พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 24 มีนาคม 2024 พระเยซูเจ้าเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็มอย่างสง่า

           เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จพร้อมกับบรรดาศิษย์เข้ามาใกล้กรุงเยรูซาเล็ม ที่หมู่บ้านเบธฟายีและเบธานี ใกล้กับภูเขามะกอกเทศ พระองค์ทรงใช้ศิษย์สองคนไป ตรัสแก่เขาว่า “จงเข้าไปในหมู่บ้านข้างหน้า เมื่อเข้าไปแล้ว ท่านจะพบลูกลาตัวหนึ่งผูกอยู่ ยังไม่มีใครเคยขี่ลาตัวนั้นเลย จงแก้เชือกและจูงมันมาเถิด ถ้ามีผู้ใดถามว่า ‘ทำไมท่านจึงทำเช่นนี้’ จงบอกเขาว่า ‘พระอาจารย์ต้องการใช้มัน และจะส่งกลับคืนมาให้ทันที’” ศิษย์ทั้งสองคนออกไป พบลูกลาตัวหนึ่งผูกอยู่ที่ประตูด้านนอกบนถนน ขณะที่เขากำลังแก้เชือก บางคนที่ยืนอยู่ที่นั่นถามว่า “ทำอะไรกัน แก้เชือกลูกลาทำไม” ศิษย์ทั้งสองคนก็ตอบตามที่พระเยซูเจ้าได้ตรัสไว้ เขาจึงยอมให้นำลูกลาไป ศิษย์ทั้งสองคนจูงลูกลามาถวายพระเยซูเจ้า ปูเสื้อคลุมของตนบนหลังลา พระองค์จึงทรงลูกลาตัวนั้น คนจำนวนมากปูเสื้อคลุมของตนตามทาง บางคนปูกิ่งไม้ซึ่งตัดมาจากทุ่งนาด้วย พวกที่เดินไปข้างหน้า และผู้ที่ตามมาข้างหลังต่างโห่ร้องว่า “โฮซานนา ขอถวายพระพรแด่ผู้มาในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า ขอพระพรจงมีแด่พระอาณาจักรที่กำลังจะมาถึงของกษัตริย์ดาวิด บรรพบุรุษของเรา โฮซานนา ณ สวรรค์สูงสุด พระเยซูเจ้าเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็ม เข้าไปในพระวิหาร เมื่อทอดพระเนตรสิ่งต่าง ๆ โดยรอบแล้ว พระองค์ก็เสด็จออกไปยังหมู่บ้านเบธานี พร้อมกับอัครสาวกสิบสองคน ขณะนั้นเป็นเวลาค่ำแล้ว
(มาระโก 14:1 – 15:47)








วันจันทร์ที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

คำพูดของนักบุญ



“จงถอนใจของท่านออกจากโลกนี้เสีย ก่อนที่พระเจ้าจะทรงเอาร่างกายของท่านออกไปจากโลก”  
- นักบุญยอห์นแห่งอาวิลลา

วันอาทิตย์ที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

วันเสาร์ที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

นักบุญผู้ช่วยเหลือวิญญาณในไฟชำระ


นักบุญยอห์นได้เปิดเผยแก่เขาในนิมิตว่าคำภาวนาของเขาได้ปลดปล่อยวิญญาณมากกว่า 1.4 ล้านดวงจากไฟชำระ
>>>อ่านต่อ

วันศุกร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

คำพูดของคุณพ่อปีโอ


- เมื่อวิญญาณเศร้าโศกและกลัวที่จะทำให้พระเจ้าทรงขัดเคืองพระทัย, นั่นไม่ได้ทำให้พระองค์ทรงขัดเคืองเลยและมันยังอยู่ห่างไกลจากการทำบาปมากนัก (Letters II, p. 67).
- อย่าหยุดแสวงหาความจริงในการค้นพบพระเจ้า จงอ่อนน้อมยอมรับอิทธิพลแห่งพระหรรษทานเถิด,ติดตามแรงบันดาลใจและความดึงดูดใจของมัน อย่าละอายต่อพระคริสต์และคำสอนของพระองค์ (Epist. IV, p. 713)

วันพฤหัสบดีที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

วันพุธที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

คำพูดของนักบุญ


ถ้าศีลนี้คือ “อาหารประจำวัน” แล้วทำไมท่านจึงไปรับเพียงปีละครั้งเท่านั้นเล่า? จงรับทุกวันแล้วท่านจะได้รับประโยชน์ทุกวัน จงดำเนินชีวิตในหนทางที่ท่านจะสามารถรับศีลนี้ทุกวันเถิด ผู้ที่ไม่รับศีลนี้ทุกวัน,ก็ไม่สมควรรับศีลนี้ปีละครั้งเช่นกัน
- นักบุญอัมโบรส พูดเกี่ยวกับศีลมหาสนิท

วันอังคารที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

อัศจรรย์ของลูกเชสท์นัท


หนึ่งในอัศจรรย์แรกๆของคุณพ่อปีโอนั้นย้อนหลังไปยังปี 1908 ในเวลานั้นท่านอาศัยอยู่ที่อารามแห่งมอนต์เตฟูสโก วันหนึ่งท่านเก็บรวบรวมลูกเชสท์นัทในป่าที่อยู่ใกล้ๆใส่ในถุงแล้วส่งถุงนั้นไปให้ป้าดาเรีย(aunt Daria)ของท่านซึ่งอยู่ที่ปีเอเตรชีน่า เธอมีความรักต่อท่านเสมอมา เมื่อป้าดาเรียได้รับแล้วเธอก็กินลูกเชสท์นัทและเก็บถุงไว้เป็นที่ระลึก สองสามวันต่อมาเธอค้นหาบางอย่างในลิ้นชัก,ที่ซึ่งปกติสามีของเธอจะเก็บดินปืนไว้ เวลานั้นเป็นตอนเย็น,ดังนั้นเธอจึงจุดเทียนไขเพื่อส่องหา ทันใดนั้นดินปืนก็ติดเปลวไฟและระเบิด ใบหน้าของป้าดาเรียไหม้และเจ็บปวด เธอร้องครวญครางและควานหาบางอย่างมาประคบใบหน้าเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด เธอหยิบเอาถุงผ้าที่คุณพ่อปีโอใส่ลูกเชสท์นัทขึ้นมา และประคบที่แผลบนใบหน้าของเธอ ทันใดนั้นความเจ็บปวดก็หายไปและไม่มีแผลบนใบหน้าเลย