พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ 24 ก.ย. 2023 อุปมาเรื่องคนงานในสวนองุ่น

           “อาณาจักรสวรรค์เปรียบเหมือนพ่อบ้านผู้หนึ่งซึ่งออกไปตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อจ้างคนงานมาทำงานในสวนองุ่น ครั้นได้ตกลงค่าจ้างวันละหนึ่งเหรียญกับคนงานแล้ว ก็ส่งไปทำงานในสวนองุ่น ประมาณสามโมงเช้า พ่อบ้านออกมาก็เห็นคนอื่น ๆ ยืนอยู่ที่ลานสาธารณะโดยไม่ทำงาน จึงพูดกับคนเหล่านี้ว่า ‘จงไปทำงานในสวนองุ่นของฉันเถิด ฉันจะให้ค่าจ้างตามสมควร’ คนเหล่านี้ก็ไป พ่อบ้านออกไปอีกประมาณเที่ยงวันและบ่ายสามโมง กระทำเช่นเดียวกัน ประมาณห้าโมงเย็น พ่อบ้านออกไปอีก พบคนอื่น ๆ ยืนอยู่ จึงถามเขาว่า ‘ทำไมท่านยืนอยู่ที่นี่ทั้งวันโดยไม่ทำอะไร’ เขาตอบว่า ‘เพราะไม่มีใครมาจ้าง’ พ่อบ้านจึงพูดว่า ‘จงไปทำงานในสวนองุ่นของฉันเถิด’
           “ครั้นถึงเวลาค่ำ เจ้าของสวนบอกผู้จัดการว่า ‘ไปเรียกคนงานมา จ่ายค่าจ้างให้เขาโดยเริ่มตั้งแต่คนสุดท้ายจนถึงคนแรก’ เมื่อพวกที่เริ่มงานเวลาห้าโมงเย็นมาถึง เขาได้รับคนละหนึ่งเหรียญ เมื่อคนงานพวกแรกมาถึง เขาคิดว่าตนจะได้รับมากกว่านั้น แต่ก็ได้รับคนละหนึ่งเหรียญเช่นกัน ขณะรับค่าจ้างเขาก็บ่นถึงเจ้าของสวนว่า ‘พวกที่มาสุดท้ายนี้ทำงานเพียงชั่วโมงเดียว ท่านก็ให้ค่าจ้างแก่เขาเท่ากับเรา ซึ่งต้องตรากตรำอยู่กลางแดดตลอดวัน’ เจ้าของสวนจึงพูดกับคนหนึ่งในพวกนี้ว่า ‘เพื่อนเอ๋ย ฉันไม่ได้โกงท่านเลย ท่านไม่ได้ตกลงกับฉันคนละหนึ่งเหรียญหรือ จงเอาค่าจ้างของท่านไปเถิด ฉันอยากจะให้คนที่มาสุดท้ายนี้เท่ากับให้ท่าน ฉันไม่มีสิทธิ์ใช้เงินของฉันตามที่ฉันพอใจหรือ ท่านอิจฉาริษยาเพราะฉันใจดีหรือ’ “ดังนี้แหละ คนกลุ่มสุดท้ายจะกลับกลายเป็นคนกลุ่มแรก และคนกลุ่มแรกจะกลับกลายเป็นคนกลุ่มสุดท้าย”
(มัทธิว 18:21-35)








วันอังคารที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2566

สาส์นแม่พระ 25 ก.ย. 2023

สาส์นแม่พระประทานแก่ มารีจา 25 ก.ย. 2023
ลูกที่รักทั้งหลาย
          แม่ขอให้ลูกสวดภาวนาอย่างเข้มแข็งยิ่งขึ้น  ลัทธิสมัยใหม่นิยมกำลังเข้าสู่ความคิดของลูกและมันขโมยความยินดีในการสวดภาวนาและการได้พบกับพระเยซูเจ้าไปจากลูก ลูกน้อยที่รักทั้งหลายของแม่,นี่คือเหตุผลที่แม่ขอให้ลูกรื้อฟื้นการสวดภาวนาในครอบครัวของลูกขึ้นมาใหม่ เพื่อที่หัวใจเยี่ยงมารดาของแม่จะเต็มเปี่ยมด้วยความยินดีเหมือนในวันแรก,เมื่อแม่เลือกพวกลูก,และลูกสวดภาวนาทั้งกลางวันและกลางคืน --- และสวรรค์ไม่อาจเงียบเสียงได้แต่หลั่งพระพรแห่งสันติภาพลงมาอย่างมากมายและอวยพรมากมายแก่สถานที่แห่งพระหรรษทานแห่งนี้     

          ขอขอบใจที่ตอบสนองเสียงเรียกของแม่

วันจันทร์ที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2566

ปีศาจกับนักบุญ2


บุญราศีอันนา มาเรีย ไทจิ ถูกปีศาจโจมตีอย่างโหดร้าย มองซิเยอร์นาตาลี,ซึ่งพักอยู่ในอพาร์ตเมนต์ชั้นบนในบ้านของบุญราศี, ครั้งหนึ่งถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงของการโจมตี เขารีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว คว้าขวดน้ำเสกแล้วรีบลงไปชั้นล่าง เขาพบอันนา มาเรียอยู่บนพื้นเต็มไปด้วยเลือด หลังจากที่เขาพรมน้ำเสกไปทั่วห้องแล้ว อันนาก็สามารถลุกขึ้นและสวดภาวนาต่อไปได้ 
Tanquerey คิดว่าน้ำเสกทำให้ปีศาจหนีไป "เพราะซาตานรู้สึดอัปยศอดสูเป็นอย่างยิ่งและต้องทนทุกข์ทรมานเมื่อเห็นว่าตัวมันมึนงงกับอุปกรณ์ง่ายๆเช่นนี้" 
Source: Angels and Devils

วันอาทิตย์ที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2566

โดมินิก ซาวีโอปรากฏแก่คุณพ่อบอสโก


“สิ่งหนึ่งที่ปลอบใจผมมากที่สุดในช่วงเวลาแห่งความตาย” ซาวิโอตอบ
>>>ดูเพิ่มเติม>>>อ่านต่อ

วันศุกร์ที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2566

วันพฤหัสบดีที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2566

ปีศาจกับนักบุญ


นักบุญมาร์กาเร็ต มารี อาลาก็อกเขียนไว้ในสมุดอัตชีวประวัติของเธอว่า หลังจากได้รับประสบการณ์การมาเยือนจากพระเยซูเจ้าแล้ว, ปีศาจได้มาปรากฏต่อเธอด้วย “มันได้ปรากฏตัวต่อดิฉันภายใต้รูปลักษณ์ของชาวแขกมัวร์ที่น่าสะพรึงกลัว, ดวงตาของมันมีแสงราวกับถ่านที่มีชีวิตสองก้อน มันขบเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่ดิฉัน” มันพูดว่า “ขอสาปแช่งเจ้า ข้าจะจับเจ้า และถ้าข้าได้ตัวเจ้าด้วยอำนาจของเราแล้ว, เราจะทำให้เจ้ารู้สึกถึงสิ่งที่เราทำได้, เราจะทำร้ายเจ้าในทุกโอกาส" นักบุญกล่าวต่อไปว่า "ถึงกระนั้นดิฉันก็ไม่กลัวสิ่งใดเลย ความเข้มแข็งภายในที่ดิฉันสัมผัสนั้นยิ่งใหญ่มาก... เพราะดิฉันมีไม้กางเขนเล็กๆอยู่กับตัวเสมอ ซึ่งพระผู้ช่วยให้รอดของดิฉันได้มอบอำนาจที่จะขับไล่ความโกรธแค้นอันชั่วร้ายทั้งหมดนี้ไปจากดิฉัน" 
Devils And Their Odors

วันพุธที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2566

คำพูดของนักบุญ


“สิ่งที่ยึดครองจิตใจและทำร้ายจิตวิญญาณมิใช่สิ่งของของโลกนี้ แต่เป็นความพอใจและความปรารถนาต่อสิ่งเหล่านั้น เพราะสิ่งที่เข้าไปในวิญญาณและสถิตอยู่ในนั้น มิใช่สิ่งของ แต่เป็นความปรารถนาในสิ่งของต่างๆ"
พระเจ้าทรงวัดความดีสมบูรณ์ของเราไม่ใช่จากปริมาณหรือความยิ่งใหญ่ของการกระทำของเรา แต่วัดจากลักษณะที่เรากระทำสิ่งเหล่านั้น” 
 - นักบุญยอห์นแห่งไม้กางเขน