระมารดาก็ขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็มตามธรรมเนียมของเทศกาลนั้น เมื่อวันฉลองสิ้นสุดลง ทุกคนก็เดินทางกลับ แต่พระเยซูเจ้ายังประทับอยู่ที่กรุงเยรูซาเล็มโดยที่บิดามารดาไม่รู้ เพราะคิดว่า พระองค์ทรงอยู่ในหมู่ผู้ร่วมเดินทาง เมื่อเดินทางไปได้หนึ่งวันแล้ว โยเซฟพร้อมกับพระนางมารีย์ตามหาพระองค์ในหมู่ญาติและคนรู้จัก เมื่อไม่พบจึงกลับไปกรุงเยรูซาเล็ม เพื่อตามหาพระองค์ที่นั่น ในวันที่สามโยเซฟพร้อมกับพระนางมารีย์พบพระองค์ในพระวิหารประทับนั่งอยู่ในหมู่อาจารย์ ทรงฟังและทรงไต่ถามพวกเขา ทุกคนที่ได้ฟังพระองค์ต่างประหลาดใจในพระปรีชาที่ทรงแสดงในการตอบคำถาม เมื่อโยเซฟพร้อมกับพระนางมารีย์เห็นพระองค์ก็รู้สึกแปลกใจ พระมารดาจึงตรัสถามพระองค์ว่า “ลูกเอ๋ย ทำไมจึงทำกับเราเช่นนี้ ดูซิ พ่อกับแม่ต้องกังวลใจตามหาลูก” พระองค์ตรัสตอบว่า “พ่อกับแม่ตามหาลูกทำไม พ่อแม่ไม่รู้หรือว่า ลูกต้องอยู่ในบ้านของพระบิดาของลูก” โยเซฟพร้อมกับพระนางมารีย์ไม่เข้าใจที่พระองค์ตรัส
           พระเยซูเจ้าเสด็จกลับไปที่เมืองนาซาเร็ธกับบิดามารดาและเชื่อฟังท่านทั้งสอง พระมารดาทรงเก็บเรื่องทั้งหมดเหล่านี้ไว้ในพระทัย พระเยซูเจ้าทรงเจริญขึ้นทั้งในพระปรีชาญาณ พระชนมายุ และพระหรรษทานเฉพาะพระพักตร์ของพระเจ้าและต่อหน้ามนุษย์
(ลูกา 2:41-52)








วันพุธที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2566

พระเจ้าทรงทราบความอ่อนแอของเรา


“พระเยซูเจ้าไม่เคยร้องขอการเสียสละมากเกินกำลังของเรา บางครั้ง, เป็นความจริงที่พระผู้ช่วยให้รอดองค์นี้ทำให้เรารู้สึกถึงความขมขื่นของถ้วยกาลิกษ์ที่พระองค์ทรงประทานแก่จิตวิญญาณของเรา เมื่อพระองค์ทรงร้องขอให้เราเสียสละของทุกสิ่งอันมีค่าในโลกนี้, มันจะเป็นไปไม่ได้เลยถ้าหากปราศจากพระหรรษทานพิเศษ,ที่จะทำให้เราไม่ร้องไห้ออกมา,เหมือนเช่นพระองค์ในสวนแห่งความทุกข์โศก... เป็นการปลอบใจอย่างยิ่งที่คิดว่าพระเยซู, พระเจ้าผู้เข้มแข็ง, ทรงทราบถึงความอ่อนแอของเรา"-
- นักบุญเทเรซาแห่งลิซิเออซ์: 

วันอังคารที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2566

วิญญาณในไฟชำระช่วยเหลือเราในเวลาใกล้ตาย


พระคาร์ดินัลบาโรเนียส(Cardinal Baronius)นักประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงโดดเด่น เล่าใน Ecclesiastical Annals ว่าบุคคลหนึ่งซึ่งมีคุณธรรมที่หาได้ยากพบว่าตัวเองถูกโจมตีอย่างหนักในช่วงเวลาแห่งความตายของเขา และในความโศกเศร้าของเขา,เขาเห็นท้องฟ้าเปิดออกและนักรบราวแปดพันคนสวมชุดเกราะสีขาวได้ลงมาในทันทีเพื่อให้กำลังใจเขาโดยให้ความมั่นใจแก่เขาว่า พวกเขามาเพื่อช่วยเขาในการต่อสู้กับความสงสัย การปลอบประโลมใจอย่างเหลือล้นและด้วยน้ำตาที่หลั่งออกมา,เขาขอให้นักรบเหล่านั้นช่วยบอกให้รู้ว่าพวกเขาเป็นใครและทำไมจึงมีความผูกพันกับเขา พวกเขาตอบว่า "เราเป็นวิญญาณที่ท่านได้ช่วยไว้และท่านได้ปลดปล่อยพวกเราออกจากไฟชำระ บัดนี้,เพื่อเป็นการตอบแทนความกรุณาของท่าน, เราจึงลงมาเพื่อนำท่านสู่สวรรค์ทันที" หลังจากนั้นเขาก็เสียชีวิต

วันจันทร์ที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2566

คริสตชนทุกนิกายจะรวมกัน


11 ตุลาคม 2504: การาบังดัล
คำชี้แจงครั้งแรกของการเปิดเผยที่สำคัญของวันที่ 1 ตุลาคม 1961: 
อนาคตของ "การเป็นหนึ่งเดียวกันอย่างสมบูรณ์ของคริสตชนทุกคนนิกาย" 
การสนทนาระหว่างคุณพ่อหลุยส์(Father Luis)กับผู้เห็นแม่พระแห่งการาบังดัล ดูเหมือนว่าสำหรับเราแล้วจะเป็นไปในเชิงบวกสำหรับคริสตชนเสมอ เนื่องในวันสมโภชพระนางมารีย์พระชนนีของพระเจ้า,คุณพ่อหลุยส์และคอนชิตาพูดถึงคำทำนายพิเศษนี้ซึ่งแม่พระทรงเปิดเผยบางส่วนแล้วเมื่อวันที่ 1 ตุลาคมที่ผ่านมา: "อา คริสตจักรต่างๆจะกลับมารวมกันอีกครั้ง . . . ใช่ค่ะ,พวกเขาจะกลับมารวมกันอีกครั้ง! . . " คอนชิตารู้สึกยินดีกับการลงข่าวคำทำนายนี้ ในเดือนพฤศจิกายน 1965 เธอได้พูดมาแล้วหลายครั้งนับตั้งแต่วันที่ 11 ตุลาคม 1961 เธอได้ยืนยันความถูกต้องของการเปิดเผยอันยิ่งใหญ่นั้นต่อบรรณาธิการชาวเยอรมัน อัลเบรชท์ เวเบอร์ เธอยังชี้แจงถึงสิ่งที่พระแม่มารีย์ทรงบอกเธอเกี่ยวกับเหตุการณ์ครั้งใหญ่ของพระศาสนจักรที่จะมาถึง 
“พระนาง (แม่พระ) บอกเราอีกครั้งว่าคริสตจักรที่แตกแยกจะกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง จะมี 'ศาสนา' เพียงหนึ่งเดียว คำแปลที่ดีกว่า: "คริสตจักรคริสเตียนจะเป็นหนึ่งเดียวในพระศาสนจักรคาทอลิก" เมื่อพิจารณาถึงการเปิดเผยเชิงพยากรณ์ดังกล่าว ความหมายและขอบเขตของ "พระศาสนจักรหนึ่งเดียว สากล(คาทอลิก),สืบเนื่องมาจากอัครสาวก, และพระศาสนจักรแห่งโรมัน" ที่บรรดาผู้เห็นแม่พระแห่งการาบังดัลประกาศด้วยความปีติยินดีเป็นครั้งแรกในวันที่ 1 สิงหาคม 1961 ในขณะที่พวกเขาอยู่ในญาณนิมิตและกำลังสวดบทข้าพเจ้าเชื่อในพระเจ้า 
นำมาจากหนังสือ 'Garabandal', J. Serre, หน้า 107

วันอาทิตย์ที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2566

หอบาเบลแห่งยุคปัจจุบัน


เราเข้าสู่การต่อสู้ขั้นเด็ดขาดกับมังกรแดงแห่งพระวิวรณ์เพื่อพิชิตความคิดสัมพัทธภาพและความจริงเชิงอัตวิสัยด้วยพระหรรษทานของพระเจ้า
>>>อ่านต่อ

วันเสาร์ที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2566

วันศุกร์ที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2566

พระเมตตาของพระเยซูเจ้า


พระเยซูตรัสกับวิญญาณที่สิ้นหวัง 
พระเยซู: โอ วิญญาณที่จมอยู่ในความมืด … . จงมาและวางใจในพระเจ้าของเจ้า,ผู้ทรงเป็นความรักและพระเมตตาเถิด 
- แต่วิญญาณ,ที่หูหนวกแม้แต่คำวิงวอนนี้, เขากลับห่อหุ้มตัวเองอยู่ในความมืด 
พระเยซูทรงร้องอีกครั้งว่า ลูกเอ๋ย,จงฟังเสียงของพระบิดาผู้เปี่ยมด้วยพระเมตตาเถิด 
— แต่วิญญาณตอบด้วยคำนี้: “สำหรับข้าพเจ้าไม่มีความเมตตา” ทำให้วิญญาณตกอยู่ในความมืดที่ยิ่งใหญ่กว่า … . 
พระเยซูทรงเรียกวิญญาณนี้เป็นครั้งที่สาม,แต่วิญญาณยังคงหูหนวก, ตาบอด, ใจแข็งกระด้างและสิ้นหวัง จากนั้นพระเมตตาของพระเจ้าก็เริ่มแสดงออก, และ,โดยปราศจากความร่วมมือใดๆจากวิญญาณ,พระเจ้าก็ประทานพระหรรษทานสุดท้ายแก่วิญญาณ … วิญญาณรู้ดีว่าสิ่งนี้สำหรับเธอคือพระหรรษทานสุดท้าย,และหากแสดงความปรารถนาดีเพียงเล็กน้อย,พระเมตตาของพระเจ้าก็จะบรรลุผลในส่วนที่เหลือ 
พระเมตตาที่ทรงฤทธานุภาพทุกประการของเราซึ่งสัมฤทธิ์ผล,อยู่ที่นี่แล้ว,วิญญาณที่ใช้ประโยชน์จากพระหรรษทานนี้ก็เป็นสุข (ไดอารี่, 1486) 

วันพฤหัสบดีที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2566