พระสงฆ์บนเรือไททานิก

เรื่องการจมลงของเรือไททานิคซึ่งได้ชื่อว่าเป็นเรือที่ไม่มีวันจมในยุคศตวรรษที่ 19  เป็นข่าวใหญ่ครึกโครมไปทั่วยุโรปและสหรัฐอเมริกา  ในระหว่างเหตุการณ์ที่เรือกำลังจมลงสู่ทะเลลึกนี้  ก็มีเหตุการณ์น่าประทับใจของ คุณพ่อ โทมัส ไบรย์  (Fr. Thomas Byles)พระสงฆ์คาทอลิกผู้ยอมสละที่นั่งในเรือกู้ชีพเพื่อทำหน้าที่อภิบาลจิตใจของบรรดาผู้โดยสารและลูกเรือที่ยังคงอยู่บนเรือไททานิคและกำลังหวาดกลัวในเวลาที่ความตายกำลังใกล้เข้ามาทุกที

คุณพ่อ โทมัส ไบรย์  เวลานั้นมีอายุ 42 ปี  ท่านเป็นชาวอังกฤษที่กลับใจมาเป็นคาทอลิกและได้บวชเป็นพระสงฆ์  ท่านได้รับเชิญให้ไปเป็นประธานในพิธีมิสซางานแต่งงานของวิลเลี่ยม  ผู้เป็นพี่ชายของท่าน ซึ่งอาศัยอยู่ที่นิวยอร์ก  สหรัฐอเมริกา  และท่านก็ได้เดินทางไปสหรัฐอเมริกาบนเรือไททานิค  ตามรายงานข่าว  เรือไททานิคได้ชนเข้ากับภูเขาน้ำแข็งในวันอาทิตย์ ที่ 14 เมษายน 1912  เวลากลางคืน  ความสับสนอลหม่านเกิดขึ้น  ผู้โดยสารขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือ  คุณพ่อโทมัสก็อยู่บนดาดฟ้าเรือในเวลานั้นด้วย  เรือกู้ชีพถูกหย่อนลงในทะเล  และคุณพ่อก็ช่วยเหลือสตรีและเด็กๆให้ลงไปในเรือกู้ชีพก่อน  ต่อมาท่านหันไปหาผู้โดยสารอื่นๆ  ฟังพวกเขาสารภาพบาปทีละคน  ให้ศีลอภัยบาปและนำสวดสายประคำ

อักเนส  แมคคอย Agnes McCoy  หนึ่งในผู้โดยสารที่รอดชีวิต เล่าให้ฟังว่า  ขณะที่เรือกำลังจมลง  คุณพ่อโทมัส “ยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือพร้อมกับคริสตชนคาทอลิก  โปรแตสแตนท์และชาวยิว  ทุกคนคุกเข่าลงรอบๆท่าน”

“คุณพ่อไบรย์สวดสายประคำและสวดภาวนาบทส่งวิญญาณผู้เสียชีวิต”  เธอเล่าให้หนังสือพิมพ์นิวยอร์กเทเลแกรม เมื่อวันที่ 22 เมษายน 1912 

และตามคำบอกเล่าของเพื่อนพระสงฆ์ของคุณพ่อโทมัส ไบรย์  คือคุณพ่อ แพทริก  แมคเคนน่า Fr. Patrick McKenna เล่าว่า คุณพ่อโทมัส “ปฎิเสธสองครั้งที่จะนั่งในเรือกู้ชีพ  ท่านบอกว่าเป็นหน้าที่ของท่านที่จะต้องอยู่บนเรือใหญ่เพื่ออภิบาลช่วยเหลือวิญญาณที่ต้องการความช่วยเหลือจากท่าน”