พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 13 กรกฏาคม 2025 อุปมาเรื่องชาวสะมาเรียผู้ใจดี

         & ขณะนั้น นักกฎหมายคนหนึ่งยืนขึ้นทูลถามเพื่อจะจับผิดพระองค์ว่า “พระอาจารย์ ข้าพเจ้าจะต้องทำสิ่งใดเพื่อจะได้ชีวิตนิรันดร” พระองค์ตรัสถามเขาว่า “ในธรรมบัญญัติมีเขียนไว้อย่างไร ท่านอ่านว่าอย่างไร” เขาทูลตอบว่า “ท่านจะต้องรักองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านสุดจิตใจ สุดวิญญาณ สุดกำลัง และสุดสติปัญญาของท่าน ท่านจะต้องรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านตอบถูกแล้ว จงทำเช่นนี้ แล้วจะได้ชีวิต”
         & ชายคนนั้นต้องการแสดงว่าตนถูกต้องจึงทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “แล้วใครเล่าเป็นเพื่อนมนุษย์ของข้าพเจ้า” พระเยซูเจ้าจึงตรัสต่อไปว่า “ชายคนหนึ่งกำลังเดินทางจากกรุงเยรูซาเล็มไปยังเมืองเยรีโค เขาถูกโจรปล้น พวกโจรปล้นทุกสิ่ง ทุบตีเขา แล้วก็จากไป ทิ้งเขาไว้อาการสาหัสเกือบสิ้นชีวิต สมณะผู้หนึ่งเดินผ่านมาทางนั้นโดยบังเอิญ เห็นเขาและเดินผ่านเลยไปอีกฟากหนึ่ง ชาวเลวีคนหนึ่งผ่านมาทางนั้น เห็นเขาและเดินผ่านเลยไปอีกฟากหนึ่งเช่นเดียวกัน แต่ชาวสะมาเรียผู้หนึ่งเดินทางผ่านมาใกล้ ๆ เห็นเขาก็รู้สึกสงสาร จึงเดินเข้าไปหา เทน้ำมันและเหล้าองุ่นลงบนบาดแผลแล้วพันผ้าให้ นำเขาขึ้นหลังสัตว์ของตนพาไปถึงโรงแรมแห่งหนึ่งและช่วยดูแลเขา วันรุ่งขึ้นชาวสะมาเรียผู้นั้นนำเงินสองเหรียญออกมามอบให้เจ้าของโรงแรมไว้กล่าวว่า “ช่วยดูแลเขาด้วย เงินที่ท่านจะจ่ายเกินไปนั้น ฉันจะคืนให้เมื่อกลับมา” ท่านคิดว่าในสามคนนี้ใครเป็นเพื่อนมนุษย์ของคนที่ถูกโจรปล้น” เขาทูลตอบว่า “คนที่แสดงความเมตตาต่อเขา” พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า “ท่านจงไปและทำเช่นเดียวกันเถิด”
(ลูกา 10:25-37)








วันจันทร์ที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2567

ปรีชาญาณจากนักบุญเทเรซาแห่งอาวีลา



“. . . มันจะเป็นการอวดดีและทะนงตนที่จะเลือกเส้นทางของตนเอง เพราะดิฉันไม่สามารถบอกได้ว่าเส้นทางใดดีที่สุดสำหรับดิฉัน ดิฉันต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพระเจ้าผู้ทรงรู้จักดิฉัน ทรงนำดิฉันไปในเส้นทางที่ดีที่สุดสำหรับดิฉัน เพื่อว่าในทุกสิ่ง, พระประสงค์ของพระองค์จะได้สำเร็จ”

“บ่อยครั้งที่ปีศาจจะทำให้เราคิดถึงเรื่องใหญ่ๆ เพื่อว่าแทนที่เราจะลงมือทำอะไรก็ตามที่สามารถทำได้เพื่อรับใช้พระเจ้า, เรากลับจะพอใจและปรารถนาที่จะทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้สำเร็จ”

“ผู้เป็นที่รักของเราพระองค์นี้ทรงมีพระเมตตาและทรงความดี นอกจากนี้ พระองค์ยังปรารถนาความรักของเราอย่างที่สุดจนเรียกเราให้เข้ามาใกล้พระองค์ เสียงของพระองค์ช่างไพเราะจนวิญญาณที่น่าสงสารต้องแตกสลายเมื่อเผชิญกับความไม่สามารถของตนเองในการทำทุกอย่างที่พระองค์ขอให้เธอทำได้ทันที ดังนั้นคุณจะเห็นได้ว่าการได้ยินพระองค์เจ็บปวดมากกว่าการไม่ได้ยินพระองค์เสียอีก... ในตอนนี้ เสียงของพระองค์มาถึงเราผ่านถ้อยคำที่คนดีพูด ผ่านการฟังคำเทศน์สอนฝ่ายจิต และการอ่านหนังสือศักดิ์สิทธิ์ พระเจ้าทรงเรียกเราด้วยวิธีเล็กๆน้อยๆมากมายตลอดเวลา ผ่านความเจ็บป่วย ความทุกข์ และความเศร้าโศก พระองค์ทรงเรียกเราผ่านความจริงที่แวบเข้ามาในเวลาที่เราสวดภาวนา ไม่ว่าความเข้าใจดังกล่าวจะจริงใจเพียงใดก็ตาม พระเจ้าจะทรงชื่นชมยินดีทุกครั้งที่เราเรียนรู้สิ่งที่พระองค์พยายามสอนเรา”  

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น