พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 24 พฤศจิกายน 2024 สมโภชพระเยซูจะกษัตริย์แห่งสากลจักรวาล

           ปีลาตกลับเข้าไปในจวน และเรียกพระเยซูเจ้ามาถามว่า “ท่านเป็นกษัตริย์ของชาวยิวหรือ” พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “ท่านถามดังนี้ด้วยตนเอง หรือผู้อื่นบอกท่านถึงเรื่องของเรา” ปีลาตตอบว่า “ข้าพเจ้าเป็นชาวยิวหรือ ชนชาติของท่าน และบรรดาหัวหน้าสมณะมอบท่านให้ข้าพเจ้า ท่านทำผิดสิ่งใด” พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “อาณาจักรของเรามิได้มาจากโลกนี้ ถ้าอาณาจักรของเรามาจากโลกนี้ ผู้รับใช้ของเราก็คงจะต่อสู้เพื่อมิให้เราถูกมอบให้ชาวยิว แต่อาณาจักรของเราไม่ได้เป็นของโลกนี้” ปีลาตจึงถามพระองค์ว่า “ถ้าเช่นนั้น ท่านเป็นกษัตริย์ใช่ไหม” พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “ท่านพูดว่าเราเป็นกษัตริย์นั้นถูกต้องแล้ว เราเกิดมาเพื่อเป็นกษัตริย์ เรามาในโลกนี้เพื่อเป็นพยานถึงความจริง ผู้ใดอยู่ฝ่ายความจริงก็ฟังเรา”
(ยอห์น 18:33ข-37)








วันพฤหัสบดีที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2562

”กุหลายแห่งความอดทน”

            "ดอกกุหลาบได้รับการปกป้องด้วยหนามอันแหลมคม ผู้ที่ต้องการเด็ดดอกกุหลาบก็เสี่ยงที่จะหลั่งเลือด คำว่า”กุหลาบแห่งความอดทน”('Rose of Patience') มีความเชื่อมโยงกับสองแนวคิดที่น่าสนใจ คือ ความงามแห่งความอดทนของนักบุญโดมินิคและความกล้าหาญของท่าน ความอดทนช่วยให้มนุษย์อดทนต่อความชั่วร้ายโดยไม่พ่ายแพ้ต่อมัน ความอดทนช่วยให้มนุษย์จัดการกับความเศร้าโศกในปัจจุบันได้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น... ชีวิตคือหุบเขาแห่งน้ำตา , นี่คือบทเรียนของอาดัมผู้เป็นบรรพบุรุษของเรา สิ่งสำคัญก็คือการเรียนรู้ที่จะมีความอดทนหรือวิธีใช้ชีวิตในความเศร้าอย่างชาญฉลาด คุณธรรม... ความอดทนที่แท้จริงไม่เรียกร้องให้คนเราอดทน เราต้องทำในสิ่งที่สามารถทำได้เพื่อบรรเทาสถานการณ์...และในการทำเช่นนั้นเขาทำหน้าที่อย่างมีเหตุผล นั่นคือคุณธรรม การกระทำดังกล่าวไม่ได้หมายความว่าคนนั้นไม่มีความอดทน แต่มีบางสถานการณ์ที่ไม่จำเป็นต้องทำอะไรนอกจากอดทนอย่างสงบและมีใจสันติ... ความอดทนของ นักบุญโดมินิกได้รับรางวัล โดยการเก็บเกี่ยววิญญาณที่ได้ผลดีเกินคาด และทำให้มีการจัดตั้งคณะโดมินิกันเพื่อรับใช้พระศาสนจักรและมนุษยชาติขึ้นในปี 1216 เป็นบุญของผู้มีความอดทนเพราะพวกเขาจะได้รับรางวัลเช่นกัน รางวัลส่วนหนึ่งก็คือการมีมุมมองที่กว้างขึ้น ความเศร้าโศกที่มีในแต่ละวัน นำพาให้มีความอดทนสำหรับแต่ละวัน...บรรดาศิษย์ของนักบุญโดมินิคต้องคอยเพ่งมองไปที่ความทุกข์ทรมานของพระผู้ไถ่ของพวกเขา เมื่อพระองค์เผชิญหน้ากับความเศร้าโศก แล้วนั้นพวกเขาจะไม่หดหู่ใจหรือท้อแท้ แต่จะยอมรับว่าที่เขาต้องเจ็บปวดและเป็นทุกข์นั้นเป็นการใช้โทษบาปของตน เป็นโอกาสที่เขาจะพิสูจน์ถึงความรักของพวกเขาที่มีต่อพระเจ้า "
            - Fr Richard Murphy OP ภาพปูนเปียกสมัยศตวรรษที่ 17 แสดงการตายของนักบุญโดมินิก(St Dominic)ซึ่งเกิดขึ้นในวันนี้ (6 สิงหาคม) ในปี 1221 ภาพนี้อยู่ในอารามใหญ่ของอาสนวิหาร Santa Maria Novella ในฟลอเรนซ์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น