พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 24 สิงหาคม 2025 จงเข้าทางประตูที่แคบ

          พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านเมืองและหมู่บ้าน ทรงสั่งสอนประชาชนและทรงเดินทางมุ่งไปกรุงเยรูซาเล็ม คนคนหนึ่งทูลถามพระองค์ว่า ‘พระเจ้าข้า มีคนน้อยคนใช่ไหมที่รอดพ้นได้’ พระองค์ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า ‘จงพยายามเข้าทางประตูแคบ เพราะเราบอกท่านทั้งหลายว่าหลายคนพยายามจะเข้าไป แต่จะเข้าไม่ได้ ‘เมื่อเจ้าของบ้านจะลุกขึ้นเพื่อปิดประตู ท่านจะยืนอยู่ข้างนอก เคาะประตูพูดว่า “พระเจ้าข้า เปิดประตูให้พวกเราด้วย” แต่เขาจะตอบว่า “เราไม่รู้ว่าพวกเจ้ามาจากที่ใด” แล้วท่านก็จะพูดว่า “พวกเราได้กินได้ดื่มอยู่กับท่าน ท่านได้สอนในลานสาธารณะของเรา” แต่เจ้าของบ้านจะตอบว่า “เราไม่รู้ว่าพวกเจ้ามาจากที่ใดไปให้พ้นจากเราเถิด เจ้าทั้งหลายที่กระทำการชั่วช้า”
(ลูกา 13:22-30)








วันพฤหัสบดีที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2567

สูตรขนมปังของพระเจ้า


พระเจ้าทรงประทานสูตรในการทำขนมปังแก่เอเสเคียล 
เอเสเคียล 4 :9 พระเจ้าตรัสกับเอเสเคียลว่า “ท่านจงนำข้าวสาลี ข้าวบาเลย์ ถั่วเลนทิล ถั่วเหลือง ข้าวฟ่าง และลูกเดือย มาใส่ในภาชนะใบเดียวกัน ทำเป็นขนมปังให้ตนเอง” 
ขนมปังที่ทำจากสูตรนี้ให้สารอาหารเป็นกรดอะมิโนที่เป็นส่วนประกอบของโปรตีนที่จำเป็นต่อร่างกายอย่างครบถ้วน 
พระเจ้าทรงทราบถึงความจำเป็นของมนุษย์ 
ขนมปังเอเสเคียลทำจากพืชตระกูลถั่วและธัญพืช: 
ธัญพืช 4 ประเภท: ข้าวสาลี ข้าวบาร์เลย์ ข้าวฟ่าง ลูกเดือย 
พืชตระกูลถั่ว 2 ประเภท: ถั่วเลนทิล, ถั่วเหลือง 
ผลิตภัณฑ์นี้มีรสชาติคล้ายวอลนัทเล็กน้อยและมีเนื้อสัมผัสเป็นรูพรุน เป็นขนมปังจากธรรมชาติโดยปราศจากสารกันบูด,น้ำตาลทรายขาว,และไขมันทรานส์ นั่นคือสาเหตุที่ขนมปังเอเสเคียลได้รับความนิยมอย่างมากในทุกวันนี้ โดยเฉพาะสำหรับผู้ที่ต้องการควบคุมอาหาร 
การบริโภคขนมปังแบบดั้งเดิมนี้ย้อนกลับไปเมื่อ 2,000 ปีก่อน เมื่อแป้งขนมปังถูกอบร้อนด้วยแสงแดดบนก้อนหินก้อนใหญ่ ขนมปังเอเสเคียลมีอีกชื่อหนึ่งว่า "ขนมปังมานนา" และสูตรของมันปรากฏในข้อพระคัมภีร์ในเอเสเคียล 4:9: 

วันพุธที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2567

ความฝันของคุณพ่อบอสโก 2


พระเจ้าทรงแสดงให้คุณพ่อเห็นถึงสถานะวิญญาณของบรรดาเยาวชนของท่าน
>>>อ่านต่อ

วันอังคารที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2567

ความถ่อมตนของนักบุญแบร์นาแด็ต


“ดิฉันเป็นเหมือนไม้กวาดที่แม่พระทรงใช้ เมื่อกวาดเสร็จแล้วคุณจะทำอย่างไรกับไม้กวาดล่ะ? ก็นำมันกลับไปวางไว้ที่เดิมของมัน,ที่หลังประตู!” 
- นักบุญแบร์นาแด็ต

วันจันทร์ที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2567

อย่าตัดสินผู้อื่น


หัวใจของท่านเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง 
บางทีลูกอาจจะพูดกับพ่อว่า,ลูกไม่เคยตัดสินใครเลยนอกเหนือจากสิ่งที่เห็นหรือสิ่งที่ลูกได้ยินจริงๆหรือเป็นพยานถึงการกระทำบางอย่าง: “ฉันเห็นเขากระทำสิ่งนี้,ฉันจึงแน่ใจ ฉันได้ยินเขาพูดด้วยหูของฉันเอง ฉันไม่ผิดพลาดแน่ๆ " 
แต่พ่อจะขอตอบ,โดยบอกให้ลูกเริ่มต้นด้วยการเข้าไปในใจของลูกเอง,ซึ่งเป็นแต่เพียงความเย่อหยิ่งที่ซึ่งทุกสิ่งแห้งแล้ง แล้วลูกจะพบว่าตัวลูกเองมีความผิดมากกว่าคนที่ลูกตัดสินเขา,อย่างกล้าหาญ,อย่างไม่สิ้นสุด และลูกจะมีพื้นที่เหลือเฟือสำหรับความกลัว เมื่อวันหนึ่งลูกจะเห็นเขาเข้าสู่สวรรค์,ในขณะที่ลูกกำลังถูกปีศาจลากลงนรก "ความเย่อหยิ่งที่โชคร้ายเอ๋ย" นักบุญออกัสตินกล่าวกับเรา "ท่านกล้าที่จะตัดสินพี่น้องของท่านในความเลวเพียงเล็กน้อย, ท่านรู้ได้อย่างไรเล่าว่าเขาไม่ได้สำนึกผิดกลับใจจากความผิดของเขาแล้ว และเขาไม่ได้อยู่ในหมู่มิตรของพระเจ้า? จงระวังตัวท่านเองดีกว่า,อย่าให้ความเย่อหยิ่งของท่านทำให้ท่านตกอยู่ในอันตรายอย่างยิ่งของการสูญเสียวิญญาณ” 
ใช่แล้ว,ลูกที่รัก,การตัดสินอันหุนหันพลันแล่นและการตีความทั้งหมดนี้ล้วนมาจากบุคคลที่มีความหยิ่งผยอง,ไม่รู้จักตนเอง,และกล้าที่จะสอดรู้สอดเห็นชีวิตภายในของเพื่อนบ้าน ซึ่งเป็นสิ่งที่พระเจ้าทรงทราบเพียงพระองค์เดียว ลูกที่รักทั้งหลาย,หากเราสามารถกำจัดบาปใหญ่ประการแรกนี้ออกไปจากใจได้ เพื่อนบ้านของเราก็จะไม่มีวันทำผิดตามที่เราพูด เราไม่ควรสร้างความสนุกสนานโดยการตรวจสอบความประพฤติของเขา เราไม่ควรทำอะไร,นอกจากร้องไห้ให้กับบาปของเราเองและทำงานให้หนักที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อแก้ไข 
ที่มา : บทเทศน์ของเจ้าอาวาสแห่งอารส์

วันอาทิตย์ที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2567

วันศุกร์ที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2567

การาบังดัล เป็นการเรียกร้องให้กลับใจ


ความทุกข์อันใหญ่หลวงของโลกทุกวันนี้คือความทุกข์ที่สืบเนื่องมาจากบาปของมนุษย์ โลกจะต้องทนทุกข์ต่อไปจนกว่ามนุษย์จะหันเหออกจากบาปและกลับมาหาพระเจ้า แน่นอนว่าการกำจัดบาปคือสิ่งที่พระเจ้าทรงประสงค์ และการนำมนุษย์ออกจากวิถีทางที่ชั่วร้ายเป็นสาเหตุที่ทำให้พระองค์ส่งคำเตือนบ่อยครั้งถึงการลงทัณฑ์ที่จะเกิดขึ้น 
การาบังดัล เป็นการเรียกร้องให้กลับใจ,จากพระเจ้าผู้ทรงเปี่ยมด้วยพระทัยเมตตาและการให้อภัย การปฏิเสธที่จะฟังคำเตือนและไม่ยอมรับการอภัยโทษจากพระเจ้า,จะเท่ากับบังคับให้พระยุติธรรมของพระเจ้าบังเกิดขึ้น แต่ในการลงทัณฑ์นี้ก็เป็นเช่นเดียวกับการลงทัณฑ์อื่นๆ การลงทัณฑ์จะใช้เฉพาะเมื่อมนุษย์ไม่เต็มใจที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้นและความชั่วแพร่กระจายไปทั่วทุกด้าน ถ้าหากในที่สุด,พระเจ้าถูกบังคับให้ส่งการลงทัณฑ์มาสู่โลก, การลงทัณฑ์นั้นก็มาจากความรักและใช้เพื่อการกลับใจของมนุษย์ และตอบสนองต่อการเรียกร้องของพระยุติธรรม 
อย่างไรก็ตาม,คอนชิต้าได้บอกว่า การลงทัณฑ์นั้นสามารถหลีกเลี่ยงได้,ถ้าโลกมีการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น 
นำมาจาก - “NEEDLES” magazine, Oct. -Dec. 1979, pg. 3-4, By Fr. Joseph Pelletier