Pages
พระเมตตาของพระเยซูเจ้า
จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย
พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 22 มิถุนายน 2025 สมโภชพระวรกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้า
& ประชาชนรู้จึงติดตามพระองค์ไป พระองค์ทรงต้อนรับเขาและตรัสสอนเขาเรื่องพระอาณาจักรของพระเจ้า ทรงรักษาคนที่ต้องการการบำบัดรักษา เมื่อจวนถึงเวลาเย็น อัครสาวกสิบสองคนมาทูลพระองค์ว่า “ขอพระองค์ทรงอนุญาตให้ประชาชนกลับไปเถิด เขาจะได้ไปตามหมู่บ้านและชนบทโดยรอบเพื่อหาที่พักและอาหาร เพราะขณะนี้เราอยู่ในที่เปลี่ยว” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านทั้งหลายจงหาอาหารให้เขากินเถิด” เขาทูลว่า “เราไม่มีอะไรนอกจากขนมปังห้าก้อนและปลาสองตัวเท่านั้น หรือว่าเราจะไปซื้ออาหารสำหรับคนเหล่านี้ทั้งหมด” ที่นั่นมีผู้ชายประมาณห้าพันคน พระองค์จึงตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “จงบอกให้พวกเขานั่งลงเป็นกลุ่ม กลุ่มละประมาณห้าสิบคน” เขาก็ทำตามและให้ทุกคนนั่งลง พระเยซูเจ้าทรงรับขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวนั้นมา ทรงแหงนพระพักตร์ขึ้นมองท้องฟ้า ทรงกล่าวถวายพระพร ทรงบิขนมปัง ส่งให้บรรดาศิษย์นำไปแจกจ่ายแก่ประชาชน ทุกคนได้กินจนอิ่ม แล้วยังเก็บเศษที่เหลือได้สิบสองกระบุง
(ลูกา 9:11-17)
พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 22 มิถุนายน 2025 สมโภชพระวรกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้า
& ประชาชนรู้จึงติดตามพระองค์ไป พระองค์ทรงต้อนรับเขาและตรัสสอนเขาเรื่องพระอาณาจักรของพระเจ้า ทรงรักษาคนที่ต้องการการบำบัดรักษา เมื่อจวนถึงเวลาเย็น อัครสาวกสิบสองคนมาทูลพระองค์ว่า “ขอพระองค์ทรงอนุญาตให้ประชาชนกลับไปเถิด เขาจะได้ไปตามหมู่บ้านและชนบทโดยรอบเพื่อหาที่พักและอาหาร เพราะขณะนี้เราอยู่ในที่เปลี่ยว” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านทั้งหลายจงหาอาหารให้เขากินเถิด” เขาทูลว่า “เราไม่มีอะไรนอกจากขนมปังห้าก้อนและปลาสองตัวเท่านั้น หรือว่าเราจะไปซื้ออาหารสำหรับคนเหล่านี้ทั้งหมด” ที่นั่นมีผู้ชายประมาณห้าพันคน พระองค์จึงตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “จงบอกให้พวกเขานั่งลงเป็นกลุ่ม กลุ่มละประมาณห้าสิบคน” เขาก็ทำตามและให้ทุกคนนั่งลง พระเยซูเจ้าทรงรับขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวนั้นมา ทรงแหงนพระพักตร์ขึ้นมองท้องฟ้า ทรงกล่าวถวายพระพร ทรงบิขนมปัง ส่งให้บรรดาศิษย์นำไปแจกจ่ายแก่ประชาชน ทุกคนได้กินจนอิ่ม แล้วยังเก็บเศษที่เหลือได้สิบสองกระบุง
(ลูกา 9:11-17)
วันจันทร์ที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567
วันอาทิตย์ที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567
วันเสาร์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567
วันศุกร์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567
วันพฤหัสบดีที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567
วันภาวนาอุทิศแด่วิญญาณในไฟชำระ
วิญญาณมากมายได้รับการปลดปล่อยในวันนี้
บุญราศีจอห์นแห่งลาเวอร์นา(Blessed John of La Verna) เป็นหนึ่งในนักบวชฟรังซิสกันรุ่นแรกๆ เขาเกิด 33 ปีหลังจากนักบุญฟรังซิส แห่งอัสซีซีเสียชีวิต บุญราศีจอห์นมีถิ่นฐานบ้านเกิดที่เมืองเฟอร์โม(Fermo) ประเทศอิตาลี แต่ผู้ใหญ่ในคณะได้ส่งเขาไปอาศัยอยู่บนภูเขาลาเวอร์นา ซึ่งเป็นสถานที่ที่นักบุญฟรังซิส อัสซีซีได้รับรอยบาดแผลศักดิ์สิทธิ์ บุญราศีจอห์นอุทิศตนในการสวดภาวนาและการชดเชยใช้โทษบาป และเชื่อกันว่าเขายังเป็นผู้ประพันธ์บทคำนำของพิธีมิสซาของนักบุญฟรังซิสอีกด้วย เขายังทำกิจการดีมากมายเพื่ออุทิศให้แก่วิญญาณในไฟชำระ
ครั้งหนึ่งเมื่อเขาถวายมิสซาในวันภาวนาอุทิศแด่วิญญาณในไฟชำระ เขาก็รู้สึกปิติยินดีอย่างท่วมท้น พระเจ้าทรงประทานนิมิตอันน่าตื่นตะลึงแก่เขาในการได้เห็นวิญญาณทั้งหมดที่ได้รับการปลดปล่อยจากไฟชำระเนื่องจากการประกอบพิธีมิสซาที่จัดขึ้นทั่วโลกในวันฉลองนี้ บุญราศีจอห์นเห็นไฟชำระเปิดออกและวิญญาณที่ได้รับการปลดปล่อยก็ทยอยกันออกมา พวกเขาเหมือนประกายไฟจากเตาเผาที่กำลังลุกไหม้ พวกเขามีมากมายจนบุญราศีจอห์นไม่สามารถนับได้
เรื่องราวอันน่าประทับใจนี้ทำให้เรายึดมั่นในวันที่เราภาวนาเพื่อวิญญาณในไฟชำระนี้! และพิจารณาไตร่ตรองว่าวิญญาณจำนวนมากได้รับการปลดปล่อยจากการชำระล้างให้บริสุทธิ์ในวันนี้ ในพิธีมิสซาที่เราอุทิศแก่พวกเขาในวัดของเราและวัดทุกแห่งทั่วโลก เหมือนกับที่พวกเขาได้รับการปลดปล่อยในวันที่บุญราศีจอห์นถวายเครื่องบูชาศักดิ์สิทธิ์เมื่อ 7 ศตวรรษก่อน
บุญราศีจอห์น เสียชีวิตและถูกฝังที่ภูเขาลาเวอร์นา มีอัศจรรย์มากมายที่สถานที่พักผ่อนสุดท้ายของเขา ขอให้ผู้อ่านทุกคนได้รับพระพรในวันที่เราภาวนาเพื่อวิญญาณในไฟชำระด้วยเทอญ
วันพุธที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567
หญิงโสเภณีที่ขัดขืนพระหรรษทาน
เรื่องนี้ได้รับการสอบสวนในกระบวนการสถาปนาเป็นนักบุญของบุญราศีฟรานซิส เจอโรม (St. Francis Jerome ค.ศ. 1642-1716) และภายใต้คำสาบานที่รับรองโดยพยานเห็นเหตุการณ์จำนวนมาก ในปี ค.ศ. 1707 นักบุญฟรานซิส เจอโรมกำลังเทศน์สอนตามธรรมเนียมของท่านในละแวกเมืองเนเปิลส์ นักบุญพูดถึงนรกและการลงโทษอันน่ากลัวที่รอคอยคนบาปที่ใจแข็งไม่ยอมกลับใจ หญิงโสเภณีที่หน้าด้านคนหนึ่งซึ่งอาศัยอยู่ที่นั่น รู้สึกไม่สบายใจกับคำพูดที่จะทำให้เธอสำนึกผิด จึงพยายามขัดขวางด้วยการพูดตลกและตะโกนพร้อมกับใช้เครื่องดนตรีที่มีเสียงดัง ขณะที่เธอยืนอยู่ใกล้หน้าต่าง นักบุญก็ร้องออกมาว่า “ระวังตัวไว้เถิด,ลูกสาวของฉัน อย่าขัดขืนพระหรรษทาน ก่อนที่พระเจ้าจะลงโทษเธอภายในแปดวัน” หญิงที่น่าสงสารกลับยิ่งส่งเสียงโหวกเหวกมากขึ้น แปดวันผ่านไป และบังเอิญท่านนักบุญมาอยู่หน้าบ้านหลังเดิมอีกครั้ง คราวนี้เธอเงียบ หน้าต่างถูกปิด ผู้ฟังต่างพากันบอกนักบุญด้วยใบหน้าที่ตกตะลึงว่า แคทเธอรีน (ซึ่งเป็นชื่อของหญิงคนนั้น) เสียชีวิตกะทันหันเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน นักบุญกล่าวว่า “เธอเสียชีวิตแล้ว!” “เอาล่ะ ให้เธอเล่าให้เราฟังตอนนี้ว่าเธอได้อะไรจากการหัวเราะเยาะเรื่องเกี่ยวกับนรก มาถามเธอกันดีกว่า”
นักบุญกล่าวถ้อยคำเหล่านี้ด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมด้วยแรงบันดาลใจ และทุกคนต่างคาดหวังว่าจะมีอัศจรรย์ ฝูงชนจำนวนมากตามมาด้วย นักบุญจึงขึ้นไปยังห้องของผู้ตาย และที่นั่น หลังจากสวดภาวนาอยู่ครู่หนึ่ง นักบุญก็เปิดหน้าศพออก และกล่าวด้วยเสียงอันดังว่า “แคทเธอรีน บอกเราหน่อยว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน” เมื่อได้รับคำสั่ง ผู้ตายก็เงยหน้าขึ้น พร้อมกับลืมตา ใบหน้ามีสีคล้ำ ใบหน้าแสดงออกถึงความสิ้นหวังที่น่ากลัว และด้วยน้ำเสียงเศร้าโศก ผู้ตายก็กล่าวว่า “ในนรก ฉันอยู่ในนรก” และทันใดนั้น เธอก็ล้มลงสู่สภาพศพอีกครั้ง
“ผมได้อยู่ในเหตุการณ์นั้น” พยานคนหนึ่งที่ให้การต่อผู้สอบสวนของสันตะสำนักกล่าว “แต่ผมไม่สามารถถ่ายทอดความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับผมและผู้คนที่อยู่ที่นั้นได้ หรือแม้แต่ความรู้สึกที่ผมยังคงรู้สึกทุกครั้งที่เดินผ่านบ้านหลังนั้นและมองไปที่หน้าต่าง เมื่อเห็นบ้านที่โชคร้ายหลังนั้น ผมยังคงได้ยินเสียงร้องอันน่าเวทนาที่ดังก้องอยู่ว่า “ในนรก ฉันอยู่ในนรก”
(ชีวประวัติของนักบุญฟรานซิส เจอโรม โดย Fr. Bach)
วันอังคารที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567
ไม่มีใครไปสวรรค์โดยที่วิญญาณไม่บริสุทธิ์
“เมื่อคนหนึ่งตายไป เขาจะไม่ได้ไปสวรรค์โดยตรง เว้นแต่ว่าเขาจะเป็นนักบุญบนโลก ลูกกำลังทำความชั่วร้ายครั้งใหญ่กับคนที่ลูกรัก ถ้าหากลูกไม่สวดภาวนาให้พวกเขา อย่าพูดว่า ญาติของฉันอยู่บนสวรรค์แล้วตอนนี้! ไม่หรอก พวกเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น ถ้าพวกเขาเป็นคาทอลิกและเสียชีวิตโดยได้สารภาพบาปแล้ว พวกเขาจะไปที่ไฟชำระ เป็นหน้าที่ของลูกที่จะต้องทำให้แน่ใจว่าบุคคลนั้นได้รับศีลศักดิ์สิทธิ์สุดท้ายสำหรับผู้ใกล้เสียชีวิต และถ้าลูกรักพวกเขาอย่างแท้จริง ลูกก็จะต้องสวดภาวนาเพื่อให้พวกเขาออกจากไฟชำระโดยเร็วที่สุด
ขอมิสซาอุทิศแก่เขาปีละครั้งหรือ, มันโหดร้ายนะ! ขอมิสซาเดือนละครั้งหรือ,ก็ไม่ดีไปกว่านักหรอก ลองนึกถึงเวลาของลูกบ้าง ลูกอยากให้คนอื่นสวดภาวนาให้ลูกอย่างไร จำไว้ว่าหนึ่งวินาทีในไฟชำระ,พวกเขารู้สึกเหมือนหลายปี จงสวดภาวนาและขอมิสซาให้คนที่ลูกรักหลายๆครั้ง ไม่มีใครไปสวรรค์โดยที่วิญญาณไม่บริสุทธิ์ พ่อขอบอกลูกว่าพวกเขาต้องทนทุกข์ในไฟชำระ พวกเขาร้องไห้คร่ำครวญ และพวกเขาต้องการความช่วยเหลือจากคำภาวนาและกิจการดีๆของลูกอย่างเร่งด่วน
พ่อเหมือนได้ยินพวกเขากำลังร้องไห้ส่งเสียงจากห้วงลึกของไฟที่เผาผลาญพวกเขาอยู่: "ช่วยบอกคนที่เรารักด้วย บอกลูกๆของเรา บอกญาติพี่น้องของเราทุกคนว่า เป็นความโหดร้ายที่ยิ่งใหญ่นัก,การที่พวกเขาทำให้เราต้องทนทุกข์ เราขอกราบแทบเท้าพวกเขาเพื่อวิงวอนขอความช่วยเหลือจากคำภาวนาของพวกเขา โอ้! บอกพวกเขาว่าตั้งแต่เราถูกพรากจากพวกเขา เราก็ถูกเผาไหม้ในกองไฟที่นี่!" "
-- นักบุญยอห์น มารี บัพติสต์ เวียนเนย์
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)