พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 6 เมษายน 2025 หญิงที่ถูกกล่าวหาว่าทำผิดประเวณี

           พระเยซูเจ้าเสด็จไปยังภูเขามะกอกเทศ เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น พระองค์เสด็จไปในพระวิหารอีก ประชาชนเข้ามาห้อมล้อมพระองค์ พระองค์ประทับนั่ง แล้วทรงเริ่มสั่งสอน บรรดาธรรมาจารย์และชาวฟาริสีนำหญิงคนหนึ่งเข้ามา หญิงคนนี้ถูกจับขณะล่วงประเวณี เขาให้นางยืนตรงกลาง แล้วทูลถามพระองค์ว่า “อาจารย์ หญิงคนนี้ถูกจับขณะล่วงประเวณี ในธรรมบัญญัติ โมเสสสั่งเราให้ทุ่มหินหญิงประเภทนี้จนตาย ส่วนท่านจะว่าอย่างไร” เขาถามพระองค์เช่นนี้ เพื่อทดลองพระองค์ หวังจะหาเหตุปรักปรำพระองค์ แต่พระเยซูเจ้าทรงก้มลง เอานิ้วพระหัตถ์ขีดเขียนที่พื้นดิน เมื่อคนเหล่านั้นยังทูลถามย้ำอยู่อีก พระองค์ทรงเงยพระพักตร์ขึ้น ตรัสว่า “ท่านผู้ใดไม่มีบาป จงเอาหินทุ่มนางเป็นคนแรกเถิด” แล้วทรงก้มลงขีดเขียนบนพื้นดินต่อไป เมื่อคนเหล่านั้นได้ฟังดังนี้ ก็ค่อย ๆ ทยอยออกไปทีละคน เริ่มจากคนอาวุโส จนเหลือแต่พระเยซูเจ้าตามลำพังกับหญิงคนนั้น ซึ่งยังคงยืนอยู่ที่เดิม พระเยซูเจ้าทรงเงยพระพักตร์ขึ้น ตรัสกับนางว่า “นางเอ๋ย พวกนั้นไปไหนหมด ไม่มีใครลงโทษท่านเลยหรือ” หญิงคนนั้นทูลตอบว่า “ไม่มีใครเลย พระเจ้าข้า” พระเยซูเจ้าตรัสว่า “เราก็ไม่ลงโทษท่านด้วย ไปเถิด และตั้งแต่นี้ไป อย่าทำบาปอีก”
(ยอห์น 8:1-11)








วันจันทร์ที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2567

พระเยซูเจ้าตรัสกับนักบุญเมชทิลด์


พระเยซูเจ้าปรากฏแก่นักบุญเมคทิลด์(St. Mechtilde)โดยทรงยื่นพระหัตถ์และบาดแผลที่เปิดออกของพระองค์ 
“เมื่อถูกตรึงแขวนอยู่บนไม้กางเขน” พระองค์ตรัส “บาดแผลทั้งหมดของเรามีเลือดไหล บาดแผลแต่ละรอยเป็นเสียงร้องวิงวอนต่อพระบิดาเพื่อความรอดของมนุษย์ และบาดแผลทั้งหมดยังคงส่งเสียงร้องทูลต่อพระองค์เพื่อบรรเทาพระพิโรธของพระองค์ต่อคนบาป… ในขณะที่เราถวายธรรมชาติมนุษย์ของเราแด่พระบิดาด้วยความรักอันเหลือล้น เลือดอาบร่างกายของเรา เราเป็นเครื่องถวายบนแท่นบูชาแห่งไม้กางเขน ดังนั้นด้วยความรักแบบเดียวกันนี้,เราจึงถวายตัวของเราแด่พระบิดาเจ้าเพื่อคนบาป เราถวายทุกสิ่งแด่พระองค์ด้วยเครื่องมือแห่งมหาทรมานของเรา,เพื่อสิ่งที่เราปรารถนามากที่สุด,นั่นก็คือ ให้คนบาปกลับใจและมีชีวิต... ตราบใดที่คนบาปยังคงอยู่ในบาป พวกเขาได้ยืดตัวของเราและตรึงไว้บนไม้กางเขน แต่ทันทีที่เขาสำนึกผิดและกลับใจ,เขาได้ปลดปล่อยเรา ราวกับว่าเราได้หลุดออกจากไม้กางเขนแล้ว และเราก็ล้มลงด้วยน้ำหนักทั้งหมดของเราบนตัวเขาเหมือนที่เราล้มลงบนโยเซฟชาวอาริมาเธียในสมัยก่อน ด้วยพระหรรษทานและพระเมตตาของเรา,เรามอบตัวเราไว้ในมือของเขา เพื่อว่าเขาจะกระทำกับเราตามที่เขาพอใจ” 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น