พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 5 พฤษภาคม 2024 พระเยซูเจ้าทรงรักเราและดำรงอยู่ในเรา

           พระบิดาของเราทรงรักเราอย่างไร เราก็รักท่านทั้งหลายอย่างนั้น จงดำรงอยู่ในความรักของเราเถิด ถ้าท่านปฏิบัติตามบทบัญญัติของเรา ท่านก็จะดำรงอยู่ในความรักของเรา เหมือนกับที่เราปฏิบัติตามบทบัญญัติของพระบิดาของเรา และดำรงอยู่ในความรักของพระองค์ เราบอกเรื่องเหล่านี้แก่ท่านทั้งหลายแล้ว เพื่อให้ความยินดีของเราอยู่กับท่าน และความยินดีของท่านจะสมบูรณ์ นี่คือบทบัญญัติของเรา ให้ท่านทั้งหลายรักกันเหมือนดังที่เรารักท่าน ไม่มีใครมีความรักยิ่งใหญ่กว่าการสละชีวิตของตนเพื่อมิตรสหาย ท่านทั้งหลายเป็นมิตรสหายของเราถ้าท่านทำตามที่เราสั่งท่าน เราไม่เรียกท่านว่าเป็นผู้รับใช้อีกต่อไป เพราะผู้รับใช้ไม่รู้ว่านายของตนทำอะไร เราเรียกท่านเป็นมิตรสหายเพราะเราแจ้งให้ท่านรู้ทุกสิ่งที่เราได้ยินมาจากพระบิดาของเรา มิใช่ท่านทั้งหลายได้เลือกเรา แต่เราได้เลือกท่าน มอบภารกิจให้ท่านไปทำจนเกิดผล และผลของท่านจะคงอยู่ เพื่อว่าท่านจะขอสิ่งใดจากพระบิดาในนามของเรา พระบิดาจะประทานแก่ท่าน เราสั่งท่านทั้งหลายดังนี้ว่า ท่านทั้งหลายจงรักกัน
(ยอห์น 15:9-17)








วันอังคารที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2566

นักบุญดาเมียนแห่งโมโลไก


ภาพถ่ายของนักบุญดาเมียนแห่งโมโลไกก่อนสิ้นชีวิตหลังจากที่ท่านถ่อมตนเป็นผู้รับใช้คนโรคเรื้อน 800 คนเป็นเวลาสิบสี่ปี
 
"ผมไม่รังเกียจเลยเมื่อฟังคำสารภาพบาปของคนใกล้ตายที่มีบาดแผลเต็มไปด้วยหนอน...นี่อาจทำให้คุณจินตนาการได้ถึงงานประจำวันของผม ลองนึกภาพกระท่อมที่มีคนโรคเรื้อน 800 คนโดยไม่มีหมอ; เพราะไม่มีวิธีรักษา ดูเหมือนทักษะของแพทย์จะไม่สามารถทำอะไรได้"
 
“ผมพบการปลอบประโลมจากมิตรเพียงผู้เดียวที่ไม่มีวันทิ้งผม นั่นคือพระผู้ช่วยให้รอดของเราผู้ประทับอยู่ในศีลมหาสนิท . . ณ.เชิงแท่นบูชาคือที่ซึ่งเราพบความแข็งแกร่งที่จำเป็นในการอยู่เพียงลำพังของเรา หากไม่มีศีลศักดิ์สิทธิ์, คนอย่างผมคงทนไม่ได้ แต่เมื่อมีพระเจ้าอยู่เคียงข้าง ผมยังคงมีความสุขและความพอใจอยู่เสมอ . . . พระเยซูในศีลศักดิ์สิทธิ์เป็นมิตรที่อ่อนโยนที่สุดสำหรับจิตวิญญาณที่พยายามทำให้พระองค์พอพระทัย
 
นักบุญดาเมียนแห่งโมโลไก,ด้วยการกระทำอันน่าทึ่งของความเสียสละตนเองอย่างหมดสิ้น,ได้ชักนำสายตาของมนุษย์ทุกคนไปยังประเทศที่น่าเศร้านั้น ด้วยการให้ชีวิตของท่าน, ท่านทำให้สถานที่นี้มีชื่อเสียงและเป็นที่รับรู้แก่สาธารณะ”
 
- Robert Louis Stevenson on St. Damien of Molokai
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น