“เมื่อคนหนึ่งตายไป เขาจะไม่ได้ไปสวรรค์โดยตรง เว้นแต่ว่าเขาจะเป็นนักบุญบนโลก ลูกกำลังทำความชั่วร้ายครั้งใหญ่กับคนที่ลูกรัก ถ้าหากลูกไม่สวดภาวนาให้พวกเขา อย่าพูดว่า ญาติของฉันอยู่บนสวรรค์แล้วตอนนี้! ไม่หรอก พวกเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น ถ้าพวกเขาเป็นคาทอลิกและเสียชีวิตโดยได้สารภาพบาปแล้ว พวกเขาจะไปที่ไฟชำระ เป็นหน้าที่ของลูกที่จะต้องทำให้แน่ใจว่าบุคคลนั้นได้รับศีลศักดิ์สิทธิ์สุดท้ายสำหรับผู้ใกล้เสียชีวิต และถ้าลูกรักพวกเขาอย่างแท้จริง ลูกก็จะต้องสวดภาวนาเพื่อให้พวกเขาออกจากไฟชำระโดยเร็วที่สุด
ขอมิสซาอุทิศแก่เขาปีละครั้งหรือ, มันโหดร้ายนะ! ขอมิสซาเดือนละครั้งหรือ,ก็ไม่ดีไปกว่านักหรอก ลองนึกถึงเวลาของลูกบ้าง ลูกอยากให้คนอื่นสวดภาวนาให้ลูกอย่างไร จำไว้ว่าหนึ่งวินาทีในไฟชำระ,พวกเขารู้สึกเหมือนหลายปี จงสวดภาวนาและขอมิสซาให้คนที่ลูกรักหลายๆครั้ง ไม่มีใครไปสวรรค์โดยที่วิญญาณไม่บริสุทธิ์ พ่อขอบอกลูกว่าพวกเขาต้องทนทุกข์ในไฟชำระ พวกเขาร้องไห้คร่ำครวญ และพวกเขาต้องการความช่วยเหลือจากคำภาวนาและกิจการดีๆของลูกอย่างเร่งด่วน
พ่อเหมือนได้ยินพวกเขากำลังร้องไห้ส่งเสียงจากห้วงลึกของไฟที่เผาผลาญพวกเขาอยู่: "ช่วยบอกคนที่เรารักด้วย บอกลูกๆของเรา บอกญาติพี่น้องของเราทุกคนว่า เป็นความโหดร้ายที่ยิ่งใหญ่นัก,การที่พวกเขาทำให้เราต้องทนทุกข์ เราขอกราบแทบเท้าพวกเขาเพื่อวิงวอนขอความช่วยเหลือจากคำภาวนาของพวกเขา โอ้! บอกพวกเขาว่าตั้งแต่เราถูกพรากจากพวกเขา เราก็ถูกเผาไหม้ในกองไฟที่นี่!" "
-- นักบุญยอห์น มารี บัพติสต์ เวียนเนย์
