ผู้ที่อยู่ในสวรรค์ไม่คิดถึงตัวเองอีกต่อไป แต่มีชีวิตอยู่ในพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้า ผู้ที่อยู่ในสวรรค์จะพบความอิ่มเอมใจที่แท้จริงจากการอุทิศตนและมอบชีวิตทั้งหมดแด่พระเจ้า แทนที่จะแสวงหาความพึงพอใจหรือผลประโยชน์ส่วนตน
ผู้ที่เข้าถึงสวรรค์จะละทิ้งความคิดคำนึงถึงตนเองและมุ่งเน้นไปที่การมีความสัมพันธ์อันใกล้ชิดกับพระเจ้า พวกท่านยังมีจิตใจอิสระที่สนิทกับพระเจ้าในความรักอย่างสมบูรณ์
ในโลกนี้ถ้ามนุษย์จะมีจิตใจเช่นเดียวกับผู้ที่อยู่ในสวรรค์ ไม่คิดถึงตนเองแต่มีชีวิตเพื่อพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ โลกก็คงเป็นสวรรค์น้อยๆเช่นกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น