พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 6 กรกฏาคม 2025 พระเยซูขอให้เราช่วยประกาศข่าวดี

         & ต่อจากนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงแต่งตั้งศิษย์อีกเจ็ดสิบสองคนและทรงส่งเขาล่วงหน้าพระองค์เป็นคู่ ๆ ไปทุกตำบลทุกเมืองที่พระองค์จะเสด็จ พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ข้าวที่จะเกี่ยวมีมาก แต่คนงานมีน้อย จงวอนขอเจ้าของนาให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยวข้าวของพระองค์เถิด จงไปเถิด เราส่งท่านทั้งหลายไปดุจลูกแกะในฝูงสุนัขป่า อย่านำถุงเงิน ย่ามหรือรองเท้าไปด้วย อย่าเสียเวลาทักทายผู้ใดตามทาง เมื่อท่านเข้าบ้านใด จงกล่าวก่อนว่า “สันติสุขจงมีแก่บ้านนี้เถิด” ถ้ามีผู้สมควรจะรับสันติสุขอยู่ที่นั่นสันติสุขของท่านจะอยู่กับเขา มิฉะนั้น สันติสุขของท่านจะกลับมาอยู่กับท่านอีก จงพักอาศัยในบ้านนั้น กินและดื่มของที่เขาจะนำมาให้ เพราะว่าคนงานสมควรที่จะได้รับค่าจ้างของตน อย่าเข้าบ้านนี้ออกบ้านโน้น เมื่อท่านเข้าไปในเมืองใดและเขาต้อนรับท่าน จงกินของที่เขาจะนำมาตั้งให้ จงรักษาผู้เจ็บป่วยในเมืองนั้นและบอกเขาว่า “พระอาณาจักรของพระเจ้าอยู่ใกล้ท่านทั้งหลายแล้ว” แต่ถ้าท่านเข้าไปในเมืองใดและเขาไม่ต้อนรับ ก็จงออกไปกลางลานสาธารณะ และกล่าวว่า “แม้แต่ฝุ่นจากเมืองของท่านที่ติดเท้าของเรา เราจะสลัดทิ้งไว้ปรักปรำท่าน จงรู้เถิดว่า พระอาณาจักรของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว” เราบอกท่านทั้งหลายว่า ในวันพิพากษา ชาวเมืองโสดมจะรับโทษเบากว่าชาวเมืองนั้น
         & ศิษย์ทั้งเจ็ดสิบสองคนกลับมาด้วยความชื่นชมยินดี ทูลว่า “พระเจ้าข้า แม้แต่ปีศาจก็ยังอ่อนน้อมต่อเราเดชะพระนามของพระองค์” พระองค์ตรัสตอบว่า “เราเห็นซาตานตกจากฟ้าเหมือนฟ้าแลบ จงฟังเถิด เราให้อำนาจแก่ท่านที่จะเหยียบงูและแมงป่อง มีอำนาจเหนือกำลังทุกอย่างของศัตรู ไม่มีอะไรจะทำร้ายท่านได้ อย่าชื่นชมยินดีที่ปีศาจอ่อนน้อมต่อท่าน แต่จงชื่นชมยินดีมากกว่าที่ชื่อของท่านจารึกไว้ในสวรรค์แล้ว”
(ลูกา 10:1-12; 17-20)








วันศุกร์ที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2565

จงกลับใจเถิด


“จงกลับใจเถิด อาณาจักรสวรรค์อยู่ใกล้แล้ว” (มธ. 3, 2)  

เราจะสูญเสียอะไรไปถ้าไม่กลับใจ 

เราจะสูญเสียประโยชน์มหาศาล, สูญเสียสมบัติอันล้ำค่าไม่มีที่สิ้นสุด กล่าวคือ การได้รับการอภัยบาป,พระหรรษทาน,และบุญกุศล เราสูญเสียการได้รับการอภัยบาป - “พระองค์ไม่ทรงรังเกียจใจที่เป็นทุกข์และถ่อมตน” (สดุดี 51:17) ไม่ว่าความชั่วร้ายของมนุษย์จะยิ่งใหญ่เพียงไร? แม้ว่าเขาจะมีความผิดมากมายเพียงใด? ถ้าเขากลับใจ ถ้าเขาสำนึกผิด, พระเจ้าจะทรงอภัยให้เขาทันที เพราะพระองค์ไม่ทรงประสงค์ความตายของคนบาป แต่ประสงค์ให้เขากลับใจและมีชีวิต ถ้าหากบุคคลใดได้สังหารอัครสาวกสิบสองคน, ถ้าหากเขาทำบาปกับคนทุกประเภท และถึงกับตรึงพระเยซูเจ้าด้วยมือของเขาเอง ถ้าเขาสำนึกผิดอย่างจริงใจและขอการอภัยจากพระเจ้า พระเจ้าจะทรงอภัยให้เขาโดยไม่ชักช้า และนำเขากลับคืนสู่ความโปรดปรานของพระองค์ แต่อนิจจา! หากเราไม่เสียใจกับความชั่วที่ได้ทำไป หากเราไม่ยอมรับด้วยความจริงใจและถ่อมตน หากเราไม่มีความปรารถนาที่จะแก้ไขความผิด หากเราไม่ตั้งใจที่จะหลีกเลี่ยงบาปและน้อมรับการพลีกรรมใช้โทษบาป เราก็ไม่สามารถวางใจได้ว่าจะได้รับการอภัยโทษจากพระเจ้า ได้รับพระคุณการุณย์และพระเมตตาของพระองค์ เราปิดกั้นตัวเราเองจากความดีของพระเจ้า ดูเถิด วิญญาณทั้งหลาย, เจ้าได้รับอันตรายอย่างใหญ่หลวง โดยการปฏิเสธที่จะกลับใจ! 

- นักบุญวินเซนต์ เฟอร์เรอร์ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น