พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 22 มิถุนายน 2025 สมโภชพระวรกายและพระโลหิตพระคริสตเจ้า

         & ประชาชนรู้จึงติดตามพระองค์ไป พระองค์ทรงต้อนรับเขาและตรัสสอนเขาเรื่องพระอาณาจักรของพระเจ้า ทรงรักษาคนที่ต้องการการบำบัดรักษา เมื่อจวนถึงเวลาเย็น อัครสาวกสิบสองคนมาทูลพระองค์ว่า “ขอพระองค์ทรงอนุญาตให้ประชาชนกลับไปเถิด เขาจะได้ไปตามหมู่บ้านและชนบทโดยรอบเพื่อหาที่พักและอาหาร เพราะขณะนี้เราอยู่ในที่เปลี่ยว” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านทั้งหลายจงหาอาหารให้เขากินเถิด” เขาทูลว่า “เราไม่มีอะไรนอกจากขนมปังห้าก้อนและปลาสองตัวเท่านั้น หรือว่าเราจะไปซื้ออาหารสำหรับคนเหล่านี้ทั้งหมด” ที่นั่นมีผู้ชายประมาณห้าพันคน พระองค์จึงตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “จงบอกให้พวกเขานั่งลงเป็นกลุ่ม กลุ่มละประมาณห้าสิบคน” เขาก็ทำตามและให้ทุกคนนั่งลง พระเยซูเจ้าทรงรับขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวนั้นมา ทรงแหงนพระพักตร์ขึ้นมองท้องฟ้า ทรงกล่าวถวายพระพร ทรงบิขนมปัง ส่งให้บรรดาศิษย์นำไปแจกจ่ายแก่ประชาชน ทุกคนได้กินจนอิ่ม แล้วยังเก็บเศษที่เหลือได้สิบสองกระบุง
(ลูกา 9:11-17)








วันจันทร์ที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2566

การประจักษ์ที่การาบังดัล


คอนชิตา: " ตามที่ดิฉันได้กล่าวไปแล้ว, การประจักษ์เกิดขึ้นในขณะที่ฝนตกหนัก แต่พระแม่มารีย์และพระกุมารเยซูไม่เปียกเลย สำหรับดิฉันเอง, ขณะที่ฉันเห็นแม่พระและพระกุมารเยซู, ฉันไม่รู้ว่าฝนกำลังตก แต่หลังจากการประจักษ์เสร็จสิ้น, ดิฉันตัวเปียกโชกเลย" 
ที่มา - “Conchita’s Diary” Chapter 9 

คอนชิตาเขียนข้อความนี้ถึงคุณแม่มาเรีย เด นีฟส(Rev. Mother Maria des Nieves) 
 “ก่อนที่แม่พระจะเสด็จจากเราไป พระนางทรงจูบเราก่อน เราไม่รู้สึกถึงการสัมผัสทางวัตถุ และเราไม่สามารถจูบตอบพระนางได้เพราะมีบางอย่างขัดขวางเราไม่ให้ทำเช่นนั้น เราอยากจะสัมผัสพระนาง, แต่เมื่อมือของเราเข้าใกล้พระนาง,ก็ไม่สัมผัสสิ่งใดเลย หรือเมื่อตอนที่เราได้อุ้มพระกุมารเยซูไว้ในอ้อมแขนของเรา แต่เราไม่สามารถรู้สึกถึงน้ำหนักของพระองค์ หรือการสัมผัสทางวัตถุใดๆ แม้ว่าพระองค์จะทรงอยู่ที่นั่นจริงๆก็ตาม”  
ที่มา - “The Village Speaks”, by Ramon Perez, pg. 25

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น