การล่มสลายของลัทธิคอมมิวนิสต์4

             ในปี ค.ศ. 1955 หลังการสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 ประเทศมหาอำนาจเหลือเพียง 2 ประเทศ คือ สหรัฐอเมริกา  และ สหภาพโซเวียต โลกแบ่งเป็นสองขั้วอย่างชัดเจนคือ เสรีประชาธิปไตย และคอมมิวนิสต์  ทั้งสองขั้วไม่มีความไว้วางใจกันเลย  หลังสงครามโลกสหรัฐถอนทหารออกจากประเทศในยุโรปตะวันออก  ส่วนโซเวียตยังคงทหารเอาไว้และยังเพิ่มทหารเข้าไปในกรีกและตุรกี ทำให้โซเวียตยึดครองประเทศในยุโรปตะวันออกได้จำนวนมาก 

ยังเกิดเหตุการณ์ที่อาจจะนำไปสู่สงครามนิวเคลียร์ขึ้น  ในสมัย ประธานาธิบดีเคนเนดี อเมริกาพยายามแทรกแซงการเมืองภายในของคิวบาด้วยการพยายามโค่นล้มอำนาจของคาสโตรในการยกพลขึ้นบกที่อ่าวหมู ซึ่งล้มเหลว เป็นช่องทางให้โซเวียต โดยครุสชอฟ ใช้ความอ่อนแอของอเมริกาในการไม่ตัดสินใจเด็ดขาดด้วยการ สร้างฐานยิงขีปนาวุธที่คิวบา และขนส่งขีปนาวุธมาจากโซเวียตทางเรือ เนื่องจากเชื่อว่า อเมริกาจะต้องขอเจรจา แต่เมื่อ ประธานาธิบดีเคนเนดี ออกแถลงการณ์ให้โซเวียตถอนเรือกลับโซเวียตและถอนฐานยิงขีปนาวุธออก ไม่อย่างนั้นอเมริกาจะทำสงครามเต็มรูปแบบกับโซเวียต ท่ามกลางความตึงเครียดนี้โซเวียตตัดสินใจถอยออกจากการปฏิบัติภารกิจและกลับโซเวียต  โลกจึงรอดพ้นจากวิกฤตการณ์ไปได้

เกิดสงครามภายในประเทศต่างๆ เช่น เกาหลี เวียตนาม ลาว กัมพูชา วิกฤตการณ์คลองสุเอส  ลัทธิคอมมิวนิสต์แพร่หลายไปในหลายประเทศ

กลับมาที่โปแลนด์

 รัฐบาลโปแลนด์ออกนโยบายให้ประชาชนใช้คูปองสำหรับการปันส่วน
เศรษฐกิจ

เศรษฐกิจที่วางแผนไว้ที่ส่วนกลางได้รับการแนะนำโดย รัฐบาลคอมมิวนิสต์ซึ่งไม่ยอมให้มีการครอบครองทรัพย์สินส่วนบุคคลในอุตสาหกรรมหรือในส่วนงานบริการ  นโยบายของรัฐบาลทำให้ความสามารถในการทำกำไรและความคิดริเริ่มในอุตสาหกรรมต้องสูญเสียไป ระดับการบริการลดต่ำลง และมีการปันส่วนอาหาร

 

 

คิวที่ด้านหน้าของร้านขายของชำ