ประมาณ 8.30 น. มีรยานาก็หายใจลึกและจ้องมองเบื้องบน
เธอเพียงคนเดียวที่ได้เห็นแม่พระ
ความเจ็บปวดของเธอที่เห็นได้บนใบหน้าและร่างกายที่สั่นเทาก่อนหน้านี้หายไปหมดสิ้น
มีเสียงร้องดังมาจากบางคนที่อยู่ที่นั่น
เขาเริ่มส่งเสียงร้องรบกวนเมื่อการประจักษ์เริ่มต้นขึ้น
ถ้าหากถามชาวบ้านเกี่ยวกับเสียงรบกวนนี้ พวกเขาจะตอบว่า
เชื่อว่าคนที่ส่งเสียงร้องอาจเพียงต้องการสร้างความสนใจให้ตนเอง หรือเขาอาจเจ็บปวดเพราะโรคจิตบางอย่าง แต่ชาวบ้านจะบอกอีกว่า
พวกเขาเชื่อว่าคนที่ส่งเสียงร้องนั้นอาจถูกผีสิง
เพราะปีศาจไม่อาจทนต่อการปรากฏของแม่พระได้
อย่างไรก็ดี ผู้แสวงบุญในเช้าวันนั้นคงอยู่ในความสงบและติดตามอัศจรรย์การประจักษ์ของแม่พระที่อยู่เบื้องหน้า
ซึ่งเห็นได้จากใบหน้าของมีรยานาและน้ำตาที่หลั่งรินลงมาที่แก้มของเธอ
เมื่อมีรยานาถ่ายทอดสาส์นที่แม่พระทรงประทานให้ พระนางตรัสว่า
“ขณะที่แม่มองมายังพวกลูกที่มารวมตัวกันอยู่รอบๆแม่ หัวใจของแม่รู้สึกเศร้า เพราะแม่เห็นว่ามีความรักฉันท์พี่น้อง ความรักเมตตา เพียงเล็กน้อยในพวกลูก”
ในช่วงเช้าตรู่ผู้แสวงบุญต่างได้เห็นการผลักดันและต่อสู้กันเกิดขึ้น และแม่พระคงหมายถึงเหตุการณ์นี้
ในช่วงเช้าตรู่ผู้แสวงบุญต่างได้เห็นการผลักดันและต่อสู้กันเกิดขึ้น และแม่พระคงหมายถึงเหตุการณ์นี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น