Pages
พระเมตตาของพระเยซูเจ้า
จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย
พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 22 มิถุนายน 2025 สมโภชพระวรกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้า
& ประชาชนรู้จึงติดตามพระองค์ไป พระองค์ทรงต้อนรับเขาและตรัสสอนเขาเรื่องพระอาณาจักรของพระเจ้า ทรงรักษาคนที่ต้องการการบำบัดรักษา เมื่อจวนถึงเวลาเย็น อัครสาวกสิบสองคนมาทูลพระองค์ว่า “ขอพระองค์ทรงอนุญาตให้ประชาชนกลับไปเถิด เขาจะได้ไปตามหมู่บ้านและชนบทโดยรอบเพื่อหาที่พักและอาหาร เพราะขณะนี้เราอยู่ในที่เปลี่ยว” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านทั้งหลายจงหาอาหารให้เขากินเถิด” เขาทูลว่า “เราไม่มีอะไรนอกจากขนมปังห้าก้อนและปลาสองตัวเท่านั้น หรือว่าเราจะไปซื้ออาหารสำหรับคนเหล่านี้ทั้งหมด” ที่นั่นมีผู้ชายประมาณห้าพันคน พระองค์จึงตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “จงบอกให้พวกเขานั่งลงเป็นกลุ่ม กลุ่มละประมาณห้าสิบคน” เขาก็ทำตามและให้ทุกคนนั่งลง พระเยซูเจ้าทรงรับขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวนั้นมา ทรงแหงนพระพักตร์ขึ้นมองท้องฟ้า ทรงกล่าวถวายพระพร ทรงบิขนมปัง ส่งให้บรรดาศิษย์นำไปแจกจ่ายแก่ประชาชน ทุกคนได้กินจนอิ่ม แล้วยังเก็บเศษที่เหลือได้สิบสองกระบุง
(ลูกา 9:11-17)
พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 22 มิถุนายน 2025 สมโภชพระวรกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้า
& ประชาชนรู้จึงติดตามพระองค์ไป พระองค์ทรงต้อนรับเขาและตรัสสอนเขาเรื่องพระอาณาจักรของพระเจ้า ทรงรักษาคนที่ต้องการการบำบัดรักษา เมื่อจวนถึงเวลาเย็น อัครสาวกสิบสองคนมาทูลพระองค์ว่า “ขอพระองค์ทรงอนุญาตให้ประชาชนกลับไปเถิด เขาจะได้ไปตามหมู่บ้านและชนบทโดยรอบเพื่อหาที่พักและอาหาร เพราะขณะนี้เราอยู่ในที่เปลี่ยว” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านทั้งหลายจงหาอาหารให้เขากินเถิด” เขาทูลว่า “เราไม่มีอะไรนอกจากขนมปังห้าก้อนและปลาสองตัวเท่านั้น หรือว่าเราจะไปซื้ออาหารสำหรับคนเหล่านี้ทั้งหมด” ที่นั่นมีผู้ชายประมาณห้าพันคน พระองค์จึงตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “จงบอกให้พวกเขานั่งลงเป็นกลุ่ม กลุ่มละประมาณห้าสิบคน” เขาก็ทำตามและให้ทุกคนนั่งลง พระเยซูเจ้าทรงรับขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวนั้นมา ทรงแหงนพระพักตร์ขึ้นมองท้องฟ้า ทรงกล่าวถวายพระพร ทรงบิขนมปัง ส่งให้บรรดาศิษย์นำไปแจกจ่ายแก่ประชาชน ทุกคนได้กินจนอิ่ม แล้วยังเก็บเศษที่เหลือได้สิบสองกระบุง
(ลูกา 9:11-17)
วันอาทิตย์ที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2567
วันเสาร์ที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2567
วันศุกร์ที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2567
เมื่อโลกปฏิเสธพระเจ้า

"วันหนึ่งจะมาถึงเมื่อโลกที่ศิวิไลซ์จะปฏิเสธพระเจ้าของตน เมื่อพระศาสนจักรจะสงสัยเช่นเดียวกับที่เปโตรสงสัย เธอจะถูกล่อลวงให้เชื่อว่ามนุษย์ได้กลายมาเป็นพระเจ้า ในพระศาสนจักรของเรา,คริสตชนจะค้นหาแสงสว่างของพระเจ้าอย่างไร้ผล เช่นเดียวกับมารีย์ชาวมักดาลาร้องไห้ที่ด้านหน้าอุโมงค์ที่ว่างเปล่า พวกเขาจะถามว่า 'พวกเขาพาพระองค์ไปที่ไหน'"
~พระสันตะปาปาปีโอที่ 12 (Pope Pius XII):
วันพฤหัสบดีที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2567
สูตรขนมปังของพระเจ้า

พระเจ้าทรงประทานสูตรในการทำขนมปังแก่เอเสเคียล
เอเสเคียล 4 :9 พระเจ้าตรัสกับเอเสเคียลว่า “ท่านจงนำข้าวสาลี ข้าวบาเลย์ ถั่วเลนทิล ถั่วเหลือง ข้าวฟ่าง และลูกเดือย มาใส่ในภาชนะใบเดียวกัน ทำเป็นขนมปังให้ตนเอง”
ขนมปังที่ทำจากสูตรนี้ให้สารอาหารเป็นกรดอะมิโนที่เป็นส่วนประกอบของโปรตีนที่จำเป็นต่อร่างกายอย่างครบถ้วน
พระเจ้าทรงทราบถึงความจำเป็นของมนุษย์
ขนมปังเอเสเคียลทำจากพืชตระกูลถั่วและธัญพืช:
ธัญพืช 4 ประเภท: ข้าวสาลี ข้าวบาร์เลย์ ข้าวฟ่าง ลูกเดือย
พืชตระกูลถั่ว 2 ประเภท: ถั่วเลนทิล, ถั่วเหลือง
ผลิตภัณฑ์นี้มีรสชาติคล้ายวอลนัทเล็กน้อยและมีเนื้อสัมผัสเป็นรูพรุน เป็นขนมปังจากธรรมชาติโดยปราศจากสารกันบูด,น้ำตาลทรายขาว,และไขมันทรานส์ นั่นคือสาเหตุที่ขนมปังเอเสเคียลได้รับความนิยมอย่างมากในทุกวันนี้ โดยเฉพาะสำหรับผู้ที่ต้องการควบคุมอาหาร
การบริโภคขนมปังแบบดั้งเดิมนี้ย้อนกลับไปเมื่อ 2,000 ปีก่อน เมื่อแป้งขนมปังถูกอบร้อนด้วยแสงแดดบนก้อนหินก้อนใหญ่ ขนมปังเอเสเคียลมีอีกชื่อหนึ่งว่า "ขนมปังมานนา" และสูตรของมันปรากฏในข้อพระคัมภีร์ในเอเสเคียล 4:9:
วันพุธที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2567
วันอังคารที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2567
ความถ่อมตนของนักบุญแบร์นาแด็ต

“ดิฉันเป็นเหมือนไม้กวาดที่แม่พระทรงใช้ เมื่อกวาดเสร็จแล้วคุณจะทำอย่างไรกับไม้กวาดล่ะ? ก็นำมันกลับไปวางไว้ที่เดิมของมัน,ที่หลังประตู!”
- นักบุญแบร์นาแด็ต
วันจันทร์ที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2567
อย่าตัดสินผู้อื่น

หัวใจของท่านเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง
บางทีลูกอาจจะพูดกับพ่อว่า,ลูกไม่เคยตัดสินใครเลยนอกเหนือจากสิ่งที่เห็นหรือสิ่งที่ลูกได้ยินจริงๆหรือเป็นพยานถึงการกระทำบางอย่าง: “ฉันเห็นเขากระทำสิ่งนี้,ฉันจึงแน่ใจ ฉันได้ยินเขาพูดด้วยหูของฉันเอง ฉันไม่ผิดพลาดแน่ๆ "
แต่พ่อจะขอตอบ,โดยบอกให้ลูกเริ่มต้นด้วยการเข้าไปในใจของลูกเอง,ซึ่งเป็นแต่เพียงความเย่อหยิ่งที่ซึ่งทุกสิ่งแห้งแล้ง แล้วลูกจะพบว่าตัวลูกเองมีความผิดมากกว่าคนที่ลูกตัดสินเขา,อย่างกล้าหาญ,อย่างไม่สิ้นสุด และลูกจะมีพื้นที่เหลือเฟือสำหรับความกลัว เมื่อวันหนึ่งลูกจะเห็นเขาเข้าสู่สวรรค์,ในขณะที่ลูกกำลังถูกปีศาจลากลงนรก "ความเย่อหยิ่งที่โชคร้ายเอ๋ย" นักบุญออกัสตินกล่าวกับเรา "ท่านกล้าที่จะตัดสินพี่น้องของท่านในความเลวเพียงเล็กน้อย, ท่านรู้ได้อย่างไรเล่าว่าเขาไม่ได้สำนึกผิดกลับใจจากความผิดของเขาแล้ว และเขาไม่ได้อยู่ในหมู่มิตรของพระเจ้า? จงระวังตัวท่านเองดีกว่า,อย่าให้ความเย่อหยิ่งของท่านทำให้ท่านตกอยู่ในอันตรายอย่างยิ่งของการสูญเสียวิญญาณ”
ใช่แล้ว,ลูกที่รัก,การตัดสินอันหุนหันพลันแล่นและการตีความทั้งหมดนี้ล้วนมาจากบุคคลที่มีความหยิ่งผยอง,ไม่รู้จักตนเอง,และกล้าที่จะสอดรู้สอดเห็นชีวิตภายในของเพื่อนบ้าน ซึ่งเป็นสิ่งที่พระเจ้าทรงทราบเพียงพระองค์เดียว ลูกที่รักทั้งหลาย,หากเราสามารถกำจัดบาปใหญ่ประการแรกนี้ออกไปจากใจได้ เพื่อนบ้านของเราก็จะไม่มีวันทำผิดตามที่เราพูด เราไม่ควรสร้างความสนุกสนานโดยการตรวจสอบความประพฤติของเขา เราไม่ควรทำอะไร,นอกจากร้องไห้ให้กับบาปของเราเองและทำงานให้หนักที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อแก้ไข
ที่มา : บทเทศน์ของเจ้าอาวาสแห่งอารส์
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)