พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 6 เมษายน 2025 หญิงที่ถูกกล่าวหาว่าทำผิดประเวณี

           พระเยซูเจ้าเสด็จไปยังภูเขามะกอกเทศ เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น พระองค์เสด็จไปในพระวิหารอีก ประชาชนเข้ามาห้อมล้อมพระองค์ พระองค์ประทับนั่ง แล้วทรงเริ่มสั่งสอน บรรดาธรรมาจารย์และชาวฟาริสีนำหญิงคนหนึ่งเข้ามา หญิงคนนี้ถูกจับขณะล่วงประเวณี เขาให้นางยืนตรงกลาง แล้วทูลถามพระองค์ว่า “อาจารย์ หญิงคนนี้ถูกจับขณะล่วงประเวณี ในธรรมบัญญัติ โมเสสสั่งเราให้ทุ่มหินหญิงประเภทนี้จนตาย ส่วนท่านจะว่าอย่างไร” เขาถามพระองค์เช่นนี้ เพื่อทดลองพระองค์ หวังจะหาเหตุปรักปรำพระองค์ แต่พระเยซูเจ้าทรงก้มลง เอานิ้วพระหัตถ์ขีดเขียนที่พื้นดิน เมื่อคนเหล่านั้นยังทูลถามย้ำอยู่อีก พระองค์ทรงเงยพระพักตร์ขึ้น ตรัสว่า “ท่านผู้ใดไม่มีบาป จงเอาหินทุ่มนางเป็นคนแรกเถิด” แล้วทรงก้มลงขีดเขียนบนพื้นดินต่อไป เมื่อคนเหล่านั้นได้ฟังดังนี้ ก็ค่อย ๆ ทยอยออกไปทีละคน เริ่มจากคนอาวุโส จนเหลือแต่พระเยซูเจ้าตามลำพังกับหญิงคนนั้น ซึ่งยังคงยืนอยู่ที่เดิม พระเยซูเจ้าทรงเงยพระพักตร์ขึ้น ตรัสกับนางว่า “นางเอ๋ย พวกนั้นไปไหนหมด ไม่มีใครลงโทษท่านเลยหรือ” หญิงคนนั้นทูลตอบว่า “ไม่มีใครเลย พระเจ้าข้า” พระเยซูเจ้าตรัสว่า “เราก็ไม่ลงโทษท่านด้วย ไปเถิด และตั้งแต่นี้ไป อย่าทำบาปอีก”
(ยอห์น 8:1-11)








วันอังคารที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2566

นักบุญดาเมียนแห่งโมโลไก


ภาพถ่ายของนักบุญดาเมียนแห่งโมโลไกก่อนสิ้นชีวิตหลังจากที่ท่านถ่อมตนเป็นผู้รับใช้คนโรคเรื้อน 800 คนเป็นเวลาสิบสี่ปี
 
"ผมไม่รังเกียจเลยเมื่อฟังคำสารภาพบาปของคนใกล้ตายที่มีบาดแผลเต็มไปด้วยหนอน...นี่อาจทำให้คุณจินตนาการได้ถึงงานประจำวันของผม ลองนึกภาพกระท่อมที่มีคนโรคเรื้อน 800 คนโดยไม่มีหมอ; เพราะไม่มีวิธีรักษา ดูเหมือนทักษะของแพทย์จะไม่สามารถทำอะไรได้"
 
“ผมพบการปลอบประโลมจากมิตรเพียงผู้เดียวที่ไม่มีวันทิ้งผม นั่นคือพระผู้ช่วยให้รอดของเราผู้ประทับอยู่ในศีลมหาสนิท . . ณ.เชิงแท่นบูชาคือที่ซึ่งเราพบความแข็งแกร่งที่จำเป็นในการอยู่เพียงลำพังของเรา หากไม่มีศีลศักดิ์สิทธิ์, คนอย่างผมคงทนไม่ได้ แต่เมื่อมีพระเจ้าอยู่เคียงข้าง ผมยังคงมีความสุขและความพอใจอยู่เสมอ . . . พระเยซูในศีลศักดิ์สิทธิ์เป็นมิตรที่อ่อนโยนที่สุดสำหรับจิตวิญญาณที่พยายามทำให้พระองค์พอพระทัย
 
นักบุญดาเมียนแห่งโมโลไก,ด้วยการกระทำอันน่าทึ่งของความเสียสละตนเองอย่างหมดสิ้น,ได้ชักนำสายตาของมนุษย์ทุกคนไปยังประเทศที่น่าเศร้านั้น ด้วยการให้ชีวิตของท่าน, ท่านทำให้สถานที่นี้มีชื่อเสียงและเป็นที่รับรู้แก่สาธารณะ”
 
- Robert Louis Stevenson on St. Damien of Molokai
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น