พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 13 กรกฏาคม 2025 อุปมาเรื่องชาวสะมาเรียผู้ใจดี

         & ขณะนั้น นักกฎหมายคนหนึ่งยืนขึ้นทูลถามเพื่อจะจับผิดพระองค์ว่า “พระอาจารย์ ข้าพเจ้าจะต้องทำสิ่งใดเพื่อจะได้ชีวิตนิรันดร” พระองค์ตรัสถามเขาว่า “ในธรรมบัญญัติมีเขียนไว้อย่างไร ท่านอ่านว่าอย่างไร” เขาทูลตอบว่า “ท่านจะต้องรักองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านสุดจิตใจ สุดวิญญาณ สุดกำลัง และสุดสติปัญญาของท่าน ท่านจะต้องรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านตอบถูกแล้ว จงทำเช่นนี้ แล้วจะได้ชีวิต”
         & ชายคนนั้นต้องการแสดงว่าตนถูกต้องจึงทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “แล้วใครเล่าเป็นเพื่อนมนุษย์ของข้าพเจ้า” พระเยซูเจ้าจึงตรัสต่อไปว่า “ชายคนหนึ่งกำลังเดินทางจากกรุงเยรูซาเล็มไปยังเมืองเยรีโค เขาถูกโจรปล้น พวกโจรปล้นทุกสิ่ง ทุบตีเขา แล้วก็จากไป ทิ้งเขาไว้อาการสาหัสเกือบสิ้นชีวิต สมณะผู้หนึ่งเดินผ่านมาทางนั้นโดยบังเอิญ เห็นเขาและเดินผ่านเลยไปอีกฟากหนึ่ง ชาวเลวีคนหนึ่งผ่านมาทางนั้น เห็นเขาและเดินผ่านเลยไปอีกฟากหนึ่งเช่นเดียวกัน แต่ชาวสะมาเรียผู้หนึ่งเดินทางผ่านมาใกล้ ๆ เห็นเขาก็รู้สึกสงสาร จึงเดินเข้าไปหา เทน้ำมันและเหล้าองุ่นลงบนบาดแผลแล้วพันผ้าให้ นำเขาขึ้นหลังสัตว์ของตนพาไปถึงโรงแรมแห่งหนึ่งและช่วยดูแลเขา วันรุ่งขึ้นชาวสะมาเรียผู้นั้นนำเงินสองเหรียญออกมามอบให้เจ้าของโรงแรมไว้กล่าวว่า “ช่วยดูแลเขาด้วย เงินที่ท่านจะจ่ายเกินไปนั้น ฉันจะคืนให้เมื่อกลับมา” ท่านคิดว่าในสามคนนี้ใครเป็นเพื่อนมนุษย์ของคนที่ถูกโจรปล้น” เขาทูลตอบว่า “คนที่แสดงความเมตตาต่อเขา” พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า “ท่านจงไปและทำเช่นเดียวกันเถิด”
(ลูกา 10:25-37)








วันอังคารที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2557

เม็ดจูกอเรจ์ - อิวาน ดราจิซิวิค

อิวาน ดราจิเซวิค :
ผมจะไม่ลืมวันนั้นเลยตลอดชีวิตของผม  ผมคิดว่าผมมีอายุน้อยลง 5 ปีหลังจากวันนั้น  ขณะนั้นผมไม่สามารถเดินไปข้างหน้าหรือถอยหลัง  ขาของผมมันพันกัน  แต่ชั่วขณะหนึ่ง  ผมวิ่งข้ามไปเหนือพุ่มไม้ซึ่งไม่ใช่เกิดจากกำลังของผม   มันเหมือนกับตัวของพวกเราลอยไป  เราไม่รู้สึกเจ็บเลย  เราเข้าไปใกล้พระนาง  เข้าไปใกล้  ที่แขนซ้ายของพระนางทรงอุ้มพระกุมารเยซู  พระนางใช้มือขวาปกที่ศีรษะของเรา  และพระนางตรัสเป็นครั้งแรก
“ลูกที่รัก  แม่มาอยู่กับลูก  แม่เป็นแม่ของลูก  อย่ากลัวสิ่งใดเลย  แม่จะปกป้องลูก  จะช่วยลูก  จะนำทางลูก”
แต่การจะสงบใจนั้นเป็นเรื่องยาก
เด็กหญิงคนหนึ่งที่อยู่กับพวกเราซึ่งดูผ่อนคลายมากกว่าใคร ได้ถามพระนางว่า “ท่านเป็นใครคะ  ท่านมีชื่อว่าอะไร?” และพระนางตรัสตอบว่า
 “แม่คือราชินีแห่งสันติภาพ  และแม่มาที่นี่เพราะพระเป็นเจ้าทรงส่งแม่มา  ลูกๆที่รักของแม่  สันติภาพ , สันติภาพ และสันติภาพเท่านั้น  จะต้องมีสันติภาพ  ลูกๆที่รักของแม่  สันติภาพต้องครองราชย์ระหว่างพระเป็นเจ้าและมนุษย์และระหว่างปวงชน  ลูกๆที่รัก  โลกนี้และมนุษยชาติกำลังอยู่ในอันตรายอันใหญ่หลวง  มีการกระทำที่จะทำลายตัวเอง”
             นั่นคือพระดำรัสแรกของแม่พระ  นั่นเป็นสาส์นแรกของพระนางที่ประทานแก่พวกเรา  ประทานแก่โลก  ในวันนั้นซึ่งเป็นวันที่สอง  เราได้ตระหนักแน่ชัดว่าพระนางคือแม่ของเรา  และมาจนถึงทุกวันนี้มีพวกเราเพียงสามคนที่ได้เห็นแม่พระทุกวัน - (อิวาน ดราจิเซวิค ในคาลามาซู มิชิแกน 2012)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น