พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 6 กรกฏาคม 2025 พระเยซูขอให้เราช่วยประกาศข่าวดี

         & ต่อจากนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงแต่งตั้งศิษย์อีกเจ็ดสิบสองคนและทรงส่งเขาล่วงหน้าพระองค์เป็นคู่ ๆ ไปทุกตำบลทุกเมืองที่พระองค์จะเสด็จ พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ข้าวที่จะเกี่ยวมีมาก แต่คนงานมีน้อย จงวอนขอเจ้าของนาให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยวข้าวของพระองค์เถิด จงไปเถิด เราส่งท่านทั้งหลายไปดุจลูกแกะในฝูงสุนัขป่า อย่านำถุงเงิน ย่ามหรือรองเท้าไปด้วย อย่าเสียเวลาทักทายผู้ใดตามทาง เมื่อท่านเข้าบ้านใด จงกล่าวก่อนว่า “สันติสุขจงมีแก่บ้านนี้เถิด” ถ้ามีผู้สมควรจะรับสันติสุขอยู่ที่นั่นสันติสุขของท่านจะอยู่กับเขา มิฉะนั้น สันติสุขของท่านจะกลับมาอยู่กับท่านอีก จงพักอาศัยในบ้านนั้น กินและดื่มของที่เขาจะนำมาให้ เพราะว่าคนงานสมควรที่จะได้รับค่าจ้างของตน อย่าเข้าบ้านนี้ออกบ้านโน้น เมื่อท่านเข้าไปในเมืองใดและเขาต้อนรับท่าน จงกินของที่เขาจะนำมาตั้งให้ จงรักษาผู้เจ็บป่วยในเมืองนั้นและบอกเขาว่า “พระอาณาจักรของพระเจ้าอยู่ใกล้ท่านทั้งหลายแล้ว” แต่ถ้าท่านเข้าไปในเมืองใดและเขาไม่ต้อนรับ ก็จงออกไปกลางลานสาธารณะ และกล่าวว่า “แม้แต่ฝุ่นจากเมืองของท่านที่ติดเท้าของเรา เราจะสลัดทิ้งไว้ปรักปรำท่าน จงรู้เถิดว่า พระอาณาจักรของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว” เราบอกท่านทั้งหลายว่า ในวันพิพากษา ชาวเมืองโสดมจะรับโทษเบากว่าชาวเมืองนั้น
         & ศิษย์ทั้งเจ็ดสิบสองคนกลับมาด้วยความชื่นชมยินดี ทูลว่า “พระเจ้าข้า แม้แต่ปีศาจก็ยังอ่อนน้อมต่อเราเดชะพระนามของพระองค์” พระองค์ตรัสตอบว่า “เราเห็นซาตานตกจากฟ้าเหมือนฟ้าแลบ จงฟังเถิด เราให้อำนาจแก่ท่านที่จะเหยียบงูและแมงป่อง มีอำนาจเหนือกำลังทุกอย่างของศัตรู ไม่มีอะไรจะทำร้ายท่านได้ อย่าชื่นชมยินดีที่ปีศาจอ่อนน้อมต่อท่าน แต่จงชื่นชมยินดีมากกว่าที่ชื่อของท่านจารึกไว้ในสวรรค์แล้ว”
(ลูกา 10:1-12; 17-20)








วันจันทร์ที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2564

ผู้อภิบาลและวันแห่งความทุกขเวทนา

         พระเยซูตรัสกับลุยซ่า ปิกค่าเรตต้า(ผู้รับใช้ของพระเจ้า) เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 1918 เกี่ยวกับวันแห่งความทุกขเวทนา
         "อา! ลูกสาวของเรา, เมื่อเรายอมให้พระศาสนจักรเป็นดังทะเลทรายที่อ้างว้าง,บรรดาผู้อภิบาลต่างกระจัดกระจายไป ดังนั้น,การประกอบพิธีมิสซาก็จะลดน้อยลง นั่นหมายความว่ายัญบูชานั้นไม่ได้รับความสำคัญ  การสวดภาวนาจะถูกดูหมิ่น,ไม่ได้รับความสนใจ  การสารภาพบาปกลายเป็นเรื่องตลกและไม่บังเกิดผล ดังนั้น,พวกเขาจะไม่พบความรุ่งโรจน์ของเราอีกต่อไป แต่จะพบกับความขุ่นเคืองหรือไม่ได้รับความดีใดๆจากเรา เพราะพวกเขาไม่มีประโยชน์สำหรับเราอีกต่อไป เราจึงขับไล่พวกเขา อย่างไรก็ตาม,ผู้อภิบาลที่ฉวยโอกาสเหล่านี้ที่หนีออกไปจากที่พำนักของเรา,นั่นเป็นเครื่องหมายว่าสิ่งต่างๆได้มาถึงจุดที่น่าเกลียดที่สุดแล้ว และความเลวร้ายที่หลากหลายจะเพิ่มทวีคูณขึ้น มนุษย์ช่างใจแข็งกระด้างเสียจริง – ช่างใจแข็งกระด้างยิ่งนัก! "

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น