พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 22 ธันวาคม 2024 เตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้าสัปดาห์ที่ 4

           หลังจากนั้นไม่นาน พระนางมารีย์ทรงรีบออกเดินทางไปยังเมืองหนึ่งในแถบภูเขาแคว้นยูเดีย พระนางเสด็จเข้าไปในบ้านของเศคาริยาห์และทรงทักทายนางเอลีซาเบธ เมื่อนางเอลีซาเบธได้ยินคำทักทายของพระนางมารีย์ บุตรในครรภ์ก็ดิ้น นางเอลีซาเบธได้รับพระจิตเจ้าเต็มเปี่ยม ร้องเสียงดังว่า “เธอได้รับพระพรยิ่งกว่าหญิงใด ๆ และลูกของเธอก็ได้รับพระพรด้วย ทำไมหนอพระมารดาขององค์พระผู้เป็นเจ้า จึงเสด็จมาเยี่ยมข้าพเจ้า เมื่อฉันได้ยินคำทักทายของเธอ ลูกในครรภ์ของฉันก็ดิ้นด้วยความยินดี เธอเป็นสุขที่เชื่อว่า พระวาจาที่พระเจ้าตรัสแก่เธอไว้จะเป็นจริง”
(ลูกา 1:39-45)








วันอังคารที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2567

ภารกิจของทูตสวรรค์ผู้พิทักษ์


คำสอนของพระศาสนจักรคาทอลิกในข้อ 336 สอนว่า “ตั้งแต่วัยทารกจนกระทั่งตาย ชีวิตของมนุษย์ถูกล้อมรอบด้วยการดูแลเอาใจใส่และการวิงวอนของทูตสวรรค์ผู้พิทักษ์”

เราได้รับการคุ้มครองและเฝ้าระวังจากทูตสวรรค์ผู้พิทักษ์ของเราแม้ในขณะที่เราเสียชีวิต ทูตสวรรค์เหล่านี้ไม่ได้อยู่กับเราเพียงในชีวิตบนโลกนี้เท่านั้น แต่พวกเขายังดูแลเอาใจใส่เราถึงในชีวิตหน้าด้วย

เราต้องเข้าใจว่าทูตสวรรค์ “พระองค์ทรงส่งมารับใช้ผู้ที่จะต้องได้รับความรอดพ้น” (ฮีบรู 1:14) ในทำนองเดียวกัน นักบุญบาซิลสอนว่าไม่มีใครปฏิเสธได้ว่า “มีทูตสวรรค์คอยปกป้องและเลี้ยงดูผู้มีความเชื่อทุกคนเพื่อนำเขาไปสู่ชีวิต” (CCC 336)

ดังนั้นภารกิจหลักของทูตสวรรค์ผู้พิทักษ์คือการช่วยมนุษยชาติให้รอดพ้น นั่นคือ นำเราทุกคนเข้าสู่ชีวิตแห่งการรวมเป็นหนึ่งกับพระเจ้า ภารกิจนี้รวมถึงความช่วยเหลือขณะที่วิญญาณไปปรากฏตัวต่อหน้าพระเจ้าด้วย

บรรดาปิตาจารย์แห่งพระศาสนจักรพูดถึงภารกิจนี้ว่าทูตสวรรค์ผู้พิทักษ์อยู่กับวิญญาณในช่วงเวลาแห่งความตาย และปกป้องวิญญาณจากการโจมตีครั้งสุดท้ายของปีศาจ

นักบุญอาลอยซีอุส กอนซากา (1568–1591) กล่าวว่าในช่วงเวลาที่วิญญาณออกจากร่างกาย วิญญาณจะได้รับการติดตามและปลอบโยนจากทูตสวรรค์ผู้พิทักษ์เพื่อให้วิญญาณสามารถปรากฏตัวต่อหน้าบัลลังก์พิพากษาของพระเจ้าได้อย่างมั่นใจ ตามคำกล่าวของนักบุญนี้ ทูตสวรรค์จะพูดถึงพระเมตตาของพระคริสต์เพื่อให้วิญญาณได้รับความบรรเทาในช่วงเวลาแห่งการพิพากษา, เมื่อผู้พิพากษาทรงตัดสินให้วิญญาณถูกส่งไปยังไฟชำระ

วันจันทร์ที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2567

ปรีชาญาณจากนักบุญเทเรซาแห่งอาวีลา



“. . . มันจะเป็นการอวดดีและทะนงตนที่จะเลือกเส้นทางของตนเอง เพราะดิฉันไม่สามารถบอกได้ว่าเส้นทางใดดีที่สุดสำหรับดิฉัน ดิฉันต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพระเจ้าผู้ทรงรู้จักดิฉัน ทรงนำดิฉันไปในเส้นทางที่ดีที่สุดสำหรับดิฉัน เพื่อว่าในทุกสิ่ง, พระประสงค์ของพระองค์จะได้สำเร็จ”

“บ่อยครั้งที่ปีศาจจะทำให้เราคิดถึงเรื่องใหญ่ๆ เพื่อว่าแทนที่เราจะลงมือทำอะไรก็ตามที่สามารถทำได้เพื่อรับใช้พระเจ้า, เรากลับจะพอใจและปรารถนาที่จะทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้สำเร็จ”

“ผู้เป็นที่รักของเราพระองค์นี้ทรงมีพระเมตตาและทรงความดี นอกจากนี้ พระองค์ยังปรารถนาความรักของเราอย่างที่สุดจนเรียกเราให้เข้ามาใกล้พระองค์ เสียงของพระองค์ช่างไพเราะจนวิญญาณที่น่าสงสารต้องแตกสลายเมื่อเผชิญกับความไม่สามารถของตนเองในการทำทุกอย่างที่พระองค์ขอให้เธอทำได้ทันที ดังนั้นคุณจะเห็นได้ว่าการได้ยินพระองค์เจ็บปวดมากกว่าการไม่ได้ยินพระองค์เสียอีก... ในตอนนี้ เสียงของพระองค์มาถึงเราผ่านถ้อยคำที่คนดีพูด ผ่านการฟังคำเทศน์สอนฝ่ายจิต และการอ่านหนังสือศักดิ์สิทธิ์ พระเจ้าทรงเรียกเราด้วยวิธีเล็กๆน้อยๆมากมายตลอดเวลา ผ่านความเจ็บป่วย ความทุกข์ และความเศร้าโศก พระองค์ทรงเรียกเราผ่านความจริงที่แวบเข้ามาในเวลาที่เราสวดภาวนา ไม่ว่าความเข้าใจดังกล่าวจะจริงใจเพียงใดก็ตาม พระเจ้าจะทรงชื่นชมยินดีทุกครั้งที่เราเรียนรู้สิ่งที่พระองค์พยายามสอนเรา”  

วันอาทิตย์ที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2567

นักบุญเทเรซาเห็นพระเยซูเจ้า


มันเป็นแสงที่ไม่มีวันจืดจาง, เป็นความจริงใจที่เต็มไปด้วยความอ่อนหวาน
>>>อ่านต่อ

วันเสาร์ที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567

นักบุญยอห์น บอสโก พูดถึงสวรรค์


“พระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้าส่องแสงเหนือนครนี้ และตะเกียงของเมืองนี้คือลูกแกะ”
>>>อ่านต่อ

วันศุกร์ที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567

แม่พระเหรียญอัศจรรย์


“ใครก็ตามที่สวมเหรียญนี้หรือมีเหรียญนี้ติดตัว,จะได้รับพระหรรษทานที่ยิ่งใหญ่”
>>>อ่านต่อ

วันพฤหัสบดีที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567

ทำไมคนเลวถึงมีความสุข


ในการประกอบพิธีขับไล่ปีศาจครั้งหนึ่งของผม,ผมถามปีศาจว่า “ทำไมคนเลวถึงมีชีวิตที่มีความสุขเพลิดเพลินในโลกนี้?

 ปีศาจตอบว่า มันไม่ทรมานพวกเขาในเวลานี้เพราะมันมีเวลาเป็นนิรันดรที่จะทรมานพวกเขาตลอดกาล 

คุณพ่อ โจซิส ซีกา Fr. Jocis Syquia

วันพุธที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567