คำทำนายที่โรม ปี 1975

จงอย่าประนีประนอม,อย่าสับสนและหลงทาง, อย่าชลาดกลัว, แต่จงสงบนิ่งในความรัก, หยั่งรากอย่างมั่นคงในความจริงเป็นเหมือนดั่งฐานศิลาให้แก่พระศาสนาจักรของเราที่จะสามารถมีชีวิตใหม่และพละกำลังใหม่.
>>>อ่านต่อ

การถวายโลกแด่ดวงพระหฤทัยศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซูเจ้า

พระองค์ตรัสว่า การมอบถวายโลกแด่ดวงพระหฤทัยของพระเยซูเจ้านี้ เป็น “กิจการที่ยิ่งใหญ่ทึ่สุดในสมณสมัยของเรา”
>>>อ่านต่อ

พระเจ้าทรงช่วยเหลือคุณแม่เทเรซา

ความเป็นนักบุญของคุณแม่เทเรซาอยู่บนพื้นฐานที่เรียบง่ายของความเชื่อและความไว้วางใจอย่างลึกซึ้งในพระเป็นเจ้า.
>>>อ่านต่อ

รอยแผลศักดิ์สิทธิ์ของคุณพ่อปีโอ

คุณพ่อปีโอเสียชีวิตวันที่ 22 กันยายน 1968.  "คุณพ่อปีโอเป็นแบบอย่างของนักบวชที่ดี มีประพฤติปฏิบัติเปี่ยมด้วยคุณธรรม ศรัทธาเคร่งครัดและมีชีวิตการสวดภาวนาในขั้นสูง
>>>อ่านต่อ

นักบุญพูดถึงแม่พระ 4

”จงมองดูแม่ของท่านเถิด”
>>>อ่านต่อ

สมโภชพระนางมารีย์ผู้ทรงปฏิสนธินิรมล

             วันที่ 8 ธันวาคม สมโภชพระนางมารีย์ผู้ทรงปฏิสนธินิรมล
             องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจึงตรัสกับงูว่า “เพราะเจ้าทำเช่นนี้ เจ้าจึงถูกสาปแช่ง ในบรรดาสัตว์เลี้ยงและสัตว์ป่าทั้งปวง เจ้าจะต้องใช้ท้องเลื้อยไปตามพื้นดิน และกินฝุ่นเป็นอาหารทุกวันตลอดชีวิต เราจะทำให้เจ้าและหญิงเป็นศัตรูกัน ให้ลูกหลานของเจ้าและลูกหลานของนางเป็นศัตรูกันด้วย เขาจะเหยียบหัวของเจ้า และเจ้าจะกัดส้นเท้าของเขา” (ปฐก 3:9-15,20)
             ----------------
             ทูตสวรรค์กล่าวแก่พระนางว่า “มารีย์ อย่ากลัวเลย ท่านเป็นผู้ที่พระเจ้าโปรดปราน ท่านจะตั้งครรภ์และให้กำเนิดบุตรชายคนหนึ่ง ท่านจะตั้งชื่อเขาว่าเยซู เขาจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่และพระเจ้าผู้สูงสุดจะทรงเรียกเขาเป็นบุตรของพระองค์ องค์พระผู้เป็นเจ้าจะประทานพระบัลลังก์ของกษัตริย์ดาวิดบรรพบุรุษให้แก่เขา เขาจะปกครองวงศ์ตระกูลของยาโคบตลอดไปและพระอาณาจักรของเขาจะไม่สิ้นสุดเลย”
             พระนางมารีย์จึงตรัสว่า “ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้า ขอให้เป็นไปกับข้าพเจ้าตามวาจาของท่านเถิด” แล้วทูตสวรรค์ก็จากพระนางไป (ลก 1:26-38)
             ---------------

วันแห่งการพิพากษา

             บทเพลงลาตินในศตวรรษที่ 13 มีชื่อว่า "Dies Irae" (วันแห่งพระพิโรธ) กล่าวถึงการกลับมาครั้งที่ 2 ของพระคริสต์และการพิพากษา มีเสียงแตรดังขึ้น, คนตายกลับคืนชีพ, มนุษย์ทุกคนมาอยู่รวมกัน, พระคริสต์ทรงพิพากษาคนดีและคนชั่วตามการกระทำของตน
             เวลานั้น ผู้ชอบธรรมaจะยืนด้วยความมั่นใจเต็มที่
             เผชิญหน้ากับผู้ที่เคยกดขี่ข่มเหง
             และผู้ที่เคยดูหมิ่นความยากลำบากของเขา
             เมื่อคนอธรรมเห็นผู้ชอบธรรม ก็จะตกใจกลัวจนตัวสั่น
             แปลกใจเมื่อเห็นผู้ชอบธรรมได้รับความรอดพ้นอย่างที่ตนไม่เคยคาดหมาย
             เขาจะสำนึกผิด คร่ำครวญ จิตใจระทมทุกข์ พูดกันว่า
             ”ดูซิ นี่คือผู้ที่เราเคยหัวเราะเยาะ
             เราเคยคิดว่าเขาโง่เขลา ทำเขาให้เป็นเป้าหมายของการเยาะเย้ย
             เราคิดว่าชีวิตของเขาเป็นความบ้า
             และความตายของเขาไร้ศักดิ์ศรี
             เหตุไฉนพระเจ้าจึงทรงนับเขาในหมู่บุตรของพระองค์
             และเขามีส่วนในชีวิตเช่นเดียวกับบรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์
             พวกเราหันเหออกไปจากทางแห่งความจริง
             แสงสว่างแห่งความชอบธรรมไม่ได้ส่องเหนือเรา