พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 9 มีนาคม 2025 ปีศาจมาประจญพระเยซูเจ้า

           พระเยซูเจ้าทรงได้รับพระจิตเจ้าเต็มเปี่ยมทรงพระดำเนินจากแม่น้ำจอร์แดน พระจิตเจ้าทรงนำพระองค์ไปยังถิ่นทุรกันดาร ทรงถูกปีศาจผจญเป็นเวลาสี่สิบวัน ตลอดเวลานั้นพระองค์มิได้เสวยสิ่งใดเลย ในที่สุด ทรงหิว ปีศาจจึงทูลพระองค์ว่า “ถ้าท่านเป็นบุตรพระเจ้า จงสั่งให้หินก้อนนี้กลายเป็นขนมปังเถิด” พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่ามนุษย์มิได้ดำรงชีวิตด้วยอาหารเท่านั้น” ปีศาจจึงนำพระองค์ไปยังที่สูงแห่งหนึ่ง แสดงให้พระองค์ทอดพระเนตรอาณาจักรต่าง ๆ ของโลกทั้งหมดในคราวเดียว และทูลพระองค์ว่า “ข้าพเจ้าจะให้อำนาจและความรุ่งเรืองของอาณาจักรเหล่านี้ทั้งหมดแก่ท่าน เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะให้ผู้ใดก็ได้ตามความปรารถนา ดังนั้น ถ้าท่านกราบนมัสการข้าพเจ้า ทุกสิ่งจะเป็นของท่าน” พระเยซูเจ้าตรัสตอบปีศาจว่า “มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า
           ‘จงกราบนมัสการองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน และรับใช้พระองค์แต่ผู้เดียวเท่านั้น’”
           ปีศาจนำพระองค์ไปยังกรุงเยรูซาเล็ม วางพระองค์ลงที่ยอดพระวิหาร แล้วทูลว่า “ถ้าท่านเป็นบุตรของพระเจ้า จงกระโจนลงไปเบื้องล่างเถิด เพราะมีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า ‘พระเจ้าจะทรงสั่งทูตสวรรค์ให้พิทักษ์รักษาท่าน’ และยังมีเขียนอีกว่า ‘ทูตสวรรค์จะคอยพยุงท่านไว้มิให้เท้ากระทบหิน’” แต่พระเยซูเจ้าตรัสตอบปีศาจว่า มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “อย่าทดลององค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านเลย” เมื่อปีศาจทดลองพระองค์ทุกวิถีทางแล้ว จึงแยกจากไป
(ลูกา 4:1-13)








วันอาทิตย์ที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2567

วันเสาร์ที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2567

วันศุกร์ที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2567

แบกกางเขนพร้อมกับพระคริสตเจ้า


ผู้ที่โอบกอดกางเขนและทนแบกด้วยความอดทน,ทำให้กางเขนเบาขึ้น แท้จริง,น้ำหนักของกางเขนกลายเป็นสิ่งปลอบประโลมใจเขาด้วยซ้ำ เพราะพระเจ้าทรงประทานพระหรรษทานแก่ทุกคนที่แบกกางเขนด้วยน้ำใจดีของเขาเพื่อทำให้พระองค์ทรงพอพระทัย 
 ผู้ที่ปฏิเสธกางเขนจะได้อะไรเล่า? เขายิ่งเพิ่มน้ำหนักให้กับกางเขนเท่านั้น 
- นักบุญอัลฟองโซ ลิกัวรี

วันพฤหัสบดีที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2567

สิ่งที่มาจากปีศาจและสิ่งที่มาจากพระเจ้า


มโนภาพใดๆของชีวิตของลูกที่มุ่งความสนใจไปที่บาปในอดีตถือเป็นเรื่องโกหกและมาจากปีศาจ พระเยซูทรงรักลูกและทรงอภัยบาปของลูกแล้ว ดังนั้นจึงไม่มีที่ว่างให้แก่จิตใจที่ตกต่ำ อะไรก็ตามที่ชักนำลูกให้เป็นอย่างอื่นถือเป็นการเสียเวลาอย่างแท้จริง นอกจากนี้มันยังเป็นสิ่งที่ขัดพระทัยคนรักผู้อ่อนโยนของเราอีกด้วย ในทางกลับกัน, ถ้ามโนภาพของชีวิตลูกประกอบด้วยสิ่งที่ลูกสามารถเป็นหรือจะเป็นในภายหน้า, มโนภาพนั้นก็มาจากพระเจ้า 
จดหมายของคุณพ่อปีโอ (ถึง Maria Gargani, 26 สิงหาคม 1916)

วันพุธที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2567

พระธรรมใหม่ - พระธรรมเดิม


ในวันประกอบพิธีถวายพระวิหารที่สร้างโดยกษัตริย์โซโลมอน, มีสมณะ 120 คนร่วมในพิธี(2  พงศาวดาร 5:11) หีบพันธสัญญาถูกนำเข้ามาในพระวิหาร(2 พงศาวดาร 5:7) และไฟได้ลงมาจากท้องฟ้าเผาเครื่องถวายบูชา (2 พงศาวดาร 7:1) 
ในวันพระจิตเสด็จลงมา,บรรดาศิษย์ 120 คนได้มารวมตัวกันในห้อง(กิจการ 1:15) และพระมารดาของพระเยซูคริสต์(หีบพันธสัญญาใหม่) ก็อยู่ด้วย (กิจการ 1:14) พระจิตเจ้าได้เสด็จลงมาเป็นรูปลิ้นไฟ (กิจการ 2:3) 

วันอังคารที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2567

รับใช้ผู้เจ็บป่วยคือรับใช้พระคริสต์

"เมื่อฉันทำความสะอาดบาดแผลของคนยากจน ฉันกำลังทำความสะอาดบาดแผลของพระคริสต์" " (นักบุญคุณแม่เทเรซาแห่งกัลกัตตา) 

ผมยังจำชายชราคนหนึ่งได้อย่างชัดเจน,ซึ่งเสียชีวิตด้วยใบหน้าที่เป็นสุข,เพราะมีบรรดาซิสเตอร์ที่อ่อนหวานที่ร้องเพลงให้เขาฟังอย่างอ่อนโยนและสวดภาวนาร่วมกับเขา ดังที่คุณแม่เทเรซากล่าวไว้ "เมื่อฉันทำความสะอาดบาดแผลของคนยากจน ฉันก็กำลังทำความสะอาดบาดแผลของพระคริสต์" ประจักษ์พยานของชายชราเกี่ยวกับความเชื่อที่มีชีวิต ทำให้ความเชื่อของผมเติบโตและมีวัยวุฒิ เขาทำให้ผมรู้ว่าการเป็นคริสตชนไม่ใช่แค่การรักพระเจ้าเท่านั้น แต่เป็นการรู้จักพระองค์ในผู้อื่นด้วย.. 

วันจันทร์ที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2567

พระเยซูเจ้าตรัสกับนักบุญเมชทิลด์


พระเยซูเจ้าปรากฏแก่นักบุญเมคทิลด์(St. Mechtilde)โดยทรงยื่นพระหัตถ์และบาดแผลที่เปิดออกของพระองค์ 
“เมื่อถูกตรึงแขวนอยู่บนไม้กางเขน” พระองค์ตรัส “บาดแผลทั้งหมดของเรามีเลือดไหล บาดแผลแต่ละรอยเป็นเสียงร้องวิงวอนต่อพระบิดาเพื่อความรอดของมนุษย์ และบาดแผลทั้งหมดยังคงส่งเสียงร้องทูลต่อพระองค์เพื่อบรรเทาพระพิโรธของพระองค์ต่อคนบาป… ในขณะที่เราถวายธรรมชาติมนุษย์ของเราแด่พระบิดาด้วยความรักอันเหลือล้น เลือดอาบร่างกายของเรา เราเป็นเครื่องถวายบนแท่นบูชาแห่งไม้กางเขน ดังนั้นด้วยความรักแบบเดียวกันนี้,เราจึงถวายตัวของเราแด่พระบิดาเจ้าเพื่อคนบาป เราถวายทุกสิ่งแด่พระองค์ด้วยเครื่องมือแห่งมหาทรมานของเรา,เพื่อสิ่งที่เราปรารถนามากที่สุด,นั่นก็คือ ให้คนบาปกลับใจและมีชีวิต... ตราบใดที่คนบาปยังคงอยู่ในบาป พวกเขาได้ยืดตัวของเราและตรึงไว้บนไม้กางเขน แต่ทันทีที่เขาสำนึกผิดและกลับใจ,เขาได้ปลดปล่อยเรา ราวกับว่าเราได้หลุดออกจากไม้กางเขนแล้ว และเราก็ล้มลงด้วยน้ำหนักทั้งหมดของเราบนตัวเขาเหมือนที่เราล้มลงบนโยเซฟชาวอาริมาเธียในสมัยก่อน ด้วยพระหรรษทานและพระเมตตาของเรา,เรามอบตัวเราไว้ในมือของเขา เพื่อว่าเขาจะกระทำกับเราตามที่เขาพอใจ”