“อีกไม่นานข้าพเจ้าก็จะไปยืนอยู่ต่อหน้าองค์พระผู้พิพากษาสูงสุดแล้ว แม้ว่าข้าพเจ้าจะมีเหตุผลมากมายที่จะกลัวและกลัว,เมื่อมองย้อนกลับไปในชีวิตที่ยืนยาวของข้าพเจ้า อย่างไรก็ตาม,ข้าพเจ้าก็มีความสุข,เพราะข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่าพระเจ้าไม่ได้เป็นเพียงผู้พิพากษาที่ทรงธรรมเท่านั้น, แต่พระองค์ยังทรงเป็นมิตรสหายและพี่น้องที่ทนทุกข์กับความบกพร่องของข้าพเจ้าด้วย และโดยที่ในฐานะผู้พิพากษา,พระองค์ก็ทรงเป็นทนายของข้าพเจ้าด้วย (Paraclitus) เมื่อคำนึงถึงช่วงเวลาแห่งการพิพากษา, ความสง่างามของการเป็นคริสตชนก็ปรากฏชัดแก่ข้าพเจ้า การเป็นคริสตชนทำให้ข้าพเจ้ามีความรู้และมีมิตรภาพมากขึ้นกับองค์พระผู้พิพากษาชีวิตของข้าพเจ้า และทำให้ข้าพเจ้าสามารถเดินผ่านประตูมืดมิดแห่งความตายได้อย่างมั่นใจ ในเรื่องนี้ ข้าพเจ้าจำสิ่งที่ยอห์นกล่าวในตอนต้นของวิวรณ์ได้ตลอดเวลา นั่นคือ: ข้าพเจ้าเห็นบุตรแห่งมนุษย์ในสง่าราศีทั้งหมดของเขา และล้มลงแทบเท้าของเขาเหมือนคนตาย แต่เขาวางมือขวาบนตัวข้าพเจ้า กล่าวว่า 'อย่ากลัวเลย ... ' (เปรียบเทียบ วว.1:12-17)
เพื่อนที่รัก ด้วยความรู้สึกเหล่านี้ ข้าพเจ้าขออวยพรทุกท่าน
เบเนดิกต์ที่ 16"
