พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 6 กรกฏาคม 2025 พระเยซูขอให้เราช่วยประกาศข่าวดี

         & ต่อจากนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงแต่งตั้งศิษย์อีกเจ็ดสิบสองคนและทรงส่งเขาล่วงหน้าพระองค์เป็นคู่ ๆ ไปทุกตำบลทุกเมืองที่พระองค์จะเสด็จ พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ข้าวที่จะเกี่ยวมีมาก แต่คนงานมีน้อย จงวอนขอเจ้าของนาให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยวข้าวของพระองค์เถิด จงไปเถิด เราส่งท่านทั้งหลายไปดุจลูกแกะในฝูงสุนัขป่า อย่านำถุงเงิน ย่ามหรือรองเท้าไปด้วย อย่าเสียเวลาทักทายผู้ใดตามทาง เมื่อท่านเข้าบ้านใด จงกล่าวก่อนว่า “สันติสุขจงมีแก่บ้านนี้เถิด” ถ้ามีผู้สมควรจะรับสันติสุขอยู่ที่นั่นสันติสุขของท่านจะอยู่กับเขา มิฉะนั้น สันติสุขของท่านจะกลับมาอยู่กับท่านอีก จงพักอาศัยในบ้านนั้น กินและดื่มของที่เขาจะนำมาให้ เพราะว่าคนงานสมควรที่จะได้รับค่าจ้างของตน อย่าเข้าบ้านนี้ออกบ้านโน้น เมื่อท่านเข้าไปในเมืองใดและเขาต้อนรับท่าน จงกินของที่เขาจะนำมาตั้งให้ จงรักษาผู้เจ็บป่วยในเมืองนั้นและบอกเขาว่า “พระอาณาจักรของพระเจ้าอยู่ใกล้ท่านทั้งหลายแล้ว” แต่ถ้าท่านเข้าไปในเมืองใดและเขาไม่ต้อนรับ ก็จงออกไปกลางลานสาธารณะ และกล่าวว่า “แม้แต่ฝุ่นจากเมืองของท่านที่ติดเท้าของเรา เราจะสลัดทิ้งไว้ปรักปรำท่าน จงรู้เถิดว่า พระอาณาจักรของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว” เราบอกท่านทั้งหลายว่า ในวันพิพากษา ชาวเมืองโสดมจะรับโทษเบากว่าชาวเมืองนั้น
         & ศิษย์ทั้งเจ็ดสิบสองคนกลับมาด้วยความชื่นชมยินดี ทูลว่า “พระเจ้าข้า แม้แต่ปีศาจก็ยังอ่อนน้อมต่อเราเดชะพระนามของพระองค์” พระองค์ตรัสตอบว่า “เราเห็นซาตานตกจากฟ้าเหมือนฟ้าแลบ จงฟังเถิด เราให้อำนาจแก่ท่านที่จะเหยียบงูและแมงป่อง มีอำนาจเหนือกำลังทุกอย่างของศัตรู ไม่มีอะไรจะทำร้ายท่านได้ อย่าชื่นชมยินดีที่ปีศาจอ่อนน้อมต่อท่าน แต่จงชื่นชมยินดีมากกว่าที่ชื่อของท่านจารึกไว้ในสวรรค์แล้ว”
(ลูกา 10:1-12; 17-20)








วันอังคารที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2566

ความรอดมาจากการทำสิ่งเล็กๆน้อยๆ


นักบุญโทมัสกล่าวว่าความเจ็บปวดหลักของคนเลวทรามคือการเห็นว่าพวกเขาถูกสาปแช่งเพราะการที่เขาไม่ได้ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ เพราะถ้าหากพวกเขาต้องการและใช้ความพยายาม,พวกเขาก็จะได้รับความรุ่งโรจน์แห่งสวรรค์สำหรับตนเองด้วยพระพรต่างๆที่มีอยู่มากมาย 
ความสำนึกผิดประการที่สองนั้นเกิดจากความคิดที่ว่า ถ้าเพียงแต่พวกเขาทำสิ่งเล็กๆน้อยๆที่จำเป็นเพื่อความรอดเท่านั้น วิญญาณที่ถูกสาปแช่งดวงหนึ่งได้ปรากฏต่อนักบุญฮัมเบิร์ต และบอกเขาว่าความเจ็บปวดแสนสาหัสที่เขาต้องทนทุกข์ในนรกนั้นมีสาเหตุมาจากการคิดถึงสิ่งเล็กๆน้อยๆที่ทำให้เขาสูญเสียวิญญาณไป เป็นสิ่งเล็กๆน้อยๆที่เขาต้องทำเพื่อช่วยจิตวิญญาณของเขา 
วิญญาณที่ไม่มีความสุข(ในนรก)จะพูดว่า: ถ้าเพียงแต่ฉันยอมเสียสละโดยไม่มองสิ่งนั้น? ถ้าฉันจะเอาชนะการเยินยอของมนุษย์ในเวลานั้น? ถ้าฉันจะหลีกหนีจากบาปเช่นนั้น,สหายเช่นนั้น,การสนทนาเช่นนั้น ฉันก็จะไม่ถูกสาปแช่ง ถ้าฉันไปสารภาพบาปทุกสัปดาห์ ถ้าฉันได้ไปเยี่ยมศีลมหาสนิทบ่อยๆ ถ้าฉันอ่านหนังสือฝ่ายวิญญาณทุกวัน ถ้าฉันใกล้ชิดกับพระเยซูคริสต์และพระแม่มารีย์ ฉันก็จะไม่กลับไปทำบาปอีก ฉันคิดที่จะทำสิ่งเหล่านี้ แต่กลับละเลยความตั้งใจของตนเอง หรือเมื่อได้เริ่มต้นสิ่งเหล่านี้แล้ว แต่ก็ละทิ้งสิ่งเหล่านั้น ฉันจึงสูญเสียไป 
 #Catholic 4 Life

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น