พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 7 กรกฏาคม 2024 พระเยซูเจ้าเสด็จกลับมาที่เมืองนาซาเร็ธ

           พระเยซูเจ้าเสด็จออกจากที่นั่นกลับไปยังถิ่นกำเนิดของพระองค์ บรรดาศิษย์ติดตามไปด้วย ครั้นถึงวันสับบาโตพระองค์ทรงเริ่มสั่งสอนในศาลาธรรม ผู้ฟังมากมายต่างประหลาดใจ และพูดว่า “เขาเอาเรื่องทั้งหมดนี้มาจากไหน ปรีชาญาณที่เขาได้รับมานี้คืออะไร อะไรคืออัศจรรย์ที่สำเร็จด้วยมือของเขา คนนี้เป็นช่างไม้ ลูกนางมารีย์ เป็นพี่น้องของยากอบ โยเสท ยูดาและซีโมนไม่ใช่หรือ พี่สาวน้องสาวของเขาก็อยู่ที่นี่กับพวกเรามิใช่หรือ” คนเหล่านั้นรู้สึกสะดุดใจและไม่ยอมรับพระองค์ พระเยซูเจ้าตรัสแก่เขาว่า “ประกาศกย่อมไม่ถูกเหยียดหยามนอกจากในถิ่นกำเนิด ท่ามกลางวงศ์ญาติ และในบ้านของตน” พระองค์ทรงทำอัศจรรย์ที่นั่นไม่ได้ นอกจากทรงปกพระหัตถ์รักษาผู้เจ็บป่วยบางคนให้หายจากโรคภัย พระองค์ทรงแปลกพระทัยที่เขาเหล่านั้นไม่มีความเชื่อ
(มาระโก 6:1-6)








วันศุกร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

คำพูดของคุณพ่อปีโอ


- เมื่อวิญญาณเศร้าโศกและกลัวที่จะทำให้พระเจ้าทรงขัดเคืองพระทัย, นั่นไม่ได้ทำให้พระองค์ทรงขัดเคืองเลยและมันยังอยู่ห่างไกลจากการทำบาปมากนัก (Letters II, p. 67).
- อย่าหยุดแสวงหาความจริงในการค้นพบพระเจ้า จงอ่อนน้อมยอมรับอิทธิพลแห่งพระหรรษทานเถิด,ติดตามแรงบันดาลใจและความดึงดูดใจของมัน อย่าละอายต่อพระคริสต์และคำสอนของพระองค์ (Epist. IV, p. 713)

วันพฤหัสบดีที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

วันพุธที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

คำพูดของนักบุญ


ถ้าศีลนี้คือ “อาหารประจำวัน” แล้วทำไมท่านจึงไปรับเพียงปีละครั้งเท่านั้นเล่า? จงรับทุกวันแล้วท่านจะได้รับประโยชน์ทุกวัน จงดำเนินชีวิตในหนทางที่ท่านจะสามารถรับศีลนี้ทุกวันเถิด ผู้ที่ไม่รับศีลนี้ทุกวัน,ก็ไม่สมควรรับศีลนี้ปีละครั้งเช่นกัน
- นักบุญอัมโบรส พูดเกี่ยวกับศีลมหาสนิท

วันอังคารที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

อัศจรรย์ของลูกเชสท์นัท


หนึ่งในอัศจรรย์แรกๆของคุณพ่อปีโอนั้นย้อนหลังไปยังปี 1908 ในเวลานั้นท่านอาศัยอยู่ที่อารามแห่งมอนต์เตฟูสโก วันหนึ่งท่านเก็บรวบรวมลูกเชสท์นัทในป่าที่อยู่ใกล้ๆใส่ในถุงแล้วส่งถุงนั้นไปให้ป้าดาเรีย(aunt Daria)ของท่านซึ่งอยู่ที่ปีเอเตรชีน่า เธอมีความรักต่อท่านเสมอมา เมื่อป้าดาเรียได้รับแล้วเธอก็กินลูกเชสท์นัทและเก็บถุงไว้เป็นที่ระลึก สองสามวันต่อมาเธอค้นหาบางอย่างในลิ้นชัก,ที่ซึ่งปกติสามีของเธอจะเก็บดินปืนไว้ เวลานั้นเป็นตอนเย็น,ดังนั้นเธอจึงจุดเทียนไขเพื่อส่องหา ทันใดนั้นดินปืนก็ติดเปลวไฟและระเบิด ใบหน้าของป้าดาเรียไหม้และเจ็บปวด เธอร้องครวญครางและควานหาบางอย่างมาประคบใบหน้าเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด เธอหยิบเอาถุงผ้าที่คุณพ่อปีโอใส่ลูกเชสท์นัทขึ้นมา และประคบที่แผลบนใบหน้าของเธอ ทันใดนั้นความเจ็บปวดก็หายไปและไม่มีแผลบนใบหน้าเลย

วันจันทร์ที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2565

ปีศาจยอมรับว่านักบุญมีคาแอลเป็นทูตสวรรค์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด


ปิศาจที่เข้าสิงร่างของบุคคลหนึ่งได้บอกว่านักบุญมีคาแอลเป็นทูตสวรรค์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาทูตสวรรค์ทั้งหมด
>>>อ่านต่อ

วันเสาร์ที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2565

กิเลสตัณหา


ตัณหาเป็นความรักความพึงพอใจทางเนื้อหนังที่ขัดแย้งกับความบริสุทธิ์
>>>อ่านต่อ