นักบุญแห่งปาดัว

นักบุญแอนโทนีมีความกระตือรือร้นตลอดชีวิตในการไถ่กู้วิญญาณให้พ้นจากคำสาปแช่งชั่วนิรันดร์ ประชาชนหลายคนที่ตระหนักถึงอำนาจและความศักดิ์สิทธิ์ของการสารภาพบาปกับนักบุญแอนโทนี แอนโทนีปรารถนาเป็นอย่างยิ่งที่จะโปรดศีลอภัยบาปแก่พวกเขา

ครั้งหนึ่งชายคนหนึ่งซึ่งดำเนินชีวิตในบาปได้มาพบกับแอนโทนีและขอคำแนะนำจากท่านนักบุญ วิญญาณชั่วร้ายหลายดวงมีอิทธิพลต่อชายผู้นี้และพวกมันควบคุมเขาอย่างเต็มที่ เขารู้สึกว่าตนกำลังอยู่ในนรกบนผ่นดิน เขาห่างไกลจากพระเจ้าและพระศาสนจักรมากแล้ว ใบหน้าของเขาจึงดูซีดเซียวและมืดมน เขาเปิดใจกับแอนโทนี ในขณะที่สารภาพบาป,เขาสำนึกผิดถึงระดับที่ไม่สามารถสารภาพบาปต่อไปได้ แอนโทนีแนะนำให้เขาเขียนบาปของเขาและนำมาให้ท่าน ชายผู้นี้จึงนำรายชื่อบาปที่เขาเขียนขึ้นไปให้แอนโทนี แอนโทนีปลอบโยนเขาว่า "พระเจ้าไม่ทรงระลึกถึงอดีตอันเลวร้ายของมนุษย์ พระองค์จะลงโทษเฉพาะคนบาปที่ไม่กลับใจและยังคงทำบาปต่อไป" แอนโทนี่อ่านบาปทีละข้อ และชายคนนั้นก็พยักหน้ายืนยัน ขณะที่กระบวนการนี้ดำเนินอยู่ บาปที่แอนโทนีกำลังอ่านอยู่ก็หายไปจากกระดาษ และแผ่นกระดาษก็กลับกลายเป็นแผ่นกระดาษว่างเปล่า ชายผู้นั้นได้รับการอวยพรจากแอนโทนีและกลับบ้านในสภาพคนใหม่ 

เมื่อใดก็ตามที่แอนโทนีเทศน์, เขาจะถือไม้กางเขนขนาดเล็กไว้ในมือ เขารักเมืองปาดัวและทำงานเพื่อความก้าวหน้าทางวัตถุและจิตวิญญาณ ดังนั้นเขาจึงถูกเรียกด้วยความรักจากผู้คนว่า "นักบุญแห่งปาดัว"