ความฝันของนักบุญยอห์น บอสโกเปิดเผยให้เห็นถึงความรอดของเราซึ่งจะพบได้ในการสวดภาวนา,การสารภาพบาปและการรับศีลมหาสนิทบ่อยๆ
>>>อ่านต่อ
พระเมตตาของพระเยซูเจ้า
พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 19 พฤษภาคม 2024 สมโภชพระจิตเจ้า
ค่ำวันนั้นซึ่งเป็นวันต้นสัปดาห์ ประตูห้องที่บรรดาศิษย์กำลังชุมนุมกันปิดอยู่เพราะกลัวชาวยิว พระเยซูเจ้าเสด็จเข้ามาประทับยืนอยู่ตรงกลาง ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า “สันติสุขจงสถิตอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด” ตรัสดังนี้แล้ว พระองค์ทรงให้บรรดาศิษย์ดูพระหัตถ์และด้านข้างพระวรกาย เมื่อเขาเหล่านั้นเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้า ก็มีความยินดี พระองค์ตรัสกับเขาอีกว่า “สันติสุขจงสถิตอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด พระบิดาทรงส่งเรามาฉันใด เราก็ส่งท่านทั้งหลายไปฉันนั้น”
ตรัสดังนี้แล้ว พระองค์ทรงเป่าลมเหนือเขาทั้งหลาย ตรัสว่า “จงรับพระจิตเจ้าเถิด ท่านทั้งหลายอภัยบาปของผู้ใด บาปของผู้นั้นก็ได้รับการอภัย ท่านทั้งหลายไม่อภัยบาปของผู้ใด บาปของผู้นั้นก็ไม่ได้รับการอภัยด้วย”
(ยอห์น 20:19-23)
วันจันทร์ที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2565
ความฝันของคุณพ่อบอสโก2
ความฝันของนักบุญยอห์น บอสโกเปิดเผยให้เห็นถึงความรอดของเราซึ่งจะพบได้ในการสวดภาวนา,การสารภาพบาปและการรับศีลมหาสนิทบ่อยๆ
>>>อ่านต่อ
วันอาทิตย์ที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2565
วันเสาร์ที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2565
ความฝันของคุณพ่อบอสโก1
ความฝันของนักบุญยอห์น บอสโกเปิดเผยให้เห็นถึงความรอดของเราซึ่งจะพบได้ในการสวดภาวนา,การสารภาพบาปและการรับศีลมหาสนิทบ่อยๆ
>>>อ่านต่อ
วันศุกร์ที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2565
วันพฤหัสบดีที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2565
คำพูดของนักบุญ
“การทดลองและความทุกข์ต่างๆเป็นโอกาสให้เราทำการชดเชยใช้โทษบาปและความผิดต่างๆในอดีตของเรา ในโอกาสเช่นนี้,พระเยซูเจ้าทรงมาหาเราเหมือนนายแพทย์เพื่อเยียวยรักษาบาดแผลอันเนื่องมาจากบาปที่อยู่ในตัวของเรา ความทุกข์นั้นเป็นยาแห่งสวรรค์”
- นักบุญออกัสติน แห่งฮิปโป
วันพุธที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2565
หลานชายที่หายไป
นางคลีโอนิซ ผู้เป็นลูกสาวฝ่ายวิญญาณของคุณพ่อปิโอเล่าว่า “ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองหลานชายของฉันได้ตกเป็นนักโทษ เราไม่ได้รับข่าวจากเขาเลยเป็นเวลาหนึ่งปีแล้ว และทุกคนเชื่อว่าเขาตายแล้ว พ่อแม่ของเขาเป็นห่วงชีวิตของเขามาก อยู่มาวันหนึ่ง แม่ของเขาไปหาคุณพ่อปีโอและคุกเข่าลงต่อหน้าคุณพ่อที่อยู่ในที่ฟังสารภาพบาป เธอพูดว่า “ได้โปรดบอกลูกด้วยว่าลูกชายของลูกยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ ลูกจะไม่ไปไหนถ้าคุณพ่อไม่บอกให้ลูกทราบ!” คุณพ่อปิโอเห็นใจเธอและน้ำตาก็ไหลเมื่อพูดว่า: “ลุกขึ้นและไปอย่างสงบสุขเถิด” หลายวันต่อมา ฉันไม่สามารถแบกรับความเจ็บปวดที่พ่อแม่ของเขาต้องทนได้ ฉันจึงตัดสินใจขออัศจรรย์จากคุณพ่อปิโอ ฉันพูดอย่างจริงใจว่า: “คุณพ่อคะ ลูกจะเขียนจดหมายถึงหลานชายของลูก Giovannino ลูกจะเขียนชื่อของเขาบนซองจดหมายเท่านั้น เพราะเราไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน คุณพ่อและอารักขเทวดาจะนำจดหมายไปให้เขาไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหน” - คุณพ่อปีโอไม่ตอบ ฉันก็เลยเขียนจดหมายไป ในตอนเย็นฉันวางมันไว้บนโต๊ะข้างเตียงก่อนเข้านอน เช้าวันรุ่งขึ้น ด้วยความประหลาดใจและความกลัว,ฉันพบว่าจดหมายนั้นไม่อยู่ที่นั่นแล้ว ฉันไปขอบคุณพ่อปีโอและท่านบอกฉันว่า: "ขอบคุณแม่พระเถิด" เกือบสิบห้าวันต่อมาหลานชายของเราได้ส่งจดหมายตอบกลับ ทุกคนในครอบครัวของเรามีความสุขและโล่งใจ และขอบคุณทั้งพระเจ้าและคุณพ่อปิโอ”
- คุณพ่อปีโอช่วยวิงวอนเพื่อเราเทอญ
วันอังคารที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2565
มหาพรต,เทศกาลแห่งความเชื่อ
'พระองค์ทรงเป็นแหล่งลี้ภัยของข้าพเจ้า และทรงเป็นป้อมปราการของข้าพเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเชื่อและวางใจในพระองค์'
>>>อ่านต่อ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)