พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 13 กรกฏาคม 2025 อุปมาเรื่องชาวสะมาเรียผู้ใจดี

         & ขณะนั้น นักกฎหมายคนหนึ่งยืนขึ้นทูลถามเพื่อจะจับผิดพระองค์ว่า “พระอาจารย์ ข้าพเจ้าจะต้องทำสิ่งใดเพื่อจะได้ชีวิตนิรันดร” พระองค์ตรัสถามเขาว่า “ในธรรมบัญญัติมีเขียนไว้อย่างไร ท่านอ่านว่าอย่างไร” เขาทูลตอบว่า “ท่านจะต้องรักองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านสุดจิตใจ สุดวิญญาณ สุดกำลัง และสุดสติปัญญาของท่าน ท่านจะต้องรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านตอบถูกแล้ว จงทำเช่นนี้ แล้วจะได้ชีวิต”
         & ชายคนนั้นต้องการแสดงว่าตนถูกต้องจึงทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “แล้วใครเล่าเป็นเพื่อนมนุษย์ของข้าพเจ้า” พระเยซูเจ้าจึงตรัสต่อไปว่า “ชายคนหนึ่งกำลังเดินทางจากกรุงเยรูซาเล็มไปยังเมืองเยรีโค เขาถูกโจรปล้น พวกโจรปล้นทุกสิ่ง ทุบตีเขา แล้วก็จากไป ทิ้งเขาไว้อาการสาหัสเกือบสิ้นชีวิต สมณะผู้หนึ่งเดินผ่านมาทางนั้นโดยบังเอิญ เห็นเขาและเดินผ่านเลยไปอีกฟากหนึ่ง ชาวเลวีคนหนึ่งผ่านมาทางนั้น เห็นเขาและเดินผ่านเลยไปอีกฟากหนึ่งเช่นเดียวกัน แต่ชาวสะมาเรียผู้หนึ่งเดินทางผ่านมาใกล้ ๆ เห็นเขาก็รู้สึกสงสาร จึงเดินเข้าไปหา เทน้ำมันและเหล้าองุ่นลงบนบาดแผลแล้วพันผ้าให้ นำเขาขึ้นหลังสัตว์ของตนพาไปถึงโรงแรมแห่งหนึ่งและช่วยดูแลเขา วันรุ่งขึ้นชาวสะมาเรียผู้นั้นนำเงินสองเหรียญออกมามอบให้เจ้าของโรงแรมไว้กล่าวว่า “ช่วยดูแลเขาด้วย เงินที่ท่านจะจ่ายเกินไปนั้น ฉันจะคืนให้เมื่อกลับมา” ท่านคิดว่าในสามคนนี้ใครเป็นเพื่อนมนุษย์ของคนที่ถูกโจรปล้น” เขาทูลตอบว่า “คนที่แสดงความเมตตาต่อเขา” พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า “ท่านจงไปและทำเช่นเดียวกันเถิด”
(ลูกา 10:25-37)








วันอังคารที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2566

ความรอดมาจากการทำสิ่งเล็กๆน้อยๆ


นักบุญโทมัสกล่าวว่าความเจ็บปวดหลักของคนเลวทรามคือการเห็นว่าพวกเขาถูกสาปแช่งเพราะการที่เขาไม่ได้ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ เพราะถ้าหากพวกเขาต้องการและใช้ความพยายาม,พวกเขาก็จะได้รับความรุ่งโรจน์แห่งสวรรค์สำหรับตนเองด้วยพระพรต่างๆที่มีอยู่มากมาย 
ความสำนึกผิดประการที่สองนั้นเกิดจากความคิดที่ว่า ถ้าเพียงแต่พวกเขาทำสิ่งเล็กๆน้อยๆที่จำเป็นเพื่อความรอดเท่านั้น วิญญาณที่ถูกสาปแช่งดวงหนึ่งได้ปรากฏต่อนักบุญฮัมเบิร์ต และบอกเขาว่าความเจ็บปวดแสนสาหัสที่เขาต้องทนทุกข์ในนรกนั้นมีสาเหตุมาจากการคิดถึงสิ่งเล็กๆน้อยๆที่ทำให้เขาสูญเสียวิญญาณไป เป็นสิ่งเล็กๆน้อยๆที่เขาต้องทำเพื่อช่วยจิตวิญญาณของเขา 
วิญญาณที่ไม่มีความสุข(ในนรก)จะพูดว่า: ถ้าเพียงแต่ฉันยอมเสียสละโดยไม่มองสิ่งนั้น? ถ้าฉันจะเอาชนะการเยินยอของมนุษย์ในเวลานั้น? ถ้าฉันจะหลีกหนีจากบาปเช่นนั้น,สหายเช่นนั้น,การสนทนาเช่นนั้น ฉันก็จะไม่ถูกสาปแช่ง ถ้าฉันไปสารภาพบาปทุกสัปดาห์ ถ้าฉันได้ไปเยี่ยมศีลมหาสนิทบ่อยๆ ถ้าฉันอ่านหนังสือฝ่ายวิญญาณทุกวัน ถ้าฉันใกล้ชิดกับพระเยซูคริสต์และพระแม่มารีย์ ฉันก็จะไม่กลับไปทำบาปอีก ฉันคิดที่จะทำสิ่งเหล่านี้ แต่กลับละเลยความตั้งใจของตนเอง หรือเมื่อได้เริ่มต้นสิ่งเหล่านี้แล้ว แต่ก็ละทิ้งสิ่งเหล่านั้น ฉันจึงสูญเสียไป 
 #Catholic 4 Life

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น