พระสันตะปาปาเบเนดิกต์เล่าประสบการณ์ในวัยเด็กของพระองค์เมื่อได้รับพรจากพ่อแม่:
“ข้าพเจ้าจะไม่ลืมความศรัทธาและความห่วงใยจากหัวใจของพ่อและแม่เลย ท่านทำเครื่องหมายกางเขนที่หน้าผาก, ปาก,และหน้าอกของพวกเราที่เป็นลูก,เมื่อเวลาที่เราจะออกจากบ้าน โดยเฉพาะเวลาที่พวกเราต้องอยู่ห่างเหินกันนานๆ เครื่องหมายแห่งการให้พรนี้เปรียบเสมือนการคุ้มครองป้องกันที่เรารู้ว่าจะนำทางเราไปในการเดินทางของเรา มันเป็นคำภาวนาที่มองเห็นได้ของพ่อแม่ของเราซึ่งไปกับพวกเรา และทำให้พวกเรามั่นใจว่าคำภาวนานี้ได้รับการสนับสนุนจากการอวยพรของพระผู้ไถ่ของเรา...ข้าพเจ้าเชื่อว่านี้คือการอวยพร,ซึ่งพวกท่านแสดงตนอย่างชัดเจนในฐานะพระสงฆ์ผู้โปรดศีลล้างบาป สิ่งนี้ควรทำให้ชีวิตประจำวันของเราเข้มแข็งมากขึ้น"**
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น