แม่พระคือป้อมปราการที่แข็งแกร่งสำหรับความรอดของเรา น.ยอห์นมารีย์ เวีนนเนย์กล่าวว่า
“ขอให้ท่านจงพยายามปีนขึ้นไปให้ถึงเชิงกางเขน
เพราะเชิงกางเขนนั้นคือประตูสวรรค์”
และเราจะได้พบกับแม่พระทรงประทับอยู่ทั้งที่เชิงกางเขนและที่ประตูสวรรค์ น.เบอร์นาร์ดกล่าวว่า
“ความทุกข์ในพระทัยของพระมารดาของชาวเรามีมากยิ่งกว่าความทุกข์ของบรรดานักบุญทั้งหลายรวมกัน” เด็กที่เสียชีวิตที่กล่าวไว้ในพระคัมภีร์นั้นเป็นสัญญลักษณ์บ่งบอกถึงบาปหนักและบาปของสาธารณชน เพราะในพระวรสารกล่าวว่า
“ทุกคนในเมืองพากันมาดูเด็กที่เสียชีวิต”
การสำนึกผิดกลับใจและความตั้งใจที่จะไม่ทำบาปอีก
เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการได้รับความรอด หลังจากที่เราไปสารภาพบาปแล้ว
เราต้องเตรียมตัวที่จะต่อสู้กับการประจญล่อลวงที่จะกลับมาอีก นี่เป็นข้อแนะนำของนักบุญอัลฟองโซ เราต้องไปสารภาพบาปเสมอเมื่อตกในบาป และพยายามหามาตรการเพื่อที่จะเอาชนะบาปที่ทำซ้ำๆเป็นนิสัย เด็กที่เสียชีวิตในพระวรสารนั้นกลับฟื้นคืนชีพโดยอาศัยคำวิงวอนของมารดาของเขาต่อพระเยซูเจ้า เช่นเดียวกัน ขอให้เรามีความศรัทธาต่อแม่พระ ผู้ที่คอยวิงวอนต่อพระบุตรของพระนางเพื่อช่วยพวกเราเสมอ
Pages
พระเมตตาของพระเยซูเจ้า
จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย
พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 24 สิงหาคม 2025 จงเข้าทางประตูที่แคบ
พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านเมืองและหมู่บ้าน ทรงสั่งสอนประชาชนและทรงเดินทางมุ่งไปกรุงเยรูซาเล็ม คนคนหนึ่งทูลถามพระองค์ว่า ‘พระเจ้าข้า มีคนน้อยคนใช่ไหมที่รอดพ้นได้’ พระองค์ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า ‘จงพยายามเข้าทางประตูแคบ เพราะเราบอกท่านทั้งหลายว่าหลายคนพยายามจะเข้าไป แต่จะเข้าไม่ได้ ‘เมื่อเจ้าของบ้านจะลุกขึ้นเพื่อปิดประตู ท่านจะยืนอยู่ข้างนอก เคาะประตูพูดว่า “พระเจ้าข้า เปิดประตูให้พวกเราด้วย” แต่เขาจะตอบว่า “เราไม่รู้ว่าพวกเจ้ามาจากที่ใด” แล้วท่านก็จะพูดว่า “พวกเราได้กินได้ดื่มอยู่กับท่าน ท่านได้สอนในลานสาธารณะของเรา” แต่เจ้าของบ้านจะตอบว่า “เราไม่รู้ว่าพวกเจ้ามาจากที่ใดไปให้พ้นจากเราเถิด เจ้าทั้งหลายที่กระทำการชั่วช้า”
(ลูกา 13:22-30)
พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 24 สิงหาคม 2025 จงเข้าทางประตูที่แคบ
พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านเมืองและหมู่บ้าน ทรงสั่งสอนประชาชนและทรงเดินทางมุ่งไปกรุงเยรูซาเล็ม คนคนหนึ่งทูลถามพระองค์ว่า ‘พระเจ้าข้า มีคนน้อยคนใช่ไหมที่รอดพ้นได้’ พระองค์ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า ‘จงพยายามเข้าทางประตูแคบ เพราะเราบอกท่านทั้งหลายว่าหลายคนพยายามจะเข้าไป แต่จะเข้าไม่ได้ ‘เมื่อเจ้าของบ้านจะลุกขึ้นเพื่อปิดประตู ท่านจะยืนอยู่ข้างนอก เคาะประตูพูดว่า “พระเจ้าข้า เปิดประตูให้พวกเราด้วย” แต่เขาจะตอบว่า “เราไม่รู้ว่าพวกเจ้ามาจากที่ใด” แล้วท่านก็จะพูดว่า “พวกเราได้กินได้ดื่มอยู่กับท่าน ท่านได้สอนในลานสาธารณะของเรา” แต่เจ้าของบ้านจะตอบว่า “เราไม่รู้ว่าพวกเจ้ามาจากที่ใดไปให้พ้นจากเราเถิด เจ้าทั้งหลายที่กระทำการชั่วช้า”
(ลูกา 13:22-30)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น