พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 6 กรกฏาคม 2025 พระเยซูขอให้เราช่วยประกาศข่าวดี

         & ต่อจากนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงแต่งตั้งศิษย์อีกเจ็ดสิบสองคนและทรงส่งเขาล่วงหน้าพระองค์เป็นคู่ ๆ ไปทุกตำบลทุกเมืองที่พระองค์จะเสด็จ พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ข้าวที่จะเกี่ยวมีมาก แต่คนงานมีน้อย จงวอนขอเจ้าของนาให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยวข้าวของพระองค์เถิด จงไปเถิด เราส่งท่านทั้งหลายไปดุจลูกแกะในฝูงสุนัขป่า อย่านำถุงเงิน ย่ามหรือรองเท้าไปด้วย อย่าเสียเวลาทักทายผู้ใดตามทาง เมื่อท่านเข้าบ้านใด จงกล่าวก่อนว่า “สันติสุขจงมีแก่บ้านนี้เถิด” ถ้ามีผู้สมควรจะรับสันติสุขอยู่ที่นั่นสันติสุขของท่านจะอยู่กับเขา มิฉะนั้น สันติสุขของท่านจะกลับมาอยู่กับท่านอีก จงพักอาศัยในบ้านนั้น กินและดื่มของที่เขาจะนำมาให้ เพราะว่าคนงานสมควรที่จะได้รับค่าจ้างของตน อย่าเข้าบ้านนี้ออกบ้านโน้น เมื่อท่านเข้าไปในเมืองใดและเขาต้อนรับท่าน จงกินของที่เขาจะนำมาตั้งให้ จงรักษาผู้เจ็บป่วยในเมืองนั้นและบอกเขาว่า “พระอาณาจักรของพระเจ้าอยู่ใกล้ท่านทั้งหลายแล้ว” แต่ถ้าท่านเข้าไปในเมืองใดและเขาไม่ต้อนรับ ก็จงออกไปกลางลานสาธารณะ และกล่าวว่า “แม้แต่ฝุ่นจากเมืองของท่านที่ติดเท้าของเรา เราจะสลัดทิ้งไว้ปรักปรำท่าน จงรู้เถิดว่า พระอาณาจักรของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว” เราบอกท่านทั้งหลายว่า ในวันพิพากษา ชาวเมืองโสดมจะรับโทษเบากว่าชาวเมืองนั้น
         & ศิษย์ทั้งเจ็ดสิบสองคนกลับมาด้วยความชื่นชมยินดี ทูลว่า “พระเจ้าข้า แม้แต่ปีศาจก็ยังอ่อนน้อมต่อเราเดชะพระนามของพระองค์” พระองค์ตรัสตอบว่า “เราเห็นซาตานตกจากฟ้าเหมือนฟ้าแลบ จงฟังเถิด เราให้อำนาจแก่ท่านที่จะเหยียบงูและแมงป่อง มีอำนาจเหนือกำลังทุกอย่างของศัตรู ไม่มีอะไรจะทำร้ายท่านได้ อย่าชื่นชมยินดีที่ปีศาจอ่อนน้อมต่อท่าน แต่จงชื่นชมยินดีมากกว่าที่ชื่อของท่านจารึกไว้ในสวรรค์แล้ว”
(ลูกา 10:1-12; 17-20)








วันพฤหัสบดีที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2567

แม่พระกับคนบาป


วันที่ 5 มกราคม 1865 ดอนบอสโกได้เทศน์สอนดังนี้: "พระแม่มารีย์ไม่ทรงสนพระทัยต่อการแสดงความเคารพของผู้ที่ยังคงต้องการอยู่ในบาปหนัก ครั้งหนึ่งมีชายคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตในบาปมาเป็นเวลานาน เขาไม่เคยปล่อยให้วันผ่านไปโดยไม่สวดภาวนาขอพรพระแม่มารีย์ ขณะที่เขายังคงสวดภาวนาต่อไปโดยไม่แก้ไขชีวิตในบาปของตน พระมารดาของพระเจ้าผู้เมตตาได้ปรากฏกายให้เขาเห็นในคืนหนึ่ง ชายหนุ่มรูปงามคนหนึ่งยืนอยู่ต่อหน้าพระแม่มารีย์,เขาถือถาดที่มีอาหารชิ้นเล็กๆหลายชิ้นวางอยู่บนถาด,และปูทับด้วยผ้าเช็ดปากที่สกปรกและมีกลิ่นเหม็น พระแม่มารีย์ขอให้ชายคนนั้นหยิบอาหารจากถาดมากินด้วยตนเอง "ไม่ครับ" ชายคนนั้นตอบ "ผ้าเช็ดปากนั้นทำให้ท้องไส้ของผมปั่นป่วน!"

 พระแม่มารีย์ตรัสกับเขาว่า “แม่ก็รู้สึกเช่นเดียวกันเกี่ยวกับการสวดภาวนาและความศรัทธาของลูก,เพราะบาปมากมายของลูก" "ลูกจะเพลิดเพลินกับอาหารชิ้นเล็กๆเหล่านี้ ถ้าไม่มีผ้าขี้ริ้วที่คลุมพวกมันไว้ แม่ก็รักความศรัทธาของลูกเช่นกัน แต่สำหรับบาปที่ทำให้วิญญาณของลูกแปดเปื้อนนั้น" แล้วพระแม่มารีย์ทรงหายไป ชายคนนั้นรู้สึกสะเทือนใจจากการตักเตือนของแม่พระ,เขาจึงไปสารภาพบาป ทำกิจใช้โทษบาป แล้วเขาก็ดำรงอยู่ในพระหรรษทานของพระเจ้

ที่มา: Don Bosco Horror of Sin 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น