ด้วยความเชื่อและการกระทำกิจการดี (อฟ. 6: 14)
ขอให้เราเดินไปตามรอยพระบาทของพระองค์
โดยอาศัยการชี้นำของพระคัมภีร์
เพื่อที่เราจะได้เป็นผู้สมควรที่จะพบพระองค์
ผู้ทรงเรียกเราไปยังพระอาณาจักรของพระองค์ (1 ธส. 2: 12)
เพราะหากเราอยากอยู่ในพลับพลาแห่งพระอาณาจักรนั้น
เราต้องรีบวิ่งไปยังเป้าหมายที่นั่นด้วยการกระทำความดี
มิฉะนั้นเราไม่มีทางจะไปถึงได้
แต่ให้เราถามพระเจ้าพร้อมกับประกาศก
“พระเจ้าข้า ผู้ใดจะเข้าไปอยู่ในพลับพลาของพระองค์
หรือผู้ใดจะได้ไปพักผ่อนบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์” (สดด. 14[15]:1)
พี่น้องชายหญิงที่รัก หลังตั้งคำถามนี้แล้ว
ให้เราคอยฟังคำตอบของพระองค์
ในขณะที่พระองค์ทรงตอบและแสดงให้เราเห็นถึงหนทางไปสู่พลับพลาโดยตรัสว่า
“เขาผู้นั้นเป็นผู้ที่เดินไปโดยไร้จุดด่างพล้อยและปฏิบัติความยุติธรรม
ผู้ที่พูดความจริงจากใจ
ไม่เคยใช้ลิ้นพูดจาโกหกหลอกลวง
‘ไม่เคยประพฤติชั่วต่อเพื่อนบ้าน
ไม่เคยทำให้เพื่อนบ้านเสียใจ”
เขาผู้นี้เป็นผู้ซึ่งแม้อยู่ภายใต้การล่อลวงใดๆจากปิศาจชั่วร้าย
แต่จะไม่ได้รับความเสียหายหรืออันตรายใดๆ (สดด. 14[15]: 4)
เขาจะเหวี่ยงปิศาจและการล่อลวงของมันไปจากสายตาแห่งดวงใจ
และผู้ที่ปลุกปั่นความคิดของเขา
ในขณะที่เขายังเป็นเด็ก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น