พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 14 เมษายน 2024 พระเยซูเจ้าทรงปรากฏพระองค์แก่บรรดาศิษย์

           ศิษย์ทั้งสองคนจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นตามทางและเล่าว่าตนจำพระองค์ได้เมื่อทรงบิขนมปัง
           ขณะที่บรรดาศิษย์สนทนากันอยู่นั้น พระเยซูเจ้าทรงยืนอยู่ในหมู่เขา ตรัสว่า ‘สันติสุขจงดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด’ เขาต่างตกใจกลัว คิดว่าได้เห็นผี แต่พระองค์ตรัสว่า ‘ท่านวุ่นวายใจทำไม เพราะเหตุใดท่านจึงมีความสงสัยในใจ จงดูมือและเท้าของเราซิ เป็นเราเองจริง ๆ จงคลำตัวเราดูเถิด ผีไม่มีเนื้อ ไม่มีกระดูกอย่างที่ท่านเห็นว่าเรามี’ ตรัสดังนี้แล้ว พระองค์ทรงให้เขาดูพระหัตถ์และพระบาท เขายินดีและแปลกใจจนไม่อยากเชื่อ พระองค์จึงตรัสกับเขาว่า ‘ท่านมีอะไรกินบ้าง’ เขาถวายปลาย่างชิ้นหนึ่งแด่พระองค์ พระองค์ทรงรับมาเสวยต่อหน้าเขา
           หลังจากนั้นพระองค์ตรัสกับเขาว่า ‘นี่คือความหมายของถ้อยคำที่เรากล่าวไว้ขณะที่ยังอยู่กับท่าน ทุกสิ่งที่เขียนไว้เกี่ยวกับเราในธรรมบัญญัติของโมเสส บรรดาประกาศกและเพลงสดุดีจะต้องเป็นความจริง’ แล้วพระองค์ทรงทำให้เขาเกิดปัญญาเข้าใจพระคัมภีร์ ตรัสว่า ‘มีเขียนไว้ดังนี้ว่า พระคริสตเจ้าจะต้องรับทนทรมานและจะกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตายในวันที่สาม จะต้องประกาศในพระนามของพระองค์ให้นานาชาติกลับใจเพื่อรับอภัยบาปโดยเริ่มจากกรุงเยรูซาเล็ม ท่านทั้งหลายเป็นพยานถึงเรื่องทั้งหมดนี้‘
(ลูกา 24:35-48)








วันพฤหัสบดีที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566

คุณพ่อปีโอและอัศจรรย์สายฝน


ชายซึ่งเป็นเจ้าของฟาร์มผู้หนึ่งออกจากอารามในรอตตอนโดในเวลาเย็นมาก และเมื่อเขากำลังจะออกไป,เขาสังเกตเห็นว่าฝนกำลังตก เขาพูดกับคุณพ่อปีโอว่า “ผมไม่มีร่ม ผมขออยู่ที่นี่จนถึงเช้าได้ไหม ถ้าผมไปในตอนนี้ผมจะต้องเปียกฝน" “ขอโทษนะ,มันเป็นไปไม่ได้ แต่ไม่ต้องกังวลหรอก พ่อจะไปกับคุณด้วย!” คุณพ่อปีโอตอบ ชายคนนั้นคิดว่าให้ถือว่านี่เป็นการใช้โทษบาปอย่างหนึ่ง แต่ด้วยความช่วยเหลือจากคุณพ่อปีโอ การเดินทางอาจลำบากน้อยลง ดังนั้นเขาจึงสวมหมวกและออกเดินทางไปเป็นระยะทางสองไมล์ระหว่างอารามกับหมู่บ้านของเขา แต่ทันทีที่เขาออกไป,เขาก็พบด้วยความประหลาดใจว่าฝนไม่ตกแล้ว เมื่อถึงบ้านก็มีแต่ฝนปรอยๆ “พระเจ้า!” ภรรยาของเขาอุทานขณะที่เปิดประตู “คุณต้องเปียกไปถึงกระดูกแน่!” “ไม่มีอะไรหรอก” เจ้าของฟาร์มตอบ “ฝนไม่ตก” คนงานที่เป็นชาวนาที่อยู่ที่นั่นมองหน้ากันและงุนงงพูดว่า: "อะไรนะ! ฝนไม่ตกแล้วเหรอ? ฝนตกหนักมากนะ! ฟังสิ!". พวกเขาเปิดประตูอีกครั้งและฝนกำลังตก พวกเขาบอกว่าฝนตกนานกว่าหนึ่งชั่วโมงโดยไม่หยุดเลย “คุณมาที่นี่โดยไม่เปียกได้ยังไง?” พวกเขาถาม เจ้าของฟาร์มตอบว่า: “คุณพ่อปีโอบอกว่าท่านจะมากับผมด้วย” ดังนั้นชาวนาจึงตระหนักว่านี่เป็นอัศจรรย์อีกครั้งจากคุณพ่อปีโอ และพวกเขาแสดงความคิดเห็นว่า: "ตอนนี้ทุกอย่างกระจ่างแจ้งแล้ว" พวกเขามุ่งหน้าไปยังห้องครัวอย่างสงบเพื่อรับประทานอาหารเย็น ภรรยาของเขาพูดว่า: “ไม่ต้องสงสัยเลยว่า การมีคุณพ่อปีโอมาด้วย ดีกว่ามีร่ม!”  

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น