พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 13 กรกฏาคม 2025 อุปมาเรื่องชาวสะมาเรียผู้ใจดี

         & ขณะนั้น นักกฎหมายคนหนึ่งยืนขึ้นทูลถามเพื่อจะจับผิดพระองค์ว่า “พระอาจารย์ ข้าพเจ้าจะต้องทำสิ่งใดเพื่อจะได้ชีวิตนิรันดร” พระองค์ตรัสถามเขาว่า “ในธรรมบัญญัติมีเขียนไว้อย่างไร ท่านอ่านว่าอย่างไร” เขาทูลตอบว่า “ท่านจะต้องรักองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านสุดจิตใจ สุดวิญญาณ สุดกำลัง และสุดสติปัญญาของท่าน ท่านจะต้องรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านตอบถูกแล้ว จงทำเช่นนี้ แล้วจะได้ชีวิต”
         & ชายคนนั้นต้องการแสดงว่าตนถูกต้องจึงทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “แล้วใครเล่าเป็นเพื่อนมนุษย์ของข้าพเจ้า” พระเยซูเจ้าจึงตรัสต่อไปว่า “ชายคนหนึ่งกำลังเดินทางจากกรุงเยรูซาเล็มไปยังเมืองเยรีโค เขาถูกโจรปล้น พวกโจรปล้นทุกสิ่ง ทุบตีเขา แล้วก็จากไป ทิ้งเขาไว้อาการสาหัสเกือบสิ้นชีวิต สมณะผู้หนึ่งเดินผ่านมาทางนั้นโดยบังเอิญ เห็นเขาและเดินผ่านเลยไปอีกฟากหนึ่ง ชาวเลวีคนหนึ่งผ่านมาทางนั้น เห็นเขาและเดินผ่านเลยไปอีกฟากหนึ่งเช่นเดียวกัน แต่ชาวสะมาเรียผู้หนึ่งเดินทางผ่านมาใกล้ ๆ เห็นเขาก็รู้สึกสงสาร จึงเดินเข้าไปหา เทน้ำมันและเหล้าองุ่นลงบนบาดแผลแล้วพันผ้าให้ นำเขาขึ้นหลังสัตว์ของตนพาไปถึงโรงแรมแห่งหนึ่งและช่วยดูแลเขา วันรุ่งขึ้นชาวสะมาเรียผู้นั้นนำเงินสองเหรียญออกมามอบให้เจ้าของโรงแรมไว้กล่าวว่า “ช่วยดูแลเขาด้วย เงินที่ท่านจะจ่ายเกินไปนั้น ฉันจะคืนให้เมื่อกลับมา” ท่านคิดว่าในสามคนนี้ใครเป็นเพื่อนมนุษย์ของคนที่ถูกโจรปล้น” เขาทูลตอบว่า “คนที่แสดงความเมตตาต่อเขา” พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า “ท่านจงไปและทำเช่นเดียวกันเถิด”
(ลูกา 10:25-37)








วันพฤหัสบดีที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2565

คำพูดของนักบุญ


วิญญาณหัวเราะเยาะตัวเองเมื่อนึกถึงเวลาที่วิญญาณคิดถึงเงิน,และปรารถนาจะครอบครองมัน แม้ว่าในเรื่องนี้,ดิฉันเชื่ออย่างแท้จริงว่าดิฉันไม่เคยต้องสารภาพความผิดเช่นนั้น มันเป็นความผิดพอแล้วที่จะคิดถึงแต่เรื่องเงินเท่านั้น ถ้าหาก,ดิฉันสามารถใช้เงินซื้อพระพรต่างๆที่ฉันมีได้ ฉันควรจะใช้เงินให้มาก แต่ปรากฏชัดว่าพระพรเหล่านี้ได้มาจากการละทิ้งสิ่งสารพัด มีอะไรที่สามารถหาได้ด้วยเงินที่เราปรารถนา? มันเป็นสิ่งที่มีค่าและเป็นสิ่งที่ยั่งยืนหรือ? แล้วทำไมเราถึงปรารถนามัน? มันให้แต่ความสุขสบายที่น่าสลดใจซึ่งต้องจ่ายไปมาก! บ่อยครั้งมันนำนรกมาสู่เรา,ไฟนิรันดร,และความทุกข์ทรมานไม่รู้จบ โอ้,  
 
ถ้ามนุษย์ทุกคนมองว่ามันเป็นขยะที่ไร้ประโยชน์,โลกจะสงบสุขสักเพียงไร!โดยไม่ต้องต่อรอง! มนุษย์ทุกคนจะเป็นมิตรกันสักเพียงไร,ถ้าไม่คำนึงถึงเกียรติและเงินทอง! ดิฉันเชื่อว่ามันจะเยียวยาทุกสิ่ง 
นักบุญเทเรซาแห่งพระเยซู  
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น