ลูกที่รักทั้งหลาย
ในเวลาแห่งพระหรรษทานนี้ แม่กำลังเรียกพวกลูกทุกคนให้กลับใจ ลูกน้อยทั้งหลาย
พวกลูกมีความรักเพียงเล็กน้อยและการสวดภาวนายิ่งมีน้อยกว่า
พวกลูกกำลังหลงทางและไม่รู้ว่าเป้าหมายของลูกคืออะไร จงรับกางเขนเถิด มองดูพระเยซูเจ้าและติดตามพระองค์ พระองค์ประทานพระองค์เองแก่พวกลูกด้วยการสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน ก็เพราะพระองค์ทรงรักพวกลูก ลูกน้อยทั้งหลาย แม่กำลังส่งเสียงร้องเตือนพวกลูกว่า :
จงหันกลับมาสู่การสวดภาวนาด้วยหัวใจ
เพื่อที่ลูกจะได้พบกับความหวังและความหมายของการมีชีวิตของลูก ในการสวดภาวนา
แม่จะอยู่กับลูกและสวดภาวนาเพื่อลูกขอขอบใจที่ตอบสนองเสียงเรียกของแม่
ลูกที่รักทั้งหลาย
แม่ขอเรียกให้พวกลูกมารู้จักกับพระบุตรของแม่อีกครั้ง ขอให้ลูกมารู้จักองค์ความจริง
แม่อยู่กับพวกลูกและสวดภาวนาเพื่อพวกลูกเสมอ
ลูกทั้งหลายของแม่ ลูกต้องสวดภาวนามากๆเพื่อที่ลูกจะได้มีความรักและความอดทนมากขึ้น และจะได้รู้จักที่จะเสียสละทำพลีกรรมและมีความยากจนในจิตใจ
โดยอาศัยพระจิตเจ้า องค์พระบุตรของแม่ทรงอยู่กับพวกลูกเสมอ
พระศาสนจักรของพระองค์บังเกิดในหัวใจทุกดวงที่มารู้จักพระองค์
จงสวดภาวนาเพื่อที่ลูกจะได้รู้จักพระองค์เถิดและจิตวิญญาณของลูกจะได้เป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์
นั่นคือการสวดภาวนาและความรักซึ่งจะดึงดูดผู้อื่นและทำให้ลูกเป็นอัครสาวกของแม่
แม่มองดูพวกลูกด้วยความรัก ด้วยความรักเยี่ยงมารดา แม่รู้จักพวกลูก แม่รู้ถึงความเจ็บปวดและความเศร้าโศกของพวกลูก
เพราะแม่ก็เศร้าโศกอยู่อย่างเงียบๆเช่นกัน
ความเชื่อของแม่ให้ความรักและความหวังแก่แม่
แม่ขอย้ำว่า การกลับคืนชีพขององค์พระบุตรของแม่และการรับเกียรติยกขึ้นสู่สวรรค์ของแม่เป็นความหวังและความรักสำหรับพวกลูก
เพราะฉะนั้น ลูกๆทั้งหลายของแม่ จงสวดภาวนาเพื่อที่ลูกจะได้รู้จักความจริง จะได้มีความเชื่อที่มั่นคงซึ่งจะนำทางหัวใจของพวกลูกและจะเปลี่ยนความเจ็บปวดและความทุกข์ของพวกลูกให้กลายเป็นความรักและความหวัง
ขอขอบใจลูก