เป็นไปไม่ได้ที่ไม่มีจินตภาพและความเข้าใจในเวลาที่เราสวดภาวนา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเราใช้จินตภาพเหล่านี้เพื่อช่วยทำให้จิตใจของเราเกิดพลวัต บางคนกล่าวว่าไม่จำเป็นต้องใช้จินตภาพเพื่อช่วยให้เราปรากฏอยู่เบื้องหน้าองค์พระผู้ไถ่ผู้ทรงถ่อมพระองค์
บางทีอาจไม่จำเป็นสำหรับผู้ที่มีความก้าวหน้าในความสมบูรณ์พร้อมแล้ว แต่สำหรับพวกเราผู้กำลังอยู่ในหุบเขา – และเราปรารถนาจะปีนขึ้นไปบนภูเขานั้น – ข้าพเจ้าคิดว่าเราสมควรที่จะต้องใช้เครื่องมือช่วยเหลือทุกอย่างที่หาได้ ซึ่งก็รวมทั้งจินตภาพด้วย อย่างไรก็ตาม จินตภาพควรจะเป็นลักษณะง่ายๆ เปรียบเหมือนกับเข็มที่นำพาเอาเส้นด้ายแห่งความรักและความละเอียดอ่อนเข้าไปในผืนผ้าแห่งจิตใจ นี่เป็นถนนสายสำคัญที่เราไม่ควรออกนอกเส้นทางจนกว่าแสงสว่างอันสดใสจะปรากฏขึ้นและทำให้เราเห็นเส้นทางที่แคบๆ
จินตภาพต้องไม่ทำให้จิตใจของเราสับสนหันเหออกจากเป้าหมายหลักของการสวดภาวนา แต่ต้องเรียบง่าย และทำให้เราอยู่ในหุบเขาแห่งความปรารถนานั้นนานขึ้นอีกสักเล็กน้อย
