พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 23 มิถุนายน 2024 พระเยซูเจ้าทรงทำให้พายุสงบ

           เย็นวันเดียวกันนั้น พระเยซูเจ้าตรัสสั่งบรรดาศิษย์ว่า “เราจงข้ามไปทะเลสาบฝั่งโน้นกันเถิด” บรรดาศิษย์จึงละประชาชนไว้ และออกเรือที่พระองค์ประทับอยู่นั้นไป มีเรือลำอื่นๆ ติดตามไปด้วย ขณะนั้นเกิดพายุแรงกล้า คลื่นซัดเข้าเรือจนน้ำเกือบจะเต็มเรืออยู่แล้ว พระองค์บรรทมหลับหนุนหมอนอยู่ที่ท้ายเรือ บรรดาศิษย์จึงปลุกพระองค์ ทูลถามว่า “พระอาจารย์ พระองค์ไม่สนพระทัยที่พวกเรากำลังจะตายอยู่แล้วหรือ” พระองค์จึงทรงลุกขึ้น บังคับลม ตรัสสั่งทะเลว่า “เงียบซิ จงสงบลงเถิด” ลมก็หยุด ท้องทะเลราบเรียบอย่างยิ่ง แล้วพระองค์ตรัสถามเขาว่า “ตกใจกลัวเช่นนี้ทำไม ท่านยังไม่มีความเชื่อหรือ” เขาเหล่านั้นกลัวมาก พูดกันว่า “ท่านผู้นี้เป็นใครหนอ ลมและทะเลจึงยอมเชื่อฟังเช่นนี้
(มาระโก 14ซ35-41)








วันจันทร์ที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2564

แม่พระและการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูเจ้า


โอ ลูกของแม่,หัวใจของแม่ระทมทุกข์เหมือนถูกทอดทิ้งให้เดียวดายเมื่อไม่ได้เห็นลูกเป็นเวลาสามวัน เมื่อครั้งที่เราได้พบลูกกำลังสอนอยู่ท่ามกลางธรรมจารย์ในพระวิหาร,แม่ก็ลืมความเศร้าโศกและได้รับความยินดีกลับคืนมา “ท่านตามหาลูกทำไม? ท่านไม่รู้หรือว่าลูกต้องอยู่ในบ้านของพระบิดาของลูก?” ลูกรัก,เวลานั้นแม่ยังไม่เข้าใจจนกระทั่งแม่ได้เห็นร่างของลูกอยู่ในถ้ำฝังพระศพ เป็นเวลาสามวันที่แม่ระลึกถึงคำเหล่านั้นของลูกในเวลาที่ลูกเป็นเด็ก ว่าลูกต้องทำภารกิจของพระบิดา อย่างไรก็ตาม,หัวใจของแม่ก็ยังรู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้งและเศร้าโศกในเวลาที่ร่างของลูกนอนอยู่บนศิลา  แต่ในวันที่สาม,ลูกได้เนรมิตทุกสิ่งขึ้นใหม่,และในที่สุดหัวใจของแม่ก็ได้รับความบรรเทา
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น