การสวดภาวนาคือแสงสว่างของวิญญาณ

คำเทศน์ของนักบุญยอห์น คริสซอนโตม (พระสังฆราช)

การสวดภาวนาเป็นแสงสว่างของวิญญาณ

การสวดภาวนาและการสนทนากับพระเจ้าเป็นสิ่งที่ดียิ่ง (....)  ข้าพเจ้าไม่ได้หมายถึงการสวดภาวนาแต่เพียงภายนอกเท่านั้น  แต่หมายถึงการสวดภาวนาจากหัวใจซึ่งไม่จบสิ้นในเวลาใดเวลาหนึ่ง  แต่ต่อเนื่องกันไปตลอดวันและคืน

วิญญาณของเราต้องรวดเร็วในการขึ้นไปหาพระเจ้า  ไม่ใช่เฉพาะเวลาที่เราเพ่งพิจารณาไตร่ตรอง  ซึ่งกระทำด้วยจิตใจไม่ใช่เป็นหน้าที่  เราสดับฟังพระองค์ตรัสด้วยความกระหาย  เรากระทำกิจการด้วยความรักความเมตตา  รับใช้ผู้อื่นอย่างดี  จิตวิญญาณของเราควรโหยหาพระเป็นเจ้า  และเรียกหาพระองค์ในจิตใจ  เพื่อที่การงานของเราจะได้มีรสชาติด้วยความรักของพระเป็นเจ้า  และบังเกิดความเอร็ดอร่อยเมื่อถวายงานนั้นแด่องค์พระเจ้าจอมจักรวาล

จิตวิญญาณ....เป็นเหมือนเด็กทารกกำลังร้องไห้ฟูมน้ำตาหามารดาของเขาเพราะหิวนม  ซึ่งพระเป็นเจ้าทรงจัดเตรียม  เด็กทารกได้รับสมความปรารถนาของเขา  และได้รับของขวัญมากมายจากโลกแห่งธรรมชาติ (....)  ข้าพเจ้าพูดถึงการสวดภาวนาที่ไม่ใช่คำพูด  แต่เป็นการโหยหาพระเป็นเจ้า.....ของขวัญมิใช่มาจากมนุษย์แต่มาจากพระหรรษทานของพระเป็นเจ้า  อัครสาวกเปาโลกกล่าวว่า “เราไม่รู้ว่าจะสวดาภาวนาอย่างไร  แต่พระจิตเจ้าทรงวอนขอเพื่อเรา  (....)

            จงฝึกฝนการสวดภาวนาตั้งแต่เริ่มต้น  จงทาสีบ้านของท่านด้วยสีแห่งความถ่อมตนและสุภาพเรียบง่าย  ทำให้บ้านส่องสว่างด้วยแสงแห่งความยุติธรรม  ประดับบ้านด้วยใบไม้สีทองแห่งกิจการที่ดีงาม  ตกแต่งบ้านด้วยกำแพงและศิลาแห่งความเชื่อและความรุ่งเรือง