พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 22 มิถุนายน 2025 สมโภชพระวรกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้า

         & ประชาชนรู้จึงติดตามพระองค์ไป พระองค์ทรงต้อนรับเขาและตรัสสอนเขาเรื่องพระอาณาจักรของพระเจ้า ทรงรักษาคนที่ต้องการการบำบัดรักษา เมื่อจวนถึงเวลาเย็น อัครสาวกสิบสองคนมาทูลพระองค์ว่า “ขอพระองค์ทรงอนุญาตให้ประชาชนกลับไปเถิด เขาจะได้ไปตามหมู่บ้านและชนบทโดยรอบเพื่อหาที่พักและอาหาร เพราะขณะนี้เราอยู่ในที่เปลี่ยว” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านทั้งหลายจงหาอาหารให้เขากินเถิด” เขาทูลว่า “เราไม่มีอะไรนอกจากขนมปังห้าก้อนและปลาสองตัวเท่านั้น หรือว่าเราจะไปซื้ออาหารสำหรับคนเหล่านี้ทั้งหมด” ที่นั่นมีผู้ชายประมาณห้าพันคน พระองค์จึงตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “จงบอกให้พวกเขานั่งลงเป็นกลุ่ม กลุ่มละประมาณห้าสิบคน” เขาก็ทำตามและให้ทุกคนนั่งลง พระเยซูเจ้าทรงรับขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวนั้นมา ทรงแหงนพระพักตร์ขึ้นมองท้องฟ้า ทรงกล่าวถวายพระพร ทรงบิขนมปัง ส่งให้บรรดาศิษย์นำไปแจกจ่ายแก่ประชาชน ทุกคนได้กินจนอิ่ม แล้วยังเก็บเศษที่เหลือได้สิบสองกระบุง
(ลูกา 9:11-17)








วันอังคารที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2568

วันจันทร์ที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2568

แบร์นาแด็ตกับตำรวจ


ตัวอย่างหนึ่งที่แสดงถึงการดลใจของพระจิตภายในจิตใจและความช่วยเหลือจากพระแม่มารีย์ต่อแบร์นาแด็ต ก็คือสิ่งนี้...

แบร์นาแด็ต,เด็กหญิงอายุ 14 ปี ผู้ไม่รู้หนังสือและหวาดกลัว,ถูกตำรวจซักไซ้ หลอกล่อ และข่มเหง (โดยไม่มีพ่อแม่หรือสมาชิกในครอบครัวอยู่ด้วย) แบร์นาเด็ตอยู่เพียงคนเดียว แต่คำตอบของเธอเป็นไปอย่างใจเย็น ได้ใจความ และมีประสิทธิผล

ผู้บัญชาการตำรวจจาโคเมต์(Jacomet): “เราไม่เชื่อคำพูดของเธอแม้แต่คำเดียว”

แบร์นาเด็ต: “ดิฉันต้องรับผิดชอบในคำพูดที่บอกท่านในสิ่งที่ดิฉันเห็นและได้ยิน แต่ดิฉันไม่รับผิดชอบในการทำให้ท่านเชื่อ”

วันอาทิตย์ที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2568

ความเชื่อที่ไม่หวั่นไหว


พระเจ้าไม่ทรงทอดทิ้งผู้ที่เชื่อและวางใจในพระองค์ด้วยความถ่อมตน
>>>อ่านต่อ

วันศุกร์ที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2568

นักบุญชาร์เบลกับนางโนฮัด เอลชามี


13 พ.ค. 2025 : วันนี้ ชาวเลบานอนโศกเศร้ากับการจากไปของนางโนฮัด เอลชามี (Nohad El Shami)หญิงผู้ต่ำต้อยซึ่งได้มีการพบปะอันพิเศษกับนักบุญชาร์เบล(St. Charbel นักบุญของเลบานอน)เธอได้กลายมาเป็นพยานถึงความเชื่อและการเยียวยารักษาจากท่านนักบุญ

ในปี 1993 หลังจากที่เธอต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคหลอดเลือดสมองที่ทำให้เธอเป็นอัมพาต โนฮัดได้พบกับอัศจรรย์ที่สร้างแรงบันดาลใจให้ผู้คนทั่วโลกมากมาย ในคืนหนึ่ง เธอฝันเห็นพระสงฆ์มาโรไนต์สองท่าน ซึ่งหนึ่งในนั้นคือนักบุญชาร์เบล กำลังทำการผ่าตัดที่คอของเธอ เมื่อเธอตื่นขึ้นมา เธอก็หายเป็นปกติ มีแผลผ่าตัดสองแผลที่คอของเธอ และอาการอัมพาตก็หายไป เหตุการณ์อันน่าอัศจรรย์นี้ทำให้ความเชื่อของผู้คนนับพันกลับคืนมา และกลายเป็นแสงแห่งความหวังสำหรับผู้ที่แสวงหาพระหรรษทานของพระเจ้า

จากความฝันของเธอ, โนฮัดได้ไปเยี่ยมอารามของนักบุญชาร์เบลที่เมืองอันนายา(Annaya)อย่างซื่อสัตย์ทุกวันที่ 22 ของเดือน ตามคำสั่งของนักบุญชาร์เบล จนถึงทุกวันนี้ ผู้แสวงบุญยังคงรวมตัวกันทุกเดือนเพื่อสืบสานประเพณีการสวดภาวนาและความศรัทธานี้

ชีวิตที่เงียบสงบของโนฮัดกลายเป็นพยานถึงความเชื่อ, การยอมจำนน, และพลังแห่งการช่วยเหลือของท่านนักบุญ เธอเป็นแรงบันดาลใจให้กับทั้งผู้เชื่อและผู้ที่คลางแคลงสงสัย โดยแสดงให้เห็นว่าอัศจรรย์ไม่ได้เป็นเพียงช่วงเวลาแห่งการเยียวยารักษาเท่านั้น แต่ยังเป็นการเตือนใจถึงความรักและการประทับอยู่ของพระเจ้าในชีวิตของเราอีกด้วย

ขอให้เรามีความเชื่อลึกซึ้งยิ่งขึ้นและไว้วางใจในพระประสงค์ของพระเจ้า ขอให้วิญญาณของเธอไปสู่สุขคติชั่วนิรันดร์ และขอให้เรื่องราวของเธอยังคงส่องแสงต่อไปเป็นแสงสว่างสำหรับทุกคนที่ต้องการอัศจรรย์

🕊️ นักบุญชาร์เบล โปรดภาวนาเพื่อเราด้วยเทอญ

วันพฤหัสบดีที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2568

คุณพ่อดาเมียนกับศีลมหาสนิท


“ศีลมหาสนิทเป็นสิ่งที่กระตุ้นให้เราทุกคนละทิ้งความทะเยอทะยานทางโลก สำหรับผมและสำหรับคุณ หากไม่มีพระอาจารย์แห่งสวรรค์ของเราประทับอยู่บนพระแท่นบูชาในโบสถ์น้อยของผมตลอดเวลาแล้ว ผมคงไม่สามารถอดทนที่จะอยู่กับผู้ป่วยโรคเรื้อนในโมโลไกได้ ซึ่งผลที่ตามมาก็เริ่มปรากฏบนผิวหนังของผมและรู้สึกได้ทั่วร่างกาย ศีลมหาสนิทเป็นอาหารประจำวันของพระสงฆ์ ผมรู้สึกมีความสุข มีความพอใจ และยอมรับในสถานการณ์ที่ค่อนข้างพิเศษนี้ ซึ่งพระญาณเอื้ออาทรของพระเจ้าทรงพอพระทัยให้ผมต้องอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้”

นักบุญดาเมียนแห่งโมโลไก (1840-1889)

วันพุธที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2568

กิจเมตตาฝ่ายกายทั้งเจ็ด


กิจเมตตาเหล่านี้เป็นแนวทางที่สมบูรณ์แบบในการเลียนแบบพระเยซู

คำสอนของพระศาสนจักรกล่าวไว้เสมอว่าทั้งความเชื่อและการกระทำมีความสำคัญในการดำเนินชีวิตของเรา โดยเลียนแบบกิจการของพระเยซูและคำสั่งของพระองค์ในการรับใช้ซึ่งกันและกัน

เมื่อพระองค์เล่าเรื่องการแยกแกะออกจากแพะในวันพิพากษา พระองค์ตรัสกับแกะว่า “เราบอกท่านทั้งหลายว่า ท่านทำสิ่งใดต่อพี่น้องผู้ต่ำต้อยที่สุดของเราคนหนึ่ง ท่านก็ทำสิ่งนั้นต่อเรา” (มัทธิว 25:40)

พระศาสนจักรได้สรุปกิจเมตตาเพื่อช่วยให้เรารับใช้พี่น้องของพระคริสต์ที่ต่ำต้อยที่สุด (เรามีกิจเมตตาฝ่ายวิญญาณ และกิจเมตตาฝ่ายกาย)

กิจเมตตาฝ่ายกายทั้งเจ็ดประการ ได้แก่

ให้อาหารแก่คนหิวโหย 
ให้เครื่องดื่มแก่คนกระหายน้ำ 
ให้ที่พักพิงแก่คนไร้บ้าน 
เยี่ยมเยียนคนป่วย 
เยี่ยมเยียนนักโทษ 
ฝังศพคนไร้ญาติ 
ให้เสื้อผ้าแก่คนไม่มี

บางครั้งชีวิตประจำวันของเรายุ่งมากจนเราไม่สามารถใช้เวลาทั้งวันไปกับการเป็นอาสาสมัครที่สถานสงเคราะห์คนไร้บ้านได้ หรือเราไม่สามารถบริจาคเงินจำนวนมากเพื่อบรรเทาทุกข์ผู้คนจำนวนมากที่ยากจนได้

แต่เราพบวิธีเล็กๆ น้อยๆ ในการจัดการกิจเมตตาฝ่ายกาย เราสามารถแวะไปที่โรงพยาบาลหรือบ้านพักคนชราเพื่อทักทายผู้ป่วยที่โดดเดี่ยวหรือซื้ออาหารให้คนไร้บ้านที่อยู่ตามท้องถนน การบริจาคเพียงห้าหรือสิบบาทให้กับองค์กรการกุศลในท้องถิ่นก็ถือเป็นการบริจาคเช่นกัน!

การกระทำง่ายๆ เหล่านี้สามารถสร้างความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ได้ คำพูดที่มีชื่อเสียงของนักบุญคัทเธอรีนแห่งเซียนนาเป็นเครื่องเตือนใจที่ดีว่าพระเจ้าสามารถทำอะไรดีๆ ให้คุณได้บ้างผ่านตัวคุณ “จงเป็นคนที่พระเจ้าต้องการให้คุณเป็น แล้วคุณจะจุดไฟเผาโลก”