พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 13 เมษายน 2025 พระเยซูเจ้าเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็มอย่างชัยชนะ

           เมื่อตรัสดังนี้แล้ว พระเยซูเจ้าทรงพระดำเนินต่อไป เสด็จนำหน้าประชาชนขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม เมื่อเสด็จเข้าใกล้หมู่บ้านเบธฟายีและเบธานี ใกล้กับภูเขาที่เรียกกันว่าภูเขามะกอกเทศ พระองค์ทรงส่งศิษย์สองคนไป ทรงสั่งว่า ‘จงเข้าไปในหมู่บ้านข้างหน้า เมื่อเข้าไปแล้ว ท่านจะพบลูกลาตัวหนึ่งผูกอยู่ ยังไม่มีใครเคยขี่ลาตัวนั้นเลย จงแก้เชือกและจูงมาให้เราเถิด ถ้าผู้ใดถามว่า ท่านแก้เชือกผูกลาทำไม จงตอบเขาว่า พระอาจารย์ต้องการใช้มัน” ศิษย์ที่พระองค์ทรงสั่ง ได้ไปและพบตามที่พระองค์ทรงบอกเขา ขณะที่เขากำลังแก้เชือกผูกลูกลาอยู่ เจ้าของลาถามว่า ‘ท่านแก้เชือกลูกลาทำไม’ ศิษย์ทั้งสองคนก็ตอบว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงต้องการใช้มัน’ ศิษย์ทั้งสองคนจูงลูกลามาถวายพระเยซูเจ้า ปูเสื้อคลุมของตนบนหลังลา แล้วทูลเชิญพระเยซูเจ้าให้ทรงลาตัวนั้น ขณะที่พระองค์เสด็จไป ประชาชนปูเสื้อคลุมของตนบนทาง เมื่อพระองค์เสด็จมาใกล้ทางลงจากภูเขามะกอกเทศแล้ว บรรดาศิษย์ต่างมีความชื่นชมยินดี โห่ร้องสรรเสริญพระเจ้าเพราะการอัศจรรย์ทุกอย่างที่เขาเห็นว่า
           ขอถวายพระพรแด่กษัตริย์ผู้เสด็จมา
           ในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า
           สันติจงมีในสวรรค์
           และพระสิริรุ่งโรจน์จงมีในที่สูงสุด
           ชาวฟาริสีบางคนในหมู่ประชาชนทูลพระองค์ว่า ‘พระอาจารย์ จงห้ามบรรดาศิษย์ของท่านเถิด’ พระองค์ตรัสตอบว่า ‘เราบอกท่านทั้งหลายว่า ถ้าคนเหล่านี้นิ่งเงียบ ก้อนหินทั้งหลายจะส่งเสียงตะโกน’
(ลูกา 19:28-40 (บทอ่านก่อนแห่ใบลาน))








วันอังคารที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2568

คุณพ่อปีโอพบเพื่อนที่ตายไปแล้ว


หลายคนที่ไม่เชื่อในชีวิตหลังความตายจะพบว่าคำยืนยันของคุณพ่อปิโอเป็นสิ่งที่ให้ความหวังหากคุณอ่านสิ่งที่ท่านเล่าด้วยใจที่ถ่อมตน

เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 30 ธันวาคม 1936 คุณพ่อปิโอแห่งปิโอเตรลชินาได้รับแจ้งว่าสุขภาพของคุณพ่อจูเซปเป อันโตนิโอ บราเดอร์ที่สนิทสนมกับท่านแย่ลง พวกเขาขอให้คุณพ่อปิโอสวดภาวนาให้เขา เพราะมีเพียงความช่วยเหลือจากพระเจ้าเท่านั้นที่จะช่วยบรรเทาความทุกข์ทรมานและทำให้พระสงฆ์นักพรตผู้น่าสงสารหายป่วยได้ คุณพ่อปิโอสวดภาวนาเพื่อคุณพ่อจูเซปเป ทันทีแต่น่าเสียดายที่คุณพ่อจูเซปเป เสียชีวิตในคืนนั้น

คุณพ่อปีโอซึ่งยังไม่รู้ว่าคุณพ่อจูเซปเปเสียชีวิตแล้ว, ยังคงสวดภาวนาให้เพื่อนของท่านในห้องพักของท่านอยู่ และทันใดนั้นท่านก็ได้ยินเสียงเคาะประตู "เข้ามาสิ!" คุณพ่อปีโอตอบเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู เมื่อประตูเปิดออกคุณพ่อปีโอ,ด้วยความประหลาดใจอย่างยิ่ง,แลเห็นคุณพ่อจูเซปเป ยืนอยู่ที่ประตู

คุณพ่อปีโอดีใจมากที่ได้พบเพื่อนสนิทของท่านอีกครั้ง โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเพื่อนร่วมสำนักของท่านเสียชีวิตแล้ว คุณพ่อปีโอจึงถามเขาว่า “คุณสบายดีไหม?” พวกเขาบอกผมว่าคุณป่วยหนักและเจ็บปวดมาก และตอนนี้คุณก็อยู่ที่นี่แล้ว... “

คุณพ่อปีโอพูดอย่างตรงไปตรงมาและจริงใจจริงๆ

“ผมสบายดี” คุณพ่อจูเซปเปตอบ “ความทุกข์ทรมานทั้งหมดของผมสิ้นสุดลงแล้ว และผมมาขอบคุณท่านสำหรับคำภาวนาของท่าน”

คุณพ่อปีโอเชื่ออย่างจริงใจว่าพระเยซูทรงรักษาเขา แต่ทันทีหลังจากนั้น คุณพ่อจูเซปเปก็กล่าวต่อไปว่า “วิญญาณที่ออกจากไฟชำระขึ้นสู่สวรรค์นั้นจะไม่ขาดความกตัญญูต่อผู้ที่สวดภาวนาวอนขอพระหรรษทานที่รอคอยมานานนี้”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ คุณพ่อปีโอจึงตระหนักว่าเพื่อนพระสงฆ์ของท่านได้ไปอยู่ในไฟชำระเป็นช่วงเวลาสั้นๆ และเขาได้มาจากอีกฟากหนึ่งเพื่อขอบคุณท่านสำหรับคำภาวนาของท่าน ในทางปฏิบัติ คำภาวนาของคุณพ่อปีโอไม่ได้สำหรับเยียวยารักษาฝ่ายกาย แต่สำหรับช่วยเขาให้อยู่ในไฟชำระเพียงไม่กี่ชั่วโมงและสามารถขึ้นสวรรค์ได้ทันที

- Padre Pio 😊🙏🩵

วันจันทร์ที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2568

สิ่งที่ปีศาจกลัว


เชื่อพ่อเถอะ ปีศาจทั้งหลายกลัวการระมัดระวังตัวของวิญญาณที่มีใจศรัทธา และมันกลัวการอดอาหารของพวกเขา กลัวความสมัครใจรับความยากจน,การมีความรัก,ความเห็นอกเห็นใจต่อผู้อื่น,และความถ่อมตนของพวกเขา แต่สิ่งที่พวกปีศาจกลัวมากที่สุดคือการมีความรักสุดจิตใจของพวกเขาต่อพระคริสต์,พระเจ้าของเรา ทันทีที่พวกมันเห็นพวกเขาทำสำคัญมหากางเขนด้วยความศรัทธา,พวกมันจะหนีไปด้วยความหวาดหวั่นขวัญหนี”
- นักบุญแอนโทนี่ผู้ยิ่งใหญ่ ปิตาจารย์แห่งอาราม

(หรือเรียกว่านักบุญแอนโทนี่แห่งทะเลทราย)

บทภาวนา - ข้าแต่พระบิดาเจ้า,พระองค์ทรงนำนักบุญอธิการแอนโทนี่ให้มารับใช้พระองค์ในวิถีทางที่มหัศจรรย์ของชีวิตในทะเลทราย โปรดทรงอนุญาต,โดยผ่านการเสนอวิงวอนของท่านนักบุญ โดยอาศัยการปฏิเสธตนเองของข้าพเจ้า,ขอให้ข้าพเจ้าทั้งหลายรักพระองค์เหนือทุกสิ่ง ทั้งนี้โดยอาศัยพระเยซูคริสตเจ้า,พระบุตรของพระองค์ ผู้ทรงดำรงชีพและครองราชย์พร้อมกับพระองค์เป็นหนึ่งเดียวกับพระจิต ตลอดนิรันดร

วันอาทิตย์ที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2568

วันเสาร์ที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2568

การกลับใจของรัสเซียอาจไม่เหมือนอย่างที่เราคิด


ตลอดพันธสัญญาเดิมและเข้าสู่พันธสัญญาใหม่ พระเจ้าทำให้ประชากรของพระองค์ประหลาดใจ ดังนั้น เราไม่ควรประหลาดใจหากพระองค์ยังมีเซอร์ไพรส์รอเราอยู่จนถึงทุกวันนี้

เอลียาห์พบกับพระเจ้าไม่ใช่ในลมหรือไฟหรือแผ่นดินไหว แต่ในสายลมและเสียงที่แผ่วเบา [1 พงศ์กษัตริย์ 19:11-13] พระเมสสิยาห์เสด็จมาในโลกมนุษย์ไม่ใช่ในร่างนักรบผู้ยิ่งใหญ่แต่ในร่างทารกที่ไม่มีทางสู้ พระเยซูไม่ได้เสด็จขึ้นสู่บัลลังก์แต่เสด็จขึ้นสู่ไม้กางเขน ความคาดหวังของผู้มีความเชื่อทั้งหลายต้องสับสนครั้งแล้วครั้งเล่า พระเจ้าทรงบอกเราว่าต้องคาดหวังอะไร แต่เราคิดไปตามความคิดของเราเอง ด้วยความรู้ที่มีจำกัดและเล็กน้อย และในกระบวนการนี้ เราพลาดบางสิ่งที่สำคัญ

ในวันครบรอบ 100 ปีของการประจักษ์ของแม่พระที่ฟาติมา ผมเป็นหนึ่งในบรรดาชาวคาทอลิกจำนวนมากที่เข้าใจผิดเกี่ยวกับสาส์นของพระแม่มารีย์ ผมคาดหวังว่าการต่อสู้กับลัทธิคอมมิวนิสต์ทั่วโลก ซึ่งเป็นการต่อสู้ทางการเมืองครั้งใหญ่ทั่วโลกในช่วงชีวิตของผม จะได้รับการแก้ไขด้วยการต่อสู้ทางทหารครั้งยิ่งใหญ่ แต่มันไม่เป็นเช่นนั้น ระบอบโซเวียตล่มสลายไม่ใช่ด้วยการใช้กองทัพทหารเข้าต่อสู้ประจัญบาน ระบอบโซเวียตพ่ายแพ้ด้วยเสียงเล็กๆของประชาชนที่ปฏิเสธที่จะยอมรับการปกครองของระบอบนี้ กำแพงเบอร์ลินถูกทำลายลงไม่ใช่ด้วยรถถัง แต่โดยคนหนุ่มสาวในบรรยากาศแห่งงานเลี้ยง การต่อสู้ครั้งใหญ่ที่ผมคาดหวังไว้ไม่เคยเกิดขึ้น

หรือจะว่าไป มันก็มีการต่อสู้ครั้งใหญ่เหมือนกัน แต่เป็นการต่อสู้ทางจิตวิญญาณ ที่รอดพ้นจากความสนใจของสาธารณชน? มันเกิดขึ้นหลังจากผู้คนมากมายที่สวดสายประคำตามความปรารถนาของพระแม่มารีย์...

และตอนนี้ เรากำลังรอการกลับใจของรัสเซียตามที่แม่พระทรงสัญญาไว้ หากเราได้เรียนรู้จากประสบการณ์ เราไม่ควรประหลาดใจเกินไปหากการกลับใจนั้นจะดำเนินไปในเส้นทางที่ไม่คาดคิด Catholic News Service เพิ่งเผยแพร่ภาพยนตร์สั้น (30 นาที) เรื่อง Faces among Icons ซึ่งรายงานเกี่ยวกับการฟื้นฟูจิตวิญญาณในรัสเซีย การฟื้นฟูนี้ไม่ใช่แบบที่คุณและผมอาจคาดการณ์ไว้ การฟื้นฟูนี้เกิดขึ้นอย่างเห็นได้ชัดในคริสตจักรออร์โธดอกซ์ มากกว่าในหมู่ชาวคาธอลิก ความสัมพันธ์ระหว่างคริสตจักรออร์โธดอกซ์กับรัฐบาลรัสเซียมีปัญหาดังเช่นในอดีตที่ผ่านมา แต่มีบางอย่างกำลังเกิดขึ้น

ผมไม่ได้บอกว่านี่คือคำตอบสำหรับการสวดสายประคำของเรา แต่กำลังบอกว่ามันคุ้มค่าที่จะเฝ้าคอยและรอดู

วันศุกร์ที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2568

การต่อสู้กับการประจญล่อลวง


พระวาจาของพระเยซูเจ้าที่ให้กำลังใจแก่ผู้ที่สู้รบกับการประจญล่อลวงของปีศาจ

นักบุญคัทเธอรีนแห่งเซียนนารายงานว่าพระเยซูตรัสกับเธอดังนี้

“เราได้แต่งตั้งซาตานให้ล่อลวงและสร้างความเดือดร้อนให้กับสิ่งสร้างของเราในชีวิตนี้ เราทำสิ่งนี้ไม่ใช่เพื่อให้สิ่งสร้างของเราถูกเอาชนะ แต่เพื่อให้พวกเขาสามารถชนะได้ เพื่อพิสูจน์คุณธรรมของพวกเขาและรับความรุ่งโรจน์แห่งชัยชนะจากเรา ไม่มีใครควรกลัวการต่อสู้หรือการล่อลวงใดๆของซาตานที่อาจมาถึงเขา เพราะเราได้ทำให้สิ่งสร้างของเราแข็งแกร่ง และเราได้ให้ความแข็งแกร่งแห่งจิตใจอิสระแก่พวกเขา ซึ่งถูกเสริมให้แข็งแกร่งในพระโลหิตของเรา ไม่ว่าซาตานหรือสิ่งสร้างอื่นใดก็ไม่สามารถควบคุมหรือมีอำนาจเหนือจิตใจอิสระนี้ได้ เพราะมันเป็นของลูก ที่ถูกมอบให้ลูกโดยเรา โดยการเลือกของลูกเอง ลูกสามารถยึดมันไว้หรือปล่อยมันไปก็ได้หากลูกต้องการ

มันคืออาวุธ(จิตใจอิสระ) และถ้าลูกปล่อยมันไว้ในมือของซาตาน มันจะกลายเป็นมีดทันทีที่จะใช้แทงและฆ่าลูก ในทางกลับกัน หากลูกไม่วางมีดซึ่งก็คือความต้องการของลูกไว้ในมือของซาตาน นั่นคือ หากลูกไม่ยินยอมต่อการล่อลวงและการรังควานของมัน ลูกจะไม่มีวันได้รับบาดเจ็บจากความผิดบาปในสิ่งล่อลวงใดๆเลย ในทางกลับกัน ลูกจะได้รับการเสริมกำลังจากการล่อลวงนั้น ตราบใดที่ลูกเปิดตาใจของลูกให้เห็นความรักของเรา และเข้าใจว่าทำไมเราจึงยอมให้ลูกถูกล่อลวง เพื่อที่ลูกจะได้พัฒนาคุณธรรมด้วยการเอาชนะมัน

ความรักของเราอนุญาตให้เกิดการล่อลวงเหล่านี้ เพราะซาตานอ่อนแอ มันไม่สามารถทำอะไรได้ด้วยตัวมันเอง เว้นแต่เราจะอนุญาติ ดังนั้น เราปล่อยให้มันล่อลวงลูกเพราะเรารักลูก ไม่ใช่เพราะเราเกลียดลูก เราต้องการให้ลูกเอาชนะ ไม่ใช่ถูกพิชิต และมาสู่ความรู้ที่สมบูรณ์เกี่ยวกับตัวลูกเองและเรา”

วันพฤหัสบดีที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2568

สวดภาวนาเพื่อวิญญาณในไฟชำระทุกวัน


ชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อปีเตอร์  เขาออกจากบ้านเกิดของเขาที่โปรตุเกสและกำลังเดินทางไปอินเดีย เรือของเขาถูกพายุพัดกระหน่ำ ปีเตอร์จึงอธิษฐานภาวนาและสัญญากับพระเจ้าว่าหากพระองค์ทรงช่วยเขาจากการจมน้ำ เขาจะรับใช้พระองค์ในฐานะนักบวช ในที่สุดเขาก็มาถึงเมืองกัว เขาก็ไปพบกับพระสงฆ์คณะเยสุอิตที่นั่น

แต่เขาเกิดในโปรตุเกสในตระกูลขุนนางที่มีชื่อเสียง - ตระกูลมาชาโด - และตระกูลนี้มีชื่อเสียงมากจนเป็นที่รู้จักไปทั่วทั้งอินเดีย เมื่อเขาแนะนำตัวกับพระสงฆ์ซึ่งจะเป็นอธิการของเขาในคณะเยซูอิต เขาไม่ได้บอกชื่อนามสกุลจริงของเขาเพราะกลัวว่าท่านอธิการจะให้สิทธิพิเศษและความสนใจพิเศษแก่เขาเนื่องจากเขามีสายเลือดโดยตรงของตระกูล ปีเตอร์จึงบอกชื่อเมือง - เดอ บาสโต - เมืองที่เขารับศีลล้างบาปแทน ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา เขาถูกเรียกว่า "ปีเตอร์ เดอ บาสโต"

ปีเตอร์สวดสายประคำทุกวันเพื่อวิญญาณในไฟชำระ แต่มีอยู่วันหนึ่ง เขาไม่ได้สวดภาวนา เขาละเลยที่จะสวด และคืนนั้นเขารู้สึกว่าไปอยู่ที่ดินแดนแห่งหนึ่ง แต่ทูตสวรรค์ผู้พิทักษ์ของเขาปลุกเขาและกล่าวว่า "ลูกเอ๋ย วิญญาณในไฟชำระกำลังรอคอยผลประโยชน์จากการทำทานประจำวันของลูก" ปีเตอร์หยิบสายประคำของเขาขึ้นมาและสวดภาวนาให้ดวงวิญญาณในไฟชำระตามที่ทูตสวรรค์ผู้พิทักษ์ของเขาบอกให้เขาสวดภาวนาต่อพระแม่มารีย์

ปีเตอร์สวดสายประคำให้วิญญาณในไฟชำระทุกวัน ไม่ใช่แค่ในเดือนพฤศจิกายนเท่านั้นที่ผู้คนต่างให้ความสนใจในการสวดภาวนาเพื่อผู้ล่วงลับ นี่เป็นบทเรียนสำหรับหลายคนที่ขี้เกียจสวดภาวนา เราสามารถสวดสายประคำเพื่อดวงวิญญาณในไฟชำระได้หลายครั้งในหนึ่งปี บางทีอาจถึงวันละสายก็ได้ และเพื่อเป็นการตอบแทน,เราอาจได้รับความช่วยเหลือจากวิญญาณเหล่านั้น พวกเขาอาจวิงวอนขอแทนเราในบางอย่างที่จำเป็นสำหรับเรา

วันพุธที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2568

นักบุญเบเนดิกต์ได้ยินความคิดในใจ


วันหนึ่งในเวลาค่ำ ขณะที่นักบุญเบเนดิกต์ผู้ชรากำลังรับประทานอาหาร บังเอิญมีนักพรตของท่านคนหนึ่ง(ซึ่งเป็นลูกของทนายความ)ถือเทียนให้ท่าน เขายืนและเริ่มคิดในใจด้วยเย่อหยิ่งว่า “ใครคือผู้ที่ฉันรับใช้ที่โต๊ะ ใครคือผู้ที่เราควรถือเทียนให้ด้วยความเอาใจใส่เช่นนี้? เราเป็นใครที่ควรรับใช้เขา?” นักบุญเบเนดิกต์หันมาหาเขาทันทีและห้ามปรามเขาอย่างเด็ดขาดโดยกล่าวว่า “จงชกหน้าอกของท่าน บราเดอร์ ท่านกำลังพูดอะไรอยู่ จงชกหน้าอกของท่าน” จากนั้น ท่านนักบุญก็เรียกบรรดาบราเดอร์อื่นๆออกมาทันทีและขอให้พวกเขาเอาเทียนออกจากมือของนักพรตหนุ่มผู้นั้น และบอกให้เขาออกจากที่และนั่งลงอย่างเงียบๆข้างท่าน ต่อมา เมื่อบรรดาบราเดอร์ถามนักบุญเบเนดิกต์เกี่ยวกับความคิดของเขาในเวลานั้น ท่านนักบุญจึงเล่าให้พวกเขาฟังว่าเขามีความหยิ่งผยองและพูดจาหมิ่นประมาทท่านในใจอย่างไร ดังนี้ จึงเข้าใจได้อย่างง่ายดายว่าไม่มีสิ่งใดที่ปิดกั้นความรู้ของนักบุญเบเนดิกต์ผู้เป็นที่เคารพนับถือ ผู้ได้ยินคำพูดแห่งความคิดที่ไม่ได้พูดออกมา

ที่มา: The Life of St. Benedict