คำว่า“ร่างที่ไม่เน่าเปื่อย” หมายถึงนักบุญหรือบุคคลที่มีชื่อเสียงในความศักดิ์สิทธิ์ผู้ซึ่งร่างกายของเขาไม่เสื่อมสลายอย่างน่าอัศจรรย์ ร่างกายของนักบุญหลายองค์ถูกค้นพบในภายหลังว่าไม่เสื่อมสลายไป และในบรรดาร่างเหล่านี้มีบางร่างที่เสื่อมสลายเมื่อเวลาผ่านไปสักระยะหนึ่งหรือถูกทำลายโดยศัตรูของพระศาสนจักร นักบุญในยุคแรกซึ่งร่างกายไม่เน่าเปื่อยคือนักบุญซีซีเลีย ใน ค.ศ. 1599, 1300 ปีหลังจากที่เธอตายไปแล้ว,ร่างกายของเธอถูกค้นพบว่ายังไม่เน่าเปื่อยแต่ดูเหมือนกำลังหลับอยู่ กล่าวกันว่านิ้วของเธอเหยียดออกในลักษณะที่แสดงถึงความเชื่อในพระตรีเอกภาพของเธอ นั่นคือนิ้วชี้เหยียดออก นิ้วกลาง,นาง,ก้อยพับเข้า และนิ้วหัวแม่มือทับอยู่ รูปแกะสลักด้านบนนี้แกะตามรูปร่างของเธอเวลาที่ถูกค้นพบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น