พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 23 พฤศจิกายน 2025 สมโภชพระเยซูเจ้า กษัตริย์แห่งสากลจักรวาล

          ประชาชนยืนดูอยู่ที่นั่น ส่วนบรรดาผู้นำเยาะเย้ยพระองค์ว่า ‘เขาช่วยคนอื่นให้รอดพ้นได้ ก็ให้เขาช่วยตนเองซิ ถ้าเขาเป็นพระคริสต์ผู้ที่พระเจ้าทรงเลือกสรร’ แม้แต่บรรดาทหารก็เยาะเย้ยพระองค์ด้วย เขานำเหล้าองุ่นเปรี้ยวเข้ามาถวาย พลางกล่าวว่า ‘ถ้าท่านเป็นกษัตริย์ของชาวยิว ก็จงช่วยตนเองให้รอดพ้นซิ’ มีคำเขียนไว้เหนือพระองค์ว่า ‘ผู้นี้คือกษัตริย์ของชาวยิว’
(ลูกา 23:35-43)








วันอาทิตย์ที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2567

วันเสาร์ที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2567

ความฝันของคุณพ่อบอสโก 3


พวกเราหลายคนเป็นเหมือนเด็กผู้ชายในความฝันของคุณพ่อบอสโก, คิดว่าเราจะทำได้ดีในเกมส์แห่งบาปได้
>>>อ่านต่อ

วันพฤหัสบดีที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2567

เราจะอยู่กับผู้ที่ทนทุกข์เพื่อเรา


(คอนชิตา ไดอารี่ หน้า 204, 1966: พระองค์ [พระเยซู] ตรัสตอบ...) "คอนชิตา เราต้องการบอกลูกว่าก่อนที่อัศจรรย์จะเกิดขึ้น ลูกจะต้องทนทุกข์ทรมานมาก เพราะจะมีน้อยคนที่เชื่อลูก ครอบครัวของลูกเองจะคิดว่าลูกหลอกลวงพวกเขา เป็นเราเองที่ต้องการให้เป็นเช่นนี้,ดังที่เราได้เคยบอกลูกแล้ว เพื่อความศักดิ์สิทธิ์ของลูกและเพื่อโลกจะได้ปฏิบัติตามสาส์น เราขอบอกลูกว่าชีวิตที่เหลืออยู่ของลูกจะเป็นความทุกข์อย่างต่อเนื่อง จงอย่ากลัว,ในความทุกข์นั้น,ลูกจะพบเราและพระแม่มารีย์ที่ลูกรักมาก ... เราจะอยู่กับผู้ใดก็ตามที่ยอมรับความทุกข์เพื่อเรา” 

วันพุธที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2567

พระเมตตาของพระเยซูเจ้า 4


พระเมตตาของพระเจ้า,ผู้ทรงซ่อนพระองค์ในศีลมหาสนิท, เสียงของพระเยซูเจ้าที่ตรัสกับเราจากพระบัลลังก์แห่งพระเมตตา,ทรงตรัสว่า: มาหาเราเถิด,พวกลูกทุกคน 
การสนทนาของพระเจ้าผู้เปี่ยมด้วยพระเมตตากับวิญญาณบาป 

พระเยซูตรัส: อย่ากลัวพระผู้ช่วยให้รอดของลูกเลย, โอ วิญญาณบาปเอ๋ย,เราได้มาหาลูกก่อน, เพราะเรารู้ว่า ตัวลูกเองไม่สามารถยกจิตใจขึ้นมาหาเราได้ ลูกเอ๋ย,อย่าหนีไปจากพระบิดาของลูก จงเต็มใจที่จะพูดคุยอย่างเปิดเผยกับพระเจ้าแห่งพระเมตตาของลูก, ผู้ซึ่งต้องการจะกล่าวคำให้อภัยและประทานพระหรรษทานของพระองค์อย่างล้นเหลือให้กับลูก วิญญาณของลูกเป็นที่รักของเรามาก! เราได้จารึกชื่อของลูกไว้ที่มือของเรา ลูกถูกจารึกไว้เป็นเหมือนบาดแผลลึกในหัวใจของเรา (ไดอารี่, 1485) 

พระเยซูตรัส:เราเป็นพละกำลังของลูก,เราจะช่วยลูก 
 พระเยซูตรัส: ลูกเอ๋ย,ลูกเกรงกลัวพระเจ้าแห่งพระเมตตาหรือ? ความศักดิ์สิทธิ์ของเราไม่ได้ขัดขวางเราจากความเมตตา ดูเถิด,เราได้สถาปนาบัลลังก์แห่งพระเมตตาไว้บนโลก - นั่นคือตู้ศีล – และจากบัลลังก์นี้,เราปรารถนาที่จะเข้าไปในหัวใจของลูก เราไม่ได้ถูกรายล้อมไปด้วยทูตสวรรค์ ลูกสามารถมาหาเราได้ตลอดเวลา เราอยากจะพูดกับลูกและปรารถนาที่จะประทานพระหรรษทานแก่ลูก (ไดอารี่, 1485) 

พระเยซู: พระเมตตาของเรายิ่งใหญ่กว่าบาปของลูกและของคนทั้งโลก ใครเล่าจะวัดความดีของเราได้? เพื่อลูก,เราลงมาจากสวรรค์สู่โลก เรายอมให้ตัวเองถูกตรึงบนไม้กางเขนเพื่อลูก เราปล่อยให้หัวใจอันศักดิ์สิทธิ์ของเราถูกแทงด้วยหอกเพื่อลูก,เพื่อเปิดแหล่งพระเมตตาให้กับลูก ดังนั้นจงมาหาเราด้วยความไว้วางใจที่จะรับพระหรรษทานจากน้ำพุแห่งนี้ เราไม่เคยปฏิเสธหัวใจที่สำนึกผิด ความทุกข์ยากของลูกจะหายไปในส่วนลึกของพระเมตตาของเรา อย่าพูดกับเราเรื่องความน่าอนาถของลูก ลูกจะทำให้เรามีความสุข,ถ้าลูกมอบปัญหาและความเศร้าโศกทั้งหมดของลูกให้เรา เราจะรวบรวมสมบัติแห่งพระหรรษทานของเราไว้ในตัวลูก (ไดอารี่, 1485) 

พระเยซูตรัส: ลูกเอ๋ย,อย่าพูดถึงความทุกข์ยากของลูกอีกต่อไป มันถูกลืมไปแล้ว ลูกเอ๋ย,จงฟังสิ่งที่เราอยากจะบอกลูก จงเข้ามาใกล้บาดแผลของเรา และรับเอาน้ำพุแห่งชีวิตตามที่ใจของลูกปรารถนา จงดื่มอย่างมากมายจากน้ำพุแห่งชีวิตแล้วลูกจะไม่เหนื่อยล้ากับการเดินทาง มองดูความยิ่งใหญ่แห่งพระเมตตาของเราและอย่ากลัวศัตรูแห่งความรอดของลูก จงให้เกียรติแก่พระเมตตาของเรา (ไดอารี่, 1485) 

วันอังคารที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2567

การลงทัณฑ์นั้นมีเงื่อนไข


ในหนังสือเรื่อง “THE APPARITIONS OF GARABANDAL” Francisco Sanchez-Venture y Pascual เขียนข้อความต่อไปนี้ที่เล่าโดยคอนชิตาเกี่ยวกับการลงทัณฑ์(Chastisement): 
“การลงทัณฑ์นั้นมีเงื่อนไขและขึ้นอยู่กับว่ามนุษยชาติจะเอาใจใส่สาส์นของพระแม่มารีย์และอัศจรรย์หรือไม่ ถ้ามันจะเกิดขึ้น ฉันรู้ว่ามันประกอบด้วยอะไร เพราะแม่พระบอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้บอกว่ามันคืออะไร ยิ่งกว่านั้น ฉันได้เห็นการลงทัณฑ์ด้วย ฉันรับรองกับคุณได้เลยว่าถ้ามันเกิดขึ้น จะเลวร้ายยิ่งกว่าถูกห่อหุ้มด้วยไฟ เลวร้ายยิ่งกว่าการมีไฟอยู่บนศีรษะและด้านล่างของคุณ ฉันไม่รู้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนระหว่างอัศจรรย์กับการลงทัณฑ์“