พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 6 กรกฏาคม 2025 พระเยซูขอให้เราช่วยประกาศข่าวดี

         & ต่อจากนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงแต่งตั้งศิษย์อีกเจ็ดสิบสองคนและทรงส่งเขาล่วงหน้าพระองค์เป็นคู่ ๆ ไปทุกตำบลทุกเมืองที่พระองค์จะเสด็จ พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ข้าวที่จะเกี่ยวมีมาก แต่คนงานมีน้อย จงวอนขอเจ้าของนาให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยวข้าวของพระองค์เถิด จงไปเถิด เราส่งท่านทั้งหลายไปดุจลูกแกะในฝูงสุนัขป่า อย่านำถุงเงิน ย่ามหรือรองเท้าไปด้วย อย่าเสียเวลาทักทายผู้ใดตามทาง เมื่อท่านเข้าบ้านใด จงกล่าวก่อนว่า “สันติสุขจงมีแก่บ้านนี้เถิด” ถ้ามีผู้สมควรจะรับสันติสุขอยู่ที่นั่นสันติสุขของท่านจะอยู่กับเขา มิฉะนั้น สันติสุขของท่านจะกลับมาอยู่กับท่านอีก จงพักอาศัยในบ้านนั้น กินและดื่มของที่เขาจะนำมาให้ เพราะว่าคนงานสมควรที่จะได้รับค่าจ้างของตน อย่าเข้าบ้านนี้ออกบ้านโน้น เมื่อท่านเข้าไปในเมืองใดและเขาต้อนรับท่าน จงกินของที่เขาจะนำมาตั้งให้ จงรักษาผู้เจ็บป่วยในเมืองนั้นและบอกเขาว่า “พระอาณาจักรของพระเจ้าอยู่ใกล้ท่านทั้งหลายแล้ว” แต่ถ้าท่านเข้าไปในเมืองใดและเขาไม่ต้อนรับ ก็จงออกไปกลางลานสาธารณะ และกล่าวว่า “แม้แต่ฝุ่นจากเมืองของท่านที่ติดเท้าของเรา เราจะสลัดทิ้งไว้ปรักปรำท่าน จงรู้เถิดว่า พระอาณาจักรของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว” เราบอกท่านทั้งหลายว่า ในวันพิพากษา ชาวเมืองโสดมจะรับโทษเบากว่าชาวเมืองนั้น
         & ศิษย์ทั้งเจ็ดสิบสองคนกลับมาด้วยความชื่นชมยินดี ทูลว่า “พระเจ้าข้า แม้แต่ปีศาจก็ยังอ่อนน้อมต่อเราเดชะพระนามของพระองค์” พระองค์ตรัสตอบว่า “เราเห็นซาตานตกจากฟ้าเหมือนฟ้าแลบ จงฟังเถิด เราให้อำนาจแก่ท่านที่จะเหยียบงูและแมงป่อง มีอำนาจเหนือกำลังทุกอย่างของศัตรู ไม่มีอะไรจะทำร้ายท่านได้ อย่าชื่นชมยินดีที่ปีศาจอ่อนน้อมต่อท่าน แต่จงชื่นชมยินดีมากกว่าที่ชื่อของท่านจารึกไว้ในสวรรค์แล้ว”
(ลูกา 10:1-12; 17-20)








วันอังคารที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2557

เม็ดจูกอเรจ์ - อิวาน ดราจิซิวิค

อิวาน ดราจิเซวิค :
ผมจะไม่ลืมวันนั้นเลยตลอดชีวิตของผม  ผมคิดว่าผมมีอายุน้อยลง 5 ปีหลังจากวันนั้น  ขณะนั้นผมไม่สามารถเดินไปข้างหน้าหรือถอยหลัง  ขาของผมมันพันกัน  แต่ชั่วขณะหนึ่ง  ผมวิ่งข้ามไปเหนือพุ่มไม้ซึ่งไม่ใช่เกิดจากกำลังของผม   มันเหมือนกับตัวของพวกเราลอยไป  เราไม่รู้สึกเจ็บเลย  เราเข้าไปใกล้พระนาง  เข้าไปใกล้  ที่แขนซ้ายของพระนางทรงอุ้มพระกุมารเยซู  พระนางใช้มือขวาปกที่ศีรษะของเรา  และพระนางตรัสเป็นครั้งแรก
“ลูกที่รัก  แม่มาอยู่กับลูก  แม่เป็นแม่ของลูก  อย่ากลัวสิ่งใดเลย  แม่จะปกป้องลูก  จะช่วยลูก  จะนำทางลูก”
แต่การจะสงบใจนั้นเป็นเรื่องยาก
เด็กหญิงคนหนึ่งที่อยู่กับพวกเราซึ่งดูผ่อนคลายมากกว่าใคร ได้ถามพระนางว่า “ท่านเป็นใครคะ  ท่านมีชื่อว่าอะไร?” และพระนางตรัสตอบว่า
 “แม่คือราชินีแห่งสันติภาพ  และแม่มาที่นี่เพราะพระเป็นเจ้าทรงส่งแม่มา  ลูกๆที่รักของแม่  สันติภาพ , สันติภาพ และสันติภาพเท่านั้น  จะต้องมีสันติภาพ  ลูกๆที่รักของแม่  สันติภาพต้องครองราชย์ระหว่างพระเป็นเจ้าและมนุษย์และระหว่างปวงชน  ลูกๆที่รัก  โลกนี้และมนุษยชาติกำลังอยู่ในอันตรายอันใหญ่หลวง  มีการกระทำที่จะทำลายตัวเอง”
             นั่นคือพระดำรัสแรกของแม่พระ  นั่นเป็นสาส์นแรกของพระนางที่ประทานแก่พวกเรา  ประทานแก่โลก  ในวันนั้นซึ่งเป็นวันที่สอง  เราได้ตระหนักแน่ชัดว่าพระนางคือแม่ของเรา  และมาจนถึงทุกวันนี้มีพวกเราเพียงสามคนที่ได้เห็นแม่พระทุกวัน - (อิวาน ดราจิเซวิค ในคาลามาซู มิชิแกน 2012)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น