พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 12 มกราคม 2025 ฉลองพระเยซูเจ้าทรงรับพิธีล้าง

           ขณะนั้น ประชาชนกำลังรอคอย ทุกคนต่างคิดในใจว่า ยอห์นเป็นพระคริสต์หรือ ยอห์นจึงประกาศต่อหน้าทุกคนว่า “ข้าพเจ้าใช้น้ำทำพิธีล้างให้ท่านทั้งหลาย แต่ผู้ที่ทรงอำนาจยิ่งกว่าข้าพเจ้าจะมา และข้าพเจ้าไม่สมควรแม้แต่จะแก้สายรัดรองเท้าของเขา เขาจะทำพิธีล้างให้ท่านเดชะพระจิตเจ้าและด้วยไฟ
           ลก 3:21-22 พระเยซูเจ้าทรงรับพิธีล้าง
           ขณะนั้นประชาชนทั้งหมดกำลังรับพิธีล้าง พระเยซูเจ้าก็ทรงรับพิธีล้างด้วย และขณะที่ทรงอธิษฐานภาวนาอยู่นั้น ท้องฟ้าก็เปิดออก และพระจิตเจ้าเสด็จลงมาเหนือพระองค์ มีรูปร่างที่เห็นได้ดุจนกพิราบ แล้วมีเสียงจากสวรรค์ว่า “ท่านเป็นบุตรที่รักของเรา เป็นที่โปรดปรานของเรา”
(ลูกา 3:15-16; 21-22)








วันพฤหัสบดีที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2562

พระจิตเจ้าคือลมหายใจของพระเยซูเจ้า

พระจิตเจ้าทรงเตรียมมนุษย์และทำให้พวกเขามีชีวิตด้วยพระหรรษทานของพระองค์เพื่อนำพวกเขาให้มาสู่พระคริสต์
>>>อ่านต่อ 

วันพุธที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2562

พระศาสนจักรของพระเยซูเจ้าจะต้องเป็นอย่างไร

พระเยซูเจ้าประสงค์ให้พระศาสนจักรเป็นอย่างไร
การเปิดเผยต่อนักบุญ บริจิตแห่งสวีเดน

"เราจะอธิบายให้ลูกรู้ถึงความหมายของบ้าน(พระศาสนจักร)ที่เราต้องการสร้างขึ้น บ้าน(พระศาสนจักร)นี้เป็นแหล่งแห่งชีวิตที่บริสุทธิ์ และเราเองผู้สร้างสรรพสิ่งทั้งสิ่งที่ผ่านมาและสิ่งที่ดำรงอยู่ เราจะเป็นฐานรากของบ้านนี้ ในบ้านนี้มีสี่กำแพง กำแพงแรกก็คือความยุติธรรมของเราโดยที่เราจะพิพากษาคนที่เป็นปรปักษ์ต่อบ้านหลังนี้ กำแพงที่สองคือปรีชาญาณของเรา ซึ่งเราจะสอนผู้สร้างบ้านด้วยความรู้และความเข้าใจของเรา กำแพงที่สามคือฤทธานุภาพของเราโดยที่เราจะเสริมกำลังพวกเขาให้ต่อสู้กับการประจญล่อลวงของมารปีศาจ กำแพงที่สี่คือความเมตตาของเราซึ่งต้อนรับทุกคนที่สวดอธิษฐานภาวนา ในกำแพงนี้มีประตูแห่งพระหรรษทานที่ซึ่งทุกคนที่อธิษฐานภาวนาจะได้รับการต้อนรับให้เข้าไปข้างในได้ หลังคาของบ้านหลังนี้คือความรักของเราซึ่งเราจะปกคลุมบาปของทุกคนที่รักเรา เพื่อที่พวกเขาจะไม่ต้องถูกพิพากษาจากบาปของพวกเขา หน้าต่างบนหลังคาที่ซึ่งแสงสว่างจากดวงอาทิตย์สาดส่องเข้ามาคือความคิดและการพิจารณาแห่งพระเมตตาของเรา จากสิ่งนี้ความอบอุ่นแห่งสวรรค์ของเราจะให้ความอบอุ่นแก่ผู้สร้างบ้านทุกคน แต่กำแพงเหล่านี้จะต้องใหญ่และแข็งแรงซึ่งหมายความว่าไม่มีใครสามารถทำลายหรือบิดเบือนพระวาจาของเราหรือโยนพระวาจาของเราทิ้งไป กำแพงจะต้องสูงพอสมควรซึ่งหมายความว่าปรีชาญาณของเราสามารถรับรู้และเข้าใจได้บางส่วน,แต่ไม่อาจเข้าใจได้ทั้งหมด หน้าต่างเรียบง่ายธรรมดาที่เป็นกระจกใสหมายความว่าพระวาจาของเรานั้นเรียบง่ายแต่โดยอาศัยสิ่งเหล่านี้ ความรู้ซึ่งเป็นแสงสว่างแห่งสวรรค์ก็จะเข้ามาสู่โลก หลังคาที่สูงพอสมควรมีความหมายว่าพระวาจาของเราจะต้องถูกเปิดเผยและเผยแพร่ออกไป ไม่ใช่ด้วยวิธีการที่ยากลึกลับเข้าใจไม่ได้ แต่ด้วยวิธีที่สามารถเข้าใจได้ซึ่งคนที่รับรู้จะเข้าใจได้โดยง่าย "
 

วันอังคารที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2562

นักบุญองค์ใหม่ของอินเดีย

เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมาพระสันตะปาปาฟรังซิสได้ทรงรับรองอัศจรรย์ซึ่งปูทางให้ท่านเป็นนักบุญ ท่านเกิดในครอบครัวชนชั้นสูง แต่ท่านดำเนินชีวิตในความถ่อมตน สวดภาวนา อดอาหารและใช้โทษบาป
>>>อ่านต่อ 

วันจันทร์ที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2562

นักบุญดอมินิกและนักบุญเปโตรและเปาโล


                  นักบุญดอมินิกสวดภาวนาเป็นเวลายาวนานในอาสนวิหารนักบุญเปโตร ท่านใคร่ครวญถึงอนาคตของการงานที่ท่านกำลังทำที่ Languedoc  ท่านกำลังจัดตั้งกลุ่มบราเดอร์กลุ่มเล็กๆกลุ่มหนึ่งเพื่อเผยแพร่ความเชื่อคาทอลิกแก่พวกเฮเรติกที่ปฏิเสธพระศาสนจักรและไม่ยอมรับในศีลศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในพระศาสนจักร ทันใดนั้น นักบุญดอมินิกก็ได้เห็นด้วยสายตาแห่งวิญญาณของท่าน ท่านเห็นนักบุญเปโตรและนักบุญเปาโลปรากฏมาใกล้ท่าน นักบุญเปาโลได้มอบหนังสือพระวรสารแก่ท่าน และนักบุญเปโตรได้มอบไม้เท้าแก่ท่าน แล้วทั้งสองก็บอกท่านว่า ท่านเป็นผู้ที่พระเจ้าทรงเลือกให้ประกาศพระวรสารแก่โลก
(รูปภาพเฟรสโกนี้อยู่ในอารามใหญ่ที่ Santa Maria Novella ในฝรั่งเศส)

วันอาทิตย์ที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2562

คำพิพากษา

พระคริสตเจ้าไม่เคยทรงสัญญาว่า ผู้ที่ติดตามพระองค์จะเป็นที่นิยมของคนทั่วไป พระองค์ทรงสัญญาจะให้แต่กางเขน แต่กางเขนนั้นจะเบาพอจะแบกได้ เพราะพระองค์ประทับอยู่กับเรา พร้อมกับพระมารดาของพระองค์
>>>อ่านต่อ

วันเสาร์ที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2562

ดาร์วิน รามอส

“คุณพ่อครับ ผมคิดว่าพระเยซูต้องการให้ผมอดทนจนถึงวาระสุดท้ายเช่นเดียวกับที่พระองค์ทรงทำ”
>>>อ่านต่อ

วันศุกร์ที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2562

คำคมจากนักบุญ

ครูสอนคณิตศาสตร์ระดับประถกำลังทดสอบการบวกเลขของเด็กชั้นประถม 1
ครูถามจอห์น นักเรียนของเขา
ครู - จอห์น ถ้าครูให้แอปเปิลเธอ 1 ลูก แล้วให้แอปเปิลอีก 1 ลูก แล้วให้แอปเปิลอีก 1 ลูก เธอจะมีแอปเปิลทั้งหมดกี่ลูก?
จอห์น – (นับนิ้วแล้วคิดในใจอยู่สักพักหนึ่ง) 4 ลูกครับ
ครู – (รู้สึกไม่พอใจ แต่คิดว่าจอห์นอาจฟังไม่ชัดจึงถามใหม่) ฟังดีดีนะจอห์น ครูให้แอปเปิลเธอ 1 ลูก แล้วให้แอปเปิลอีก 1 ลูก แล้วให้แอปเปิลอีก 1 ลูก เธอจะมีแอปเปิลทั้งหมดกี่ลูก?
จอห์น – (รับรู้ว่าครูคงไม่พอใจ จึงนับนิ้วใหม่อย่างช้าๆ) 4 ลูกครับ
ครู – (ไม่พอใจและสงสัย แต่นึกขึ้นได้ว่า จอห์นชอบสตอเบอรี่) ถ้างั้นเอาใหม่ ถ้าครูให้สตอเบอรี่เธอ 1 ลูก แล้วให้สตอเบอรี่อีก 1 ลูก แล้วให้สตอเบอรี่อีก 1 ลูก เธอจะมีสตอเบอรี่ทั้งหมดกี่ลูก?
จอห์น – (นับนิ้วแล้วคิดในใจ) 3 ลูกครับ
ครู – (ยิ้มด้วยความพอใจ รู้สึกได้รับชัยชนะ) เอาละจอห์นงั้นครูจะถามอีกที ถ้าครูให้แอปเปิลเธอ 1 ลูก แล้วให้แอปเปิลอีก 1 ลูก แล้วให้แอปเปิลอีก 1 ลูก เธอจะมีแอปเปิลทั้งหมดกี่ลูก?
จอห์น – (นับนิ้วแล้วคิดในใจ) 4 ลูกครับ
ครู – (งง สงสัย) ทำไม จอห์น ทำไมถึงตอบแบบนี้? ทำไมเป็น 4 ลูก
จอห์น – (รู้ว่าครูไม่ค่อยพอใจ พูดเสียงเบาๆ) คือ...เพราะว่า ผมมีแอปเปิลอยู่ 1 ลูกในกระเป๋าครับ