เราปรารถนาที่จะประทานพระหรรษทานของเราแก่วิญญาณ แต่พวกเขาไม่ต้องการรับพระหรรษทานเหล่านั้น อย่างน้อยที่สุดลูกจงมาหาเราให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ และรับพระหรรษทานเหล่านี้ที่พวกเขาไม่ต้องการรับ ด้วยวิธีนี้ลูกจะปลอบประโลมใจเรา โอ้ วิญญาณทั้งหลาย ช่างเฉยเมยต่อความดีงามมากมาย เมินเฉยต่อหลักฐานแห่งความรักมากมายเหลือเกิน! หัวใจของเราได้รับแต่เพียงความเนรคุณและความหลงลืมของดวงวิญญาณที่อาศัยอยู่ในโลกนี้ พวกเขามีเวลาสำหรับทุกสิ่ง แต่พวกเขาไม่มีเวลามาหาเราเพื่อวอนขอพระหรรษทานจากเรา (367)
เราปรารถนาที่จะมอบตัวเราให้แก่ดวงวิญญาณและเติมเต็มพวกเขาด้วยความรักของเรา แต่มีน้อยคนนักที่ต้องการรับพระหรรษทานทั้งหมดที่ความรักของเรามีให้แก่พวกเขา พระหรรษทานของเราไม่สูญหายไป หากวิญญาณที่เราตั้งใจไว้ไม่ยอมรับ วิญญาณอื่นจะรับพระหรรษทานนั้นไป (1017)
เปลวไฟแห่งพระเเมตตากำลังเผาไหม้เรา เราปรารถนาที่จะหลั่งพระเมตตาลงบนจิตวิญญาณของมนุษย์ โอ้ ช่างเจ็บปวดเหลือเกินที่พวกเขาทำความเจ็บปวดให้กับเรา เมื่อพวกเขาไม่ยอมรับพระเมตตา! (1074)
- พระเยซูเจ้า (จากบันทึกของนักบุญโฟสตินา)
🙏🏻♥️
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น